Δεν βρίσκονται όλες οι ιστορικές ταβέρνες της Αθήνας στο κέντρο της. Υπάρχει ένα διαχρονικό στέκι στην Κηφισιά, που έχει ταΐσει από ντόπιους και τουρίστες, μέχρι εγχώριους και διεθνείς stars, που έχει γαστρονομικό χαρακτήρα και ατόφια ατμόσφαιρα σπιτικής φιλοξενίας. Ο λόγος για την κηφισιώτικη ταβέρνα Σαλματάνης που αποτελεί per se έναν άριστο λόγο επίσκεψης στο κοσμικό και ολοένα ανανεωμένο προάστιο.
Ξεκίνησε ως μπακαλοταβέρνα το 1920, που σημαίνει ότι, φέτος, γιορτάζει κάθε μέρα τα εκατό συναπτά και επιτυχημένα έτη λειτουργίας του.
Η ταβέρνα βίωσε, όπως είναι φυσικό, πολλές φάσεις και έντονες χρονικές περιόδους, καταφέρνοντας να παραμένει στην πρώτη γραμμή και διατηρώντας τον πυρήνα της, που δεν είναι άλλος από την ποιότητα. Εξελίχθηκε σε ταβέρνα κυνηγιού, πέρασε από τον μεσοπόλεμο στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο στη Χούντα με σύμβουλο το ένστικτο των ανδρών Σαλματάνη και την επιμονή στην ποιότητα. Η 4η γενιά Σαλματάνη έχει μετατρέψει το ταβερνείο του κάποτε σε εστιατόριο του σήμερα και συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του. Τα αδέρφια Παναγιώτης και Μάριος εργάζονται με μεράκι και αφοσίωση σε συνεργασία με μια δραστήρια ομάδα συνεργατών σε όλα τα πόστα, για να επιτευχθεί η παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας για τον πελάτη-επισκέπτη.
Ο Παναγιώτης, έμπειρος και πολυσυλλεκτικός επιχειρηματίας, μετρ στην επικοινωνία και απολύτως προσγειωμένος ως άνθρωπος μπολιάζει με την αισθητική του τον χώρο και μπαινοβγαίνει σάλα-κουζίνα για να είναι βέβαιος ότι όλα συμβαίνουν όπως πρέπει μες στο μαγαζί του, το οποίο, δικαίως, αντιλαμβάνεται ως σπίτι του. Ο αδερφός του, ο γνωστός chef Μάριος Σαλματάνης είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες αποφοίτους της κορυφαίας γαλλικής σχολής μαγειρικής Ritz Escoffier και δημιουργεί έργα γεύσης, άψογα σε εμφάνιση και πεντανόστιμα. Τα χορταστικά κομψοτεχνήματα του chef σερβίρονται εν μέσω του φιλικού, οικείου περιβάλλοντος που τόσο αγαπιέται από τους θαμώνες όλα αυτά τα χρόνια.
Οι ξύλινες οροφές στο εστιατόριο Σαλματάνη θερμαίνουν την ατμόσφαιρα, οι τοίχοι από πυρότουβλα «εγκλιματίζονται» στο cozy ύφος και το τζάκι ανάβει και ομορφαίνει τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες.
Το 2012 ήταν η χρονιά κατά την οποία, παρά την κρίση, οι αδελφοί Σαλματάνη-έχουμε και τον Δημήτρη εδώ!- αποφάσισαν να γυρίσουν σελίδα. Θέλησαν να ξαναγράψουν ιστορία μετατρέποντας την οικογενειακή τους ταβέρνα σε εστιατόριο. Έδωσαν φως στο χώρο, πρόσθεσαν χαρούμενες λεπτομέρειες στους τοίχους με ενέσεις παράδοσης και έστησαν από την αρχή τον κατάλογο, χαρίζοντας στο μαγαζί τους ένα all the way νέο στυλ. Έτσι, αποχαιρέτισαν τα πολλά τηγανητά και τα αμιγώς πιάτα κυνηγιού, ενώ διαμόρφωσαν μία προσεγμένη, μικρή κάρτα που διαφοροποιείται κάθε σεζόν, ενώ τα Σαββατοκύριακα εκπλήσσουν ευχάριστα τους πιστούς τους θαμώνες με επιπλέον σπιτικά πιάτα ημέρας.
Η πλούσια συλλογή από ελληνικά και ξένα κρασιά, αλλά και τα αποστάγματα, όπως το φίνο παλαιωμένο τσίπουρο, αγκαλιάζουν ιδανικά τις γεύσεις και, ενίοτε, σφραγίζουν ένα εξαιρετικό μεσημεριανό ή δείπνο. Τα κρέατα έχουν ψήσιμο και κοπές εστιατορικού επιπέδου, οι μεζέδες σερβίρονται έξυπνα-πολύ καλή η τριλογία αλοιφών-, ενώ ο κατάλογος γλυκών δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από δημιουργίες pastry chefs καλών ξενοδοχείων και τριάστερων εστιατορίων. Η σημασία που δίδεται στην πρώτη ύλη, από άποψης εποχικότητας και φρεσκάδας, κάνει την διαφορά, ενώ το σέρβις είναι καλοκουρδισμένο, ταχύ και ευγενέστατο κάνοντας τον πελάτη να νιώσει καλοδεχούμενος.
Μουσικές βραδιές , εταιρικά events και εκδηλώσεις παντός τύπου αυγατίζουν ευχάριστα το κλίμα του μαγαζιού, δίνοντας παλμό και χαρακτήρα, ενώ τα τραπέζια του Σαλματάνη γεμίζουν καθημερινά από ετερόκλητες φυσιογνωμίες ανθρώπων κάθε γενιάς, συντείνοντας στον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα της επιχείρησης.
