Θέλουμε κάθε καλοκαίρι να είναι ξεχωριστό. Ειδικά όμως αυτό. Μια δύσκολη χρονιά μπήκε, θα συνεχίσει να είναι ακόμη πιο δύσκολη, όμως όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Τι είναι άλλωστε το ελληνικό καλοκαίρι εκτός από διάλειμμα; Ξέρουμε ότι κρατάει λίγο, αλλά εκτιμάμε το κάθε λεπτό του. Σε αυτό το ξεχωριστό καλοκαίρι, νοσταλγούμε, ελπίζουμε, ονειρευόμαστε, μα πάνω απ’όλα, αγαπάμε! Καλές βουτιές, καλές διακοπές, καλό διάλειμμα!

Για τους ξενύχτηδες…

…η επόμενη μέρα έχει ανάγκη από ένα brunch. Μετά από πολλά κοκτέιλ, ατέλειωτο χορό, βόλτες που καταλήγουν στο ξημέρωμα, την επόμενη μέρα, πριν πας στην παραλία, χρειάζεσαι μια δόση ενέργειας.

Κάθε brunch που θυμάμαι να απολαμβάνω είναι ακριβώς μετά από ξενύχτι σωστό, που τα μάτια δεν ανοίγουν, το γυαλί ηλίου δεν είναι αρκετό για να κρύψει το φως του ήλιου και ο καφές που συνοδεύει το γεύμα είναι κάτι σαν νερό μετά από μία εβδομάδα στην έρημο πάνω σε καμήλα.

Κάποτε, πριν έρθει η μόδα, είχαμε τους ατέλειωτους μπουφέδες στα ξενοδοχεία (μέσα στην τιμή ή έξτρα!). Αλλά ήταν σίγουρο ότι μετά από ξενύχτι, θα το χάναμε. Εκτός αν πηγαίναμε απευθείας.

Τώρα, το brunch μας έλυσε τα χέρια: ό,τι ώρα θέλουμε, άπειρα αυγουλάκια και σαντουιτσάκια έρχονται στο τραπέζι μας, με χυμό, καφέ ή ακόμη και κάποιο απεριτίφ, γιατί, λένε, για να συνέλθεις από το ξενύχτι και το πιώμα, πρέπει να συνεχίσεις να πίνεις!

Δροσερά ποτά μέχρι το πρωί

Τις καλοκαιρινές βραδιές όλα και όλοι χαλαρώνουν. Εμείς, η διάθεσή μας, οι φίλοι μας, ακόμη και η ζέστη! Τα βράδια έρχεται μια μυσταγωγική δροσιά για να μην ζεσταίνεσαι άλλο.

Έτσι, τα ξενύχτια μέχρι να αρχίσει να φαίνεται ο ήλιος πάνω από την πόλη ή το χωριό είναι κάτι τόσο συνηθισμένο! Όσο χρονών και να ΄σαι, ένα τουλάχιστον βράδυ θα σε πάει ως το πρωί. Τα ποτήρια γεμίζουν, τα παγάκια λιώνουν γρήγορα κι αν σου πέσει κανένα κάτω, το βάζεις στην πλάτη για να δροσιστείς. Εκεί, χαλαρώνεις ακόμη πιο πολύ. Καθαρά ποτά πάνε κι έρχονται, το ίδιο και τα cocktails.

Ποια ποτά έχουν την τιμητική τους όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία; Τζιν με λεμόνι, με τόνικ, με σόδα ή σκέτο. Cocktails από ρούμι που σε ταξιδεύουν σε μέρη εξωτικά: mojita, pina colada, daquiri και όλα έχουν το καλοκαιρινό φρουτάκι τους. Μπύρα σε παγωμένο ποτήρι και κανάτες με πολλά καλαμάκια.

Καρδιές ανοίγουν γύρω από μια μπάρα, προσωπικό και θαμώνες γίνονται ένα και δημιουργούν κέφι, “φάσεις”, σκηνικά. Στις έξι το πρωί, βρίσκεσαι ακόμη να χορεύεις και ευτυχώς που θυμήθηκες να πάρεις μαζί τα γυαλιά ηλίου…

Κάτω απ’ το Ρολόι

Η Αλίκη είχε δώσει ραντεβού στο Δημήτρη της “κάτω από το Ρολόι”. Κι ας έστειλε η Αλίκη μια φίλη της, κι ας μην είχε έξοδο ο Δημήτρης της και έστειλε κι εκείνος ένα φίλο του, η συνάντηση επετεύχθη. Δεν αναγνωρίστηκαν όπως έπρεπε, αλλά το μήνυμα κάπως δόθηκε.

Το Ρολόι ήταν το σήμα κατατεθέν του λιμανιού στον Πειραιά. Πόσα τέτοια “σήματα” υπάρχουν στα μέρη που πάμε διακοπές; Στο Διακοφτό ήταν οι γραμμές του τρένου, στα Κουφονήσια η “Ιταλίδα” για βουτιές, στις Σπέτσες οι καροτσέρηδες, στο Γαλαξίδι το κανόνι, στην Αμοργό η είσοδος του camping, στην Αντίπαρο η disco La Luna, στο Σύνταγμα το μετρό, στην Πάτρα το θέατρο, στην Κηφισιά τα McDonald’s.

Όταν όλα ήταν πιο απλά, χωρίς κινητά και sms, το ραντεβού ήταν δεδομένο. Την ώρα που είπαμε το πρωί στην παραλία, την ώρα που είπαμε το βράδυ στο κλαμπ, ό,τι κι συνέβαινε, κάποιος θα βρισκόταν στο μέρος το σωστό για να πάτε μια βόλτα.

Οι καλοκαιρινές αναμνήσεις μπλέκονται με μία συγκεκριμένη εικόνα. Και οι πιο απρόσμενες εκπλήξεις έχουν συμβεί κάτω από ένα αντίστοιχο ρολόι. Με ένα ποδήλατο και μια ζακέτα.

(Δεν) Κολλάει στο χέρι

Δεν κολλάει στο χέρι γιατί ναι μεν το απολαμβάνουμε, αλλά καταναλώνεται γρήγορα, μπας και δροσιστούμε. Το παγωτό είναι η μεγαλύτερη, γευστική, καλοκαιρινή απόλαυση.

Σοκολάτα, βανίλια, καϊμάκι, φυστίκι και φρούτα μυρίζουν τα καλοκαίρια μας και σερβίρονται σε χωνάκι, ξυλάκι ή κυπελλάκι. Πολλές φορές και σε ποτήρι (το milkshake!) είναι πάντα αγαπημένο ρόφημα, ειδικά μέχρι τα δεκαέξι, που δεν θέλεις και τόσο να πιεις καφέ όταν βγαίνεις έξω.

Όλες τις ώρες της ημέρας, το παγωτό συντροφεύει πολλές στιγμές, από ρομαντικές μέχρι χαλαρές. Κι ας μην ξεχάσουμε τον ύμνο των 80ς-90ς, από τα Ξύλινα Σπαθιά. Είμαι ακόμα εδώ, κι αυτό το καλοκαίρι. Και κάθε ξεχωριστό καλοκαίρι, πε-ριλαμβάνει τις γνωστές μετρήσεις: πόσα μπάνια έχουμε κάνει, πόσα παγωτά έχουμε φάει.

Κι όσο περισσότερα μετράς, τόσο μεγαλύτερης εκτίμησης χαίρεις από την παρέα. Κι ας έχεις μεγαλώσει, κι ας είναι το μέτρημα κάτι “παιδικό”. Αξίζεις όμως ακόμη να μετράς. Για να μην ξεχνάς τις στιγμές σου.