Αν και άνθρωπος της τελευταίας στιγμής, κάθε χρόνο έβρισκε μία παρέα για να πάει διακοπές, μπορεί και δύο και τρεις. Και ήταν πάντα τυχερός. Ήταν όλα έτοιμα και οργανωμένα. Δεν...

Οι μικρές ιστορίες ταιριάζουν στο καλοκαίρι γιατί έχουν μικρή διάρκεια και μέσα τους χωράνε ολόκληροι κόσμοι. 8 άνθρωποι, λοιπόν, συναντήθηκαν υπό τον ήλιο και έγραψαν για εμάς και εσάς αυτά...

Γιατί, όπως είπα, αυτή είναι μία ιστορία που με πήραν με το ζόρι από το κόσμο μου και με έβαλαν σε έναν άλλον. Έναν κόσμο γεμάτο καταπράσινα χωριά, θάλασσες με...

Είχε γίνει πια σαράντα χρονών. σχεδόν από τότε που θυμόταν τον εαυτό της, δούλευε. Δούλευε πολύ. Ως ελεύθερη κόρη στα κοπάδια της οικογένειας, που ήταν πολλά, αλλά και μέσα στο...

Όλες μαμάδες και φίλες από παλιά και με πολλαπλές υποχρεώσεις, δεν είχαν τον χρόνο να ζήσουν για λίγο ξέγνοιαστα. Στην ουσία, είχαν χαθεί στην ανιαρή καθημερινότητα, όπου η μόνη διέξοδος...

Πετάχτηκε βαρύς απ’ το μισοΰπνι, βλαστημώντας τα χωράφια και τη φτώχεια του τη μαύρη. Κάθισε στην άκρη του κρεββατιού να βάλει το παντελόνι κι η γυναίκα του από δίπλα στέναξε...

H κεντρική πλατεία γεμίζει ασφυκτικά από κόσμο. Παρφουμαρισμένα κασκόλ και μαλλιά κομμωτηρίου μπερδεύονται αναμεταξύ τους μπροστά από στολισμένες βιτρίνες, σε έναν άτυπο διαγωνισμό διεκδίκησης και απόκτησης του καλύτερου δυνατού δώρου.

Στέκει αρχοντική και παραδοσιακή για πάνω από 130 χρόνια στο κέντρο της Αθήνας. Μια αρτίστα άλλης εποχής και παλαιάς κοπής. Εάν είμαστε όντως αυτό που τρώμε, τότε η μεγαλύτερη δημοτική...

Στιγμιότυπα πόλης μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας, γίνονται αφορμή για λέξεις γραμμένες από το χέρι μιας άλλης. Συνέργια θηλέων, λοιπόν, πάνω στις λεπτομέρειες της πόλης.

25 Δεκεμβρίου 1969 και η Σεβαστή έχει φτιάξει τα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια για τον διαγωνισμό. Ο πρόεδρος τα έφαγε όλα. Στο τέλος, ψήφισε αυτά της Κατερινούλας. Μόλις άρχισαν τα χειροκροτήματα, ο...