Ένα ινδικό ρητό λέει: «Το να μεγαλώνεις ένα κορίτσι, είναι σαν να ποτίζεις τον κήπο του γείτονα». Σε έναν τόσο εχθρικό κόσμο απέναντι στις γυναίκες, πόσα δεινά μπορούμε να φανταστούμε ότι υπομένει ακόμα το γυναικείο φύλο;
Η 8η Μαρτίου είναι μια μέρα αφιερωμένη στη Γυναίκα. Αφετηρία το έτος 1909, όταν και προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών στη Νέα Υόρκη ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Πέρασαν 68 χρόνια μέχρι να θεσπιστεί τελικά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ.
Έκτοτε, πολλά χρόνια έχουν περάσει και επιπλέον δικαιώματα έχουν κατακτηθεί από τις γυναίκες. Όμως, δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο επιθυμητό σημείο. Φτάσαμε στο 2021 και συζητάμε ακόμα για τη νομική προστασία ενάντια στον βιασμό, την ενδοοικογενειακή βία και τα σεξουαλικά δικαιώματα της γυναίκας, πράγματα που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα σήμερα.
Ασία
Στο Πακιστάν, το συμβούλιο ισλαμικής ιδεολογίας αποφάσισε το 2014 ότι οι γυναίκες είναι εκ φύσεως αντίθετες με το Ισλάμ. Σε μια χώρα, όπου ένας άνθρωπος θεωρείται ότι λόγω φύλου δεν συνάδει με την ιδεολογία της θρησκείας, δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι γυναίκες καίγονται ζωντανές από τους άντρες τους άνευ λόγου, δεχόμενοι τα εύσημα του περίγυρού τους.
Στην Ινδία ο αγώνας επιβίωσης των γυναικών ξεκινά πριν από τη γέννηση. Υπολογίζεται ότι ένα κορίτσι χάνεται κάθε λεπτό από έκτρωση, διότι η ινδική κοινωνία τα θεωρεί βάρος.
Ωκεανία
Ο βιασμός γυναικών συμβαίνει σε κάθε ήπειρο ανεξαιρέτως. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε, το 62% των ερωτηθέντων ανδρών στην Παπούα-Νέα Γουινέα δήλωσε ότι έχει συνευρεθεί ερωτικά με γυναίκα χωρίς τη συγκατάθεσή της.
Αφρική
Σε πολλές χώρες της Αφρικής συνεχίζεται η παράδοση- μαρτύριο για τις γυναίκες της κλειτοριδεκτομής. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων ντύνεται με διάφορους μανδύες για να δικαιολογηθεί: αυτόν της αισθητικής, τον άλλον της θρησκείας και πάει λέγοντας. Όμως, ακόμα και ο πιο βαθιά θρησκευόμενος γνωρίζει, έστω και ενδόμυχα, ότι στόχος της είναι ο έλεγχος της γυναικείας σεξουαλικότητας, που πρέπει πάση θυσία να τιθασευθεί στην πατριαρχική κοινωνία. Η Σομαλία, η Νιγηρία, η Σιέρα Λεόνε και η Γουινέα είναι μόνο μερικές από τις χώρες της Αφρικής όπου συνεχίζεται η τακτική της κλειτοριδεκτομής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ακολουθείται και σε άλλες περισσότερο «πολιτισμένες» γωνιές του πλανήτη.
Αμερική
Στην Κεντρική και Νότια Αμερική η κατάσταση δεν μοιάζει καλύτερη, καθώς ο βιασμός είναι ένα συχνό φαινόμενο. Γίνεται όμως ακόμη πιο ανατριχιαστικό! Στην Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα και την Παραγουάη το 47% των βιασμών εις βάρος ανήλικων κοριτσιών γίνεται από μέλη της ίδιας τους της οικογένειας.
Ευρώπη
Ακόμα και στην «φωτισμένη» Ευρώπη, τα δεδομένα δεν φαίνονται ελπιδοφόρα. Η Ευρώπη γίνεται η ήπειρος υποδοχής γυναικών που διακινούνται στο εμπόριο λευκής σαρκός. Οι γυναίκες-θύματα trafficking δεν προστατεύονται, οι άνδρες-πελάτες δεν διώκονται ποινικά για την πράξη τους. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, δεν έχει διωχθεί ούτε ένας πελάτης trafficking, ενώ η κοινωνία σιωπά και αντιμετωπίζει τις γυναίκες αυτές σαν να έχουν επιλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής.
Όσο μακριά και να φαίνονται στους περισσότερους τέτοια περιστατικά, μια ματιά γύρω μας μπορεί να μας πείσει. Πόσες γυναίκες δεν χαίρουν τις ίδιες χρηματικές απολαβές με ισόβαθμους άνδρες συναδέλφους τους; Πόσες γυναίκες υποχρεώθηκαν να υπογράψουν συμβόλαιο ότι δεν θα κυοφορήσουν για να πάρουν τη δουλειά στην εταιρεία; Τα δικαιώματα των γυναικών συνεχίζουν να καταπατώνται, με διαφορετική μορφή σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ανάλογα με τα επίπεδα ανοχής της κάθε κοινωνίας.
Θα χρειαστούν πολλά χρόνια -ίσως και αιώνες- πολιτισμού στις πλάτες των ανθρώπων για να ενστερνιστούν ότι η ημέρα της γυναίκας δεν είναι ακόμη μια γιορτή μέσα στον χρόνο, όπως η ημέρα των ερωτευμένων, αλλά μια στάση ζωής που όλοι πρέπει να υιοθετήσουμε για έναν καλύτερο κόσμο!
