Όταν η παράδοση του γάλακτος γινόταν με καρότσια που έσερναν σκύλοι

Στην ιστορία του κόσμου τα ζώα χρησιμοποιήθηκαν από τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους. Σε όλες τις χώρες, διαφορετικά ζώα και για διαφορετικούς λόγους, βοήθησαν τους ανθρώπους σε δουλειές, με αμέτρητες εργατοώρες στις πλάτες τους

Τα ζώα εργασίας στην Ελλάδα ήταν συνήθως τα γαϊδούρια, τα άλογα, τα βόδια, τα μουλάρια. Όσον αφορά τους σκύλους, στη χώρα μας η πιο διαδεδομένη εργασία ήταν –και είναι– να φυλάνε τα κοπάδια (τσοπανόσκυλα), τα σπίτια (σκύλοι-φύλακες) και να κυνηγάνε για εμάς άλλα ζώα (κυνηγόσκυλα). Σε άλλα μέρη του κόσμου όμως, οι σκύλοι χρησιμοποιήθηκαν και για να σέρνουν καρότσια με διάφορα προϊόντα.

Τα καροτσάκια που έσερναν σκύλοι ήταν συνηθισμένο θέαμα στο Βέλγιο και στην Ολλανδία, και χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά γάλακτος, ψωμιού και άλλων αγαθών. Αυτά τα οχήματα, που συνήθως έλκονταν από δύο ή περισσότερους σκύλους, ήταν για την εποχή τους ένας πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος παράδοσης αγαθών.

**Milk sellers in Brussels, Belgium in the 19th century**

Στη Βρετανία, κατά την πρώιμη βικτωριανή εποχή, ήταν επίσης συνήθης τρόπος παράδοσης, κυρίως προϊόντων αρτοποιίας. Το 1840 η πρακτική αυτή απαγορεύτηκε στο Λονδίνο. Εν μέρει, αυτό το μέτρο ίσχυσε λόγω ανησυχίας για την καλή διαβίωση των ζώων, καθώς υπήρχαν ενστάσεις σχετικά με το πόσο επίπονη διαδικασία μπορεί να ήταν αυτή για τα ζώα. Επιπλέον, υπήρχαν φόβοι ότι τα καταπονημένα σκυλιά ήταν πιο ευάλωτα στη λύσσα και η απαγόρευση ήρθε ως μέσο για τον έλεγχο της νόσου. Το 1841, ένα πιο γενικευμένο νομοσχέδιο εισήχθη στη βρετανική Βουλή για την απαγόρευση της χρήσης καροτσιών σκύλων σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.

Παρά την αγγλική απαγόρευση, η παράδοση συνεχίστηκε σε μέρη της Γαλλίας και του Βελγίου.

Κάρα τα οποία έσερνε ένας μόνο σκύλος χρησιμοποιήθηκαν μερικές φορές από μικροπωλητές. Η πρακτική αυτή επεκτάθηκε και σε στρατιωτικές εφαρμογές.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τα σκυλιά χρησιμοποιήθηκαν για να μεταφέρουν μικρού μεγέθους όπλα, παίζοντας σημαντικό ρόλο στο υλικοτεχνικό κομμάτι του πολέμου. Παρεμφερής χρήση σκύλων έγινε και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο Σοβιετικός Στρατός τούς χρησιμοποίησε για να μεταφέρει τραυματισμένους στρατιώτες μέσω καροτσιών εξοπλισμένων με φορεία.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ένας Ολλανδός ταξιδιώτης ονόματι Pieter van der Meer ανέφερε τις εμπειρίες του από τα περίχωρα των βελγικών πόλεων:

Είσαι στα περίχωρα της πόλης. Οι γυναίκες του χωριού που συναντάς εδώ είναι στο δρόμο για το σπίτι τους, μια φάρμα αρκετά μίλια μακριά. Όταν έφυγαν από το σπίτι νωρίς το πρωί, αυτά τα μεγάλα, γυαλιστερά χάλκινα δοχεία ήταν γεμάτα γάλα. Αυτός ο τρόπος μεταφοράς γάλακτος από το γαλακτοκομείο στους πελάτες της πόλης σταδιακά φεύγει απ’ τη μόδα. Οι κόρες αυτών των γυναικών μάλλον δεν πρόκειται να ακολουθήσουν το γραφικό αυτό έθιμο. Για πολλά χρόνια, ήταν σχεδόν ο κανόνας, και οι ξένοι στο Βέλγιο πάντα ενθουσιάζονταν με τη γραφικότητα αυτών των μικρών κάρων που τα έσερναν κάτι μεγάλα σκυλιά με μακρύ, κιτρινωπό τρίχωμα και αυτιά σαν λύκου.