Όλα κάπως ξεκινούν…και κάπως συνεχίζουν

Ό,τι ομορφότερο και ό,τι πιο ακριβές έχω διαβάσει για την εκπαίδευση,τη μόρφωση, την παιδεία και όλες τις υπόλοιπες συναφείς έννοιες είναι ακριβώς αυτό το παραπάνω γνωμικό:

«Ό,τι είναι η γλυπτική για έναν όγκο μαρμάρου, είναι η εκπαίδευση για την ανθρώπινη ψυχή».

Γεννιόμαστε ως ένας αλάξευτος όγκος μαρμάρου, ο οποίος με την εκπαίδευση, τη μάθηση και τη γνώση μπορεί να γίνει το ομορφότερο γλυπτό του κόσμου.

Το να μαθαίνεις, το να αποκτάς γνώση πάνω σε ένα αντικείμενο είτε πρόκειται να το κάνεις επάγγελμα είτε απλά το κάνεις ως χόμπι, δηλαδή για διασκέδαση ή για τη δική σου για ψυχική ανάταση,δίνει νόημα στην καθημερινότητά μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαστε έτσι φτιαγμένοι, που έχουμε αρχή, μέση και τέλος. Πώς αλλιώς θα ομορφύνουμε τη δική μας ιστορία; Ζώντας μαθαίνοντας, ζώντας αγαπώντας, αποκτώντας γνώση και ανακαλύπτοντας τα άγνωστα αυτού του κόσμου ή επαναπροσδιορίζοντας τα ήδη γνωστά.

Δυστυχώς, ο όρος εκπαίδευση στη χώρα μας έχεις ίσως λάβει ένα αρνητικό πρόσημο. Δεν είναι να μας κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση αφού το εκπαιδευτικό σύστημα είναι βασισμένο σε ένα κυνήγι βαθμού ή στην απομνημόνευση μιας στείρας γνώσης χωρίς ουσία.

Όμως, όπως έχουμε πολλές φορές υποστηρίξει, όλα εξαρτώνται από εμάς. Κι αν εμείς θέλουμε να εμβαθύνουμε σε κάτι, από το πιο ουσιώδες έως το πιο ανούσιο δεν έχουμε παρά να το κάνουμε! Είτε είμαστε παιδιά είτε στα βαθιά γεράματα, πάντα υπάρχει ο χρόνος και ο τρόπος να μάθουμε κάτι καινούργιο!

Το θέμα είναι έχουμε τη διάθεση;

Καλό θα ήταν να την αποκτήσουμε. Όπως λέει και ο σοφός λαός, τρώγοντας έρχεται η όρεξη! Βρείτε τι είναι αυτό που θα σας ενδιέφερε και κάντε το με όλη σας την ψυχή.

Για εμάς, τελικά, εκπαίδευση είναι ό,τι μας κάνει καλύτερους, εξυπνότερους, δημιουργικότερους και κυρίως… ευτυχέστερους! Ανεξαρτήτως ηλικίας!

Μαρία Μοντεσσόρι  
31 Αυγούστου 1870 – 6 Μαΐου 1952

Η Μαρία Μοντεσσόρι ήταν Ιταλίδα παιδαγωγό, φιλόσοφος και γιατρός, γνωστή για τα γραπτά της στην επιστημονική παιδαγωγική και για την φιλοσοφία της εκπαίδευσης που φέρει το όνομά της, το μοντεσσοριανό παιδαγωγικό σύστημα, απόλυτα πρωτοποριακό για την εποχή του.  Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης το 1896, η Μοντεσσόρι επισκέφθηκε άσυλα στην Ρώμη και μελέτησε παιδιά με διανοητικά προβλήματα. Δεν επικεντρώθηκε μόνο στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες όπως συνήθως πιστεύεται, αλλά σε όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως δείκτη νοημοσύνης ή μαθησιακής ικανότητας, διακηρύσσοντας ότι αυτό που θα βοηθήσει τα παιδιά είναι πάνω απ’όλα η αγάπη! Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού είναι η πρώτη αρχή της μεθόδου, και έπειτα η ελευθερία που θα βγει από την πειθαρχία. Η θεωρία της στηρίζεται σε ένα κεντρικό πυρήνα: «Σε βοηθάω να διδάξεις τον εαυτό σου». Με κύριους άξονες το σωστά προετοιμασμένο περιβάλλον, τον «εκπαιδευμένο» παιδαγωγό και τη συγκέντρωση, δημιουργείται μία σχέση σεβασμού που οδηγεί στην ουσιαστική εκμάθηση και την απόκτηση παιδείας και μόρφωσης, χωρίς τη «στείρα» αποστήθιση που, πολλές φορές, προάγουν τα εκπαιδευτικά συστήματα.

Ζαν Πιαζέ
9 Αυγούστου 1896 -16 Σεπτεμβρίου 1980

Ο Ζαν Πιαζέ ήταν Ελβετός φιλόσοφος, φυσικός επιστήμονας και ψυχολόγος, ιδιαίτερα γνωστός για τις μελέτες του σχετικά με τα παιδιά. Η σημαντικότερη συμβολή του θεωρείται η στρουκτουραλιστική κατασκευή των σταδίων της γνωστικής ανάπτυξης του ανθρώπου, ενώ όσον αφορά τη θεωρία της μάθησης υποστήριξε την εμπειριστική πρόσκτηση γνώσης μέσω της εμπειρίας, της παρατήρησης και τέλος της αφαίρεσης. Ο Πιαζέ εξελίχθηκε σε ψυχολόγο στη δεκαετία του 1920. Διερεύνησε την κρυφή πλευρά του παιδικού μυαλού, οργανώνοντας τέσσερις φάσεις ανάπτυξης της νοημοσύνης: το κοινωνιολογικό μοντέλο ανάπτυξης, το αισθησιοκινητικό/προσαρμοστικό Μοντέλο της Πνευματικής Ανάπτυξης, την επεξεργασία του Λογικού Μοντέλου της Πνευματικής Ανάπτυξης και τη μελέτη της παραστατικής σκέψης. Η έρευνα του Ζαν Πιαζέ έχει βοηθήσει στο να αλλάξει τόσο το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και οι παιδαγωγικές μέθοδοι εν γένει.

• Η Μαρία Μοντεσσόρι, μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ιταλία από το καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, εξορίστηκε στην Ισπανία. Κατόπιν, ύστερα από την επικράτηση του καθεστώτος Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο, εγκαταστάθηκε στην Ολλανδία. Το 1939 μετανάστευσε εκ νέου στην Ινδία, όπου θα παρέμενε καθ’ όλη την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς η Ολλανδία βρέθηκε υπό ναζιστική κατοχή. Τέλος, ξαναγύρισε στην Ολλανδία το 1949, όπου και απεβίωσε το 1952 σε ηλικία 82 ετών.

• Ο πρωταρχικός στόχος της εκπαίδευσης στα σχολεία είναι να δημιουργεί άντρες και γυναίκες ικανούς να κάνουν νέα πράγματα και όχι να επαναλάβουν αυτά που έκαναν προηγούμενες γενιές» Ζαν Πιαζέ

• Ο διεθνής οργανισμός «Association Montessori International» καθοδηγεί και εποπτεύει τα Μοντεσσοριανά Σχολεία σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, στις Η.Π.Α., στον Καναδά, στην Αφρική και στην Ασία, σε δεκάδες κράτη στον κόσμο λειτουργούν σήμερα Μοντεσσοριανά σχολεία. Παρότι όμως η μέθοδος αυτή «γεννήθηκε» ανάμεσα σε φτωχά παιδιά της Ρώμης, τώρα είναι περισσότερο η «ελίτ» που την απολαμβάνει!

• Η αρχή της επιστημονικής δραστηριότητας του Ζαν Πιαζέ τοποθετείται στην ηλικία των 11 ετών, όταν ως μαθητής, έγραψε τις πρώτες του παρατηρήσεις για ένα … σπουργίτι.

• «Η πιο σημαντική περίοδος στη ζωή δεν είναι η ηλικία της πανεπιστημιακής μόρφωσης, αλλά η πρώτη, η περίοδος από τη γέννηση ως τα έξι […] Μην τους λέτε πώς να το κάνουν. Δείξτε τους πώς να το κάνουν και μη λέτε κουβέντα. Αν μιλήσετε, θα κοιτάνε τα χείλη σας που κουνιούνται. Αν τους δείξετε θα θελήσουν να το κάνουν μόνα τους» Μαρία Μοντεσσόρι

• Παγκόσμιο Κέντρο Γενετικής Επιστημολογίας, που ήταν και διευθυντής μέχρι τον θάνατό του. Θεωρήθηκε όχι μόνον ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς και ερευνητές στον κλάδο της Ψυχολογίας, αλλά και ο τέταρτος από εκείνους που άσκησαν την μεγαλύτερη επιρροή με το έργο τους.

Λεονάρντο ντα Βίντσι 
15 Απριλίου 1452 – 2 Μαΐου 1519

Ο Λεονάρντο ντι σερ Πιέρο ντα Βίντσι -πιο συνηθισμένα Λεονάρντο ντα Βίντσι -, ήταν Ιταλός πολυμαθής της Αναγέννησης και οι τομείς που τον ενδιέφεραν συμπεριλάμβαναν την εφεύρεση, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, την επιστήμη, τη μουσική, τα μαθηματικά, την εφαρμοσμένη μηχανική, τη λογοτεχνία, την ανατομία, τη γεωλογία, την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία, και τη χαρτογραφία. Αποκαλούνταν συχνά “πατέρας της παλαιοντολογίας”, της ιχνολογίας και της αρχιτεκτονικής. Θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Μερικές φορές του δίνονται τα εύσημα για την εφεύρεση του αλεξιπτώτου, του ελικοπτέρου και του άρματος μάχης.
Θεωρείται αρχετυπική μορφή του αναγεννησιακού ουμανιστή και επιστήμονα, του αναγεννησιακού καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια ιδιοφυής προσωπικότητα. Εκτός από τα παραπάνω, ο ντα Βίντσι ενδιαφερόταν για την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή και την ιστορία. Ο ντα Βίντσι πίστευε στην ενότητα των διαφόρων γνωστικών πεδίων. Η γεωγραφία, η ανθρώπινη ανατομία, η αρχιτεκτονική και τα αφηρημένα μαθηματικά συνδεόνταν μεταξύ τους, κι αν κάποιος είχε σπουδάσει ένα από αυτά τα αντικείμενα, θα μπορούσε να ασχοληθεί και με τα υπόλοιπα.

Ελένα Λουκρέτσια Κορνάρο Πισκόπιο
5 Ιουνίου 1646 – 26 Ιουλίου 1684

Η Ελένα Λουκρέτσια Κορνάρο Πισκόπια  έμελλε να μείνει στην ιστορία ως το επτάγλωσσο θαύμα (κατείχε άνετα επτά γλώσσες) και ως η πρώτη γυναίκα που απέκτησε διδακτορικό -κανονικά δύο έπρεπε, αλλά της αρνήθηκαν το δεύτερο. Έχοντας μουσικό ταλέντο ήδη στα 17 της, μπορούσε να τραγουδήσει, να συνθέσει και να παίξει όργανα όπως βιολί, άρπα και πιάνο της εποχής, το αρπίχορδο. Η Ελένα Λουκρέτσια, μαζί με τη βασίλισσα της Κύπρου, Αικατερίνη υπήρξαν οι δύο πιο λαμπρές γυναικείες φυσιογνωμίες των δύο κλάδων αντίστοιχα της οικογένειας Κορνάρο (μεγάλης Βενετικής οικογένειας με οικόσημο, με ιστορία, με φέουδα και κύρος). Η νεαρή Ελένα ήταν και βαθιά θρησκευόμενη· δεν της άρεσε να μαζεύει μόνο πτυχία, μα λάτρευε να μαθαίνει και είχε μια τεράστια πείνα για τις γνώσεις που προτιμούσε.

• Ο πατέρας της Ελένα ήταν που επέμεινε να πιστοποιηθούν οι γνώσεις της, γιατί όπως της εξήγησε, έπρεπε ο κόσμος να αναγνωρίσει τις απίστευτες γνώσεις της. Έτσι, η Ελένα έπεσε με ζήλο, και τέλος έδωσε εργασία για να πάρει το διδακτορικό της. Συνάντησε δυσκολίες κι ισχυρή αντίσταση, όταν υπέβαλλε την εργασία, καθώς οι αξιωματούχοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας αρνήθηκαν να δώσουν διδακτορικό σε μια γυναίκα. Η Ελένα την κατέθεσε ξανά με την επιμονή του πατέρα της, αφού την υποστήριξε με ολόκληρες παραγράφους από τα κείμενα του Αριστοτέλη κι αυτή τη φορά, η Εκκλησία υποχώρησε και της έδωσε το διδακτορικό για τη φιλοσοφία.

• Ο Σίγκμουντ Φρόυντ συνέδεε τη νόθα καταγωγή του Λεονάρντο ντα Βίντσι (οι γονείς του δεν έγιναν ποτέ νόμιμο ζευγάρι και παντρεύτηκαν άλλους ανθρώπους μετά τη γέννησή του) με το ανολοκλήρωτο αρκετών έργων του, ονομάζοντας αυτή την ιδιοτροπία του ως σύμπλεγμα του Λεονάρντο.

• Η Δρ. Κορνάρο έγινε εξέχον μέλος στις πιο γνωστές Ακαδημίες της εποχής και μέχρι σήμερα η Δρ Κορνάρο είναι ευρέως αναγνωρισμένη από όλους τους λέκτορες και συγγραφείς. Όταν τέλειωσε με τα πτυχία, αφιέρωσε τη ζωή της στη φιλανθρωπία.

• Τα γραπτά του ντα Βίντσι φανερώνουν έναν άνθρωπο με αντιπάθεια για τον σαρκικό έρωτα και αποστροφή για τα γυναικεία σεξουαλικά όργανα. Όταν απεικόνιζε γυναικείες μορφές επικεντρωνόταν στα χέρια και το πρόσωπο, ενώ κυρίως αποτύπωνε το ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ο ντα Βίντσι ήταν χορτοφάγος επειδή θεωρούσε πως κάθε τι που μπορούσε να κινείται μπορούσε να πονέσει επίσης. Διακρινόταν από έναν έντονο φόβο για λογοκλοπή. Γι’αυτό έγραφε σε κατοπτρική γραφή και εφάρμοζε κώδικες και κρυπτογραφήσεις προκειμένου να προστατεύσει τις ιδέες του.

• Λίγο μετά την είσοδο της Έλενας στο Πανεπιστήμιο, έγραψε στον πατέρα της: “Με τη χαρά των σπουδών, τον υγιεινό καθαρόν αέρα και την επιμελή φροντίδα των γιατρών, νιώθω δυνατότερη κι έτσι ελπίζω πως στο μέλλον θα καταφέρω να επιστρέψω στις σπουδές μου και να σώσω το όνομα του Οίκου μας από την αφάνεια και τη λήθη”.

«Αποτυχίες»

Τι κάνουμε όταν αποτυγχάνουμε στις εξετάσεις;

Οι βασικές εξετάσεις του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι οι πανελλαδικές. Αυτό το σύστημα, κατά την άποψη μου, εδώ και πολύ καιρό είναι παρωχημένο. Στείρα αποστήθιση γνώσεων, που μεγαλώνοντας δεν θυμάσαι σχεδόν τίποτα και το χειρότερο; Προκαλούν τόσο άγχος στα περισσότερα παιδιά που σίγουρα δεν αποδίδουν όπως θα έπρεπε. Επιπλέον, πραγματοποιούνται σε μια τέτοια ηλικία, που και η εφηβεία επηρεάζει την ψυχολογία των παιδιών, αλλά επίσης είναι αυτό το ηλικιακό «μεταίχμιο» που το παιδί δεν έχει προλάβει να καταλήξει τι του αρέσει και τι όχι, που έχει κλίση και που όχι.

Αποτυγχάνοντας στις πανελλήνιες εξετάσεις, πραγματικά η ζωή δεν τελειώνει και χιλιάδες παραδείγματα ανθρώπων γύρω μας το αποδεικνύουν.

Πρώτα απ’όλα, έχεις πολλές εναλλακτικές: έχεις την ευκαιρία να πας σε δημόσιο Ι.Ε.Κ. ή ιδιωτική σχολή, να ξαναδώσεις και το βασικότερο, να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να καταλάβει τι είναι αυτό που του αρέσει.
Εξάλλου, οι περισσότεροι σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης και να περάσουν σε μια σχολή, σπανίως ασχολούνται με αυτό που σπούδασαν ή σίγουρα έχουν ασχοληθεί και με κάτι άλλο, που ίσως να τους απέφερε και περισσότερα χρήματα.

Παιδιά που δεν πέρασαν πιάνουν δουλειά η οποία, εμπειρικά και μόνο, μπορεί να τους οδηγήσει σε μεγάλη εξέλιξη καριέρας. Κι από την άλλη, υπάρχουν παιδιά που δεν απέτυχαν στις εξετάσεις, αλλά απέτυχαν στην επιλογή σχολής. Τρανό παράδειγμα η φίλη μου η Η. Σπάνιο ταλέντο στη μουσική, αλλά και σπάνιο μυαλό, κατόπιν πίεσης των γονιών της (ήταν και η εποχή που μας πιπίλιζαν τον εγκέφαλο ότι «πρέπει να έχεις ένα χαρτί για να γίνεις κάτι») πέρασε στην Αρχιτεκτονική με 22.000+ μόρια. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η Η., όντας φοιτήτρια ασχολήθηκε πολύ σοβαρά με τη μουσική, τα οικονομικά της στηρίζονται πλέον εξ’ολοκλήρου σε αυτό, η Αρχιτεκτονική θα πάει περίπατο, αφού κατάλαβε ότι όχι απλά το αντικείμενο δεν την γεμίζει, αλλά της είναι παντελώς αδιάφορο και τις περισσότερες φορές την κουράζει κιόλας.

Έχω και το ανάποδο παράδειγμα. Η φίλη Χ. πέρασε στους Χημικούς Μηχανικούς, που δεν ήθελε καθόλου. Κατάθλιψη για 2 χρόνια και οι γονείς να είναι κάπως απογοητευμένοι. Αποτέλεσμα; Βρήκε αυτό που της άρεσε σε μια σχολή που στην αρχή δεν ήθελε να την ακούει και τώρα, όχι μόνο δουλεύει στο αντικείμενο της, αλλά της αρέσει και τόσο, που πολλές φορές τη βρίσκεις στη δουλειά και Σ/Κ!

Για μένα λοιπόν, η αποτυχία, αν «γυρίσεις ανάποδα τη φόδρα», είναι μια καλυμμένη επιτυχία. Γιατί όταν έχεις στόχο και ενδιαφέρεσαι να ανακαλύψεις την κλίση σου, τίποτα δεν θα σε σταματήσει να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου.

Προς γονείς: Μην προβάλλετε τα δικά σας όνειρα πάνω στα παιδιά. Είναι ξεχωριστές προσωπικότητες, με δικά τους όνειρα και «θέλω». Μην απογοητευτείτε λοιπόν από αυτά, αν «αποτύχουν», γιατί ουσιαστικά αυτό που νιώθετε, είναι απογοήτευση προς τον εαυτό σας. Στηρίξτε τα, βοηθήστε με την εμπειρία σας να βρουν αυτό που τους αρέσει. Και να θυμάστε ότι όπως εσείς μάθατε από τα λάθη σας, το ίδιο πρέπει να συμβεί και στα παιδιά σας!

Η αποτυχία είναι ένα μέσο για την επιτυχία, αν τη «χρησιμοποιήσει» κανείς καλά. Ουδέν κακό, αμιγές καλού έλεγαν οι αρχαίοι ημών και είχαν απόλυτο δίκιο. Πάντα σε κάτι κακό, κρύβεται ένα καλό. Σαν το Γιν και το Γιανγκ. Εσύ ποια πλευρά του νομίσματος θα κοιτάξεις;

Μια συμβουλή: στην Ελλάδα της κρίσης, κάνε αυτό που σου αρέσει και σε γεμίζει. Ούτως ή άλλως, μάλλον τις ίδιες πενιχρές αμοιβές θα έχεις. Ας είσαι ψυχολογικά πλήρης. Τουλάχιστον.

Αισχύλος 525 π.Χ-455 π. Χ.

Ο Αισχύλος είναι ένας εκ των τριών κορυφαίων τραγικών ποιητών και μάλιστα ο πρώτος που διαφοροποίησε και εξέλιξε το αρχαίο δράμα. Οι καινοτομίες που εφήρμοσε θα μπορούσαν να συνοψισθούν ως εξής:
• προσθήκη του δεύτερου υποκριτή (δευτεραγωνιστή),
• μείωση των χορικών
• έξαρση του λόγου
• σύσταση της τριλογίας ενιαίου περιεχόμενου,
Όσον αφορά το περιεχόμενο, η παρουσία του θείου, η έννοια του δικαίου και η έννοια της πόλεως (ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά) διατρέχουν όλα τα (σωζόμενα) έργα του Αισχύλου. Αυτά είναι τα έργα Πέρσαι, Επτά επί Θήβας, Ικέτιδες, Προμηθεύς Δεσμώτης (;) και Ορέστεια  (Αγαμέμνων-Χοηφόροι-Ευμενίδες), η οποία είναι και η μοναδική τριλογία που σώζεται ολοκληρωμένη έως σήμερα.

Πέθανε στη Γέλα το 456/455 π.Χ. σε δεύτερη επίσκεψή του και λέγεται ότι σκοτώθηκε όταν δέχτηκε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός, προκειμένου να σπάσει το καβούκι της και μετά να τη φάει. Τα έργα του επηρέασαν ανθρώπους της λογοτεχνίας και της πολιτικής. Μέσα σε αυτούς ήτανε ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Λόρδος Βύρωνας, ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε και ο Καρλ Μαρξ.

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
1565-1616

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ  ήταν Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος συγγραφέας που έγραψε στην αγγλική γλώσσα και ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς παγκοσμίως, τη στιγμή που έργα του παίζονται συχνότατα έως σήμερα, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Ο Σαίξπηρ κατάφερε να χειριστεί με απόλυτη δεξιοτεχνία τόσο την κωμωδία όσο και το δράμα και την τραγωδία. Τα έργα του διαπνέονται από μία βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και γι’αυτό παραμένουν επίκαιρα. Πιο συγκεκριμένα, επέκτεινε τις δραματικές δυνατότητες των χαρακτήρων, της πλοκής, της γλώσσας και του ύφους. Ο ψυχαναλυτής Σίγκμουντ Φρόυντ μελέτησε έργα του Σαίξπηρ, και ιδιαίτερα τον Άμλετ, για να αναπτύξει τις θεωρίες του γύρω από την ανθρώπινη φύση.
Τα σωζόμενα έργα του αποτελούνται από περίπου 38 θεατρικά έργα, 154 σονέτα, δύο μεγάλα αφηγηματικά ποιήματα και πολλά άλλα ποιήματα.

• Ο Σαίξπηρ τάφηκε δύο ημέρες μετά το θάνατό του, στο ιερό της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας στο Στράτφορντ-απόν-Έιβον. Στον τάφο του τοποθετήθηκε έπειτα από δική του επιθυμία μία επιγραφή, λαξευμένη στην πέτρινη πλάκα που καλύπτει τον τάφο. Η επιγραφή περιλαμβάνει μία κατάρα ενάντια στη μετακίνηση των οστών του, η οποία και αποφεύχθηκε επιμελώς κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης του ναού το 2008. Η επιγραφή γράφει σε ελεύθερη μετάφραση:“Καλέ φίλε, στο όνομα του Θεού συγκρατήσου, από το να σκάψεις τη σκόνη που εσωκλείεται εδώ. Ευλογημένος ας είναι όποιος ήσυχες αφήσει αυτές τις πέτρες, και καταραμένος ας είναι όποιος μετακινήσει τα κόκκαλά μου”.

• Σύμφωνα με τον G. Thomson ο Αισχύλος ήταν οπαδός του Πυθαγόρα και τα δράματά του είναι γεμάτα πυθαγόρειες ιδέες. Ο ίδιος θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας

• Την εποχή του Σαίξπηρ, η αγγλική γραμματική, η ορθογραφία και η προφορά ήταν λιγότερο τυποποιημένες απ’ ό,τι είναι τώρα και η χρήση της γλώσσας του βοήθησε στο σχηματισμό της σύγχρονης αγγλικής γλώσσας.

• Οι Αθηναίοι εξασφάλισαν την υστεροφημία του Αισχύλου, ψηφίζοντας νόμο σύμφωνα με τον οποίο επιτρεπόταν όποιος ήθελε να συμμετάσχει στους δραματικούς κανόνες με έργα του Αισχύλου

• Δεν έχουν σωθεί παρά λίγες καταγραφές για την ιδιωτική ζωή του Σαίξπηρ και έχουν σημειωθεί σημαντικές εικασίες για ζητήματα όπως η εξωτερική του εμφάνιση, η σεξουαλικότητά του, οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις και κατά πόσον τα έργα που του αποδίδονται είναι γραμμένα από άλλους.

• Όταν πέθανε, ο Αισχύλος, ζήτησε να στηθεί στο τάφο του ένα επίγραμμα που έγραφε (στα νεότερα ελληνικά): “Τον γιο του Ευφορίωνα τον Αθηναίο Αισχύλο κρύβει νεκρόν το μνήμα αυτό της Γέλας με τα στάρια· την άξια νιότη του θα ειπεί του Μαραθώνα το άλσος κι ο Μήδος ο ακούρευτος οπού καλά την ξέρει”.

Πυθαγόρας ο Σάμιος 
580 π.Χ. – 496 π.Χ.

Ο  Πυθαγόρας ήταν σημαντικός Έλληνας φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και θεωρητικός της μουσικής.
Είναι ο κατεξοχήν θεμελιωτής των ελληνικών μαθηματικών, δημιούργησε ένα άρτιο σύστημα για την επιστήμη των ουρανίων σωμάτων που κατοχύρωσε με όλες τις σχετικές αριθμητικές και γεωμετρικές αποδείξεις και ήταν ιδρυτής ενός μυητικού φιλοσοφικού κινήματος που λέγεται Πυθαγορισμός. Επειδή οι περισσότερες πληροφορίες γράφτηκαν πολλούς αιώνες μετά τον θάνατό του, πολύ λίγες αξιόπιστες πληροφορίες είναι γνωστές γι’ αυτόν. Επίσης, επηρέασε σημαντικά τη φιλοσοφία και τη θρησκευτική διδασκαλία στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. Είναι περισσότερο γνωστός για το Πυθαγόρειο Θεώρημα που έχει το όνομά του. Οι Πυθαγόρειοι του 5ου αιώνα π.Χ συγκαταλέγονται στους πιο σημαντικούς επιστήμονες του καιρού τους και ο Πυθαγόρας φαίνεται να ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την επιστήμη. Στο Πυθαγόρειο σύστημα οι θρησκευτικοί και φιλοσοφικοί στόχοι είναι αλληλένδετοι. Από την εποχή του Doring έχει προβληθεί η σκέψη πως η ιδέα της κάθαρσης αποτελεί κλειδί για την κατανόηση της σχέσης θρησκείας και επιστήμης στον αρχικό Πυθαγορισμό.

Ηρόδοτος 
Αλικαρνασσός 484 π.Χ. – Θούριοι 425 π.Χ./410 π.Χ.

Ο Ηρόδοτος ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, περιηγητής, και γεωγράφος του 5ου αιώνα π.Χ.. Θεωρείται ο θεμελιωτής της επιστήμης της ιστορίας. Το μόνο έργο που έχει συγγράψει φαίνεται να είναι οι Ιστορίαι. Πρόκειται για ένα αρχείο της ιστορίας σχετικά με τους πολέμους μεταξύ Ελλήνων και Περσών, συμπεριλαμβανομένων πλούσιων γεωγραφικών και εθνογραφικών πληροφοριών. Παρόλο που κάποιες από τις ιστορίες του ήταν ευφάνταστες και άλλες ανακριβείς, ο ίδιος αναφέρει πως κατέγραφε μόνο ότι του έλεγαν και ήταν συνήθως σωστός στις πληροφορίες του. Ο Ηρόδοτος χαρακτηρίστηκε για πρώτη φορά από τον Κικέρωνα ως Πατέρας της Ιστορίας. Στο έργο του φαίνεται επίσης να ασχολήθηκε με τη γεωλογία, τη βοτανική, τη χημεία και την ιατρική.
Ο Ηρόδοτος δεν έδωσε τίτλο στο έργο του, στο προοίμιό του χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό Ιστορίης Απόδεξις. Οι Αλεξανδρινοί φιλόλογοι το ονόμασαν «Ηροδότου Μούσαι», το χώρισαν σε εννέα βιβλία και έδωσαν σε καθένα το όνομα μιας μούσας.

• Το αντικείμενο ενασχόλησης του Πυθαγόρα ήταν η καθοδήγηση μιας «εταιρείας». Αυτή η εταιρεία ήταν μία μυστική, θρησκευτική κίνηση, που είχε αναπτύξει και έντονη πολιτική δραστηριότητα.

• Όταν στην πατρίδα του την Αλικαρνασσό ήταν τύραννος ο Λύγδαμης, γιος ή εγγονός της Αρτεμισίας, ο Ηρόδοτος σε νεαρή ηλικία τότε, ασχολούμενος με τα πολιτικά πήρε μέρος στην αποτυχημένη συνωμοσία για την ανατροπή του, με αποτέλεσμα να εξοριστεί το 468 ή το 467 π.Χ. μαζί με την οικογένειά του στη Σάμο, ενώ ο θείος του έχασε τη ζωή του.

• O Αέτιος λέει πως ο Πυθαγόρας ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη «κόσμος», αποδίδοντάς της την έννοια «του όλου της περιοχής». Την άποψη του Αετίου αμφισβητούν οι Κερκ και Ρέιβεν, υποστηρίζοντας πως ο Πυθαγόρας χρησιμοποιούσε τη λέξη «κόσμος» με την έννοια της τάξης του σύμπαντος. Στοχαζόμενος την αρχή της τάξης, που αποκαλύπτεται ότι διέπει το σύμπαν και ρυθμίζει την κίνηση των ουράνιων σωμάτων, και εφαρμόζοντας την κοσμική τάξη στον εσωτερικό του κόσμο, ο άνθρωπος μπορεί προοδευτικά να αποκτήσει «αθανασία».

• Μια πολύ σημαντική ανακάλυψη που έκανε ο Πυθαγόρας είναι η αριθμητική ερμηνεία του σύμπαντος. Μετρώντας τα κατάλληλα μήκη της χορδής ενός μονόχορδου, διαπίστωσε πως τα σύμφωνα μουσικά διαστήματα μπορεί να εκφρασθούν σε απλές αριθμητικές αναλογίες των τεσσάρων πρώτων ακεραίων αριθμών.

• Ο Ηρόδοτος έμεινε αρκετά χρόνια στην Αθήνα, όπου συνδέθηκε φιλικά με τους μεγάλους άνδρες της εποχής εκείνης, τον Περικλή και το Σοφοκλή. Μαζί με τον Πρωταγόρα ίδρυσαν περί το 443 την αποικία των Θουρίων στην κάτω Ιταλία.

Μόνος στο σπίτι

Ένα σωρό δραστηριότητες σε περιμένουν για να καλλιεργήσεις τις γνώσεις σου!

Και τώρα …. περάσαμε! Αυτό ήταν; Από εδώ και μπρος ασχολούμαστε μόνο με το αντικείμενο των σπουδών μας, με σκοπό να αποφοιτήσουμε στην ώρα μας και να τελειοποιήσουμε τη γνώση μας;

Πόσο βαρετό! Τώρα είναι η πιο δημιουργική ηλικία και η ευκαιρία να ελιχθείς ανάμεσα σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα, να αναπτύξεις μια πολύπλευρη μόρφωση προς διαφορετικές κατευθύνσεις που δεν ξέρεις που θα σου χρειαστούν και κυρίως χωρίς το άγχος του βαθμού, αλλά με οδηγό τη δίψα για μάθηση! Κι αν όλα αυτά σου φαίνονται -όπως τα περιγράφουμε-κουραστικά, μπορείς απλά να ξεκινήσεις μια δραστηριότητα που θα σου προσφέρει…χαρά!

Όντας φοιτητής, μπαίνεις σε πολλούς διαφορετικούς κόσμους. Ένας από αυτούς είναι ο κόσμος των …. Παροχών! Να ήξερες μόνο πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις ως φοιτητής δωρεάν ή με εξαιρετικά χαμηλό κόστος, θα γέμιζες όχι απλά 24ωρο, αλλά 48ωρο!

Ώρα για ψάξιμο λοιπόν: Τι είναι αυτό που πάντα ονειρευόσουν να έρθεις σε επαφή; Μια «περίεργη» ξένη γλώσσα; Να μπεις σε μια θεατρική ομάδα; Να βλέπεις ταινίες «σινεφίλ»; Να ασχοληθείς με τη φωτογραφία; Να μάθεις να χορεύεις τανγκό; Να αρχίζεις να ζωγραφίζεις; Να δημιουργείς κόμιξ; Να γράφεις; Να έρθεις σε επαφή με την κλασική λογοτεχνία; Να ράβεις τα δικά σου ρούχα ή να μεταποιείς τα παλιά; Να επισκεφθείς Μουσεία για να έρθεις σε επαφή με την ιστορία; Να πλέκεις; Να κάνεις μια πολεμική τέχνη ή μια συγκεκριμένη γυμναστική;

Τώρα είναι η ώρα για όλα αυτά. Πολλές φορές δωρεάν με την επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας ή με χαμηλό κόστος, σου δίνουν την ευκαιρία, όχι μόνο για διεύρυνση οριζόντων και γνώσεων, αλλά και για κοινωνικοποίηση, αφού έρχεσαι σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, τόσο ηλικιακά, όσο και ως προσωπικότητες!
Προσωπικά, είχα ξεκινήσει σεμινάρια μετάφρασης από τα γαλλικά στα ελληνικά! Όχι μόνο γνώρισα ανθρώπους με βαθιές γνώσεις στο αντικείμενο, όχι μόνο διάβασα «διαμάντια» της γαλλικής λογοτεχνίας, αλλά έφτασα και στο σημείο να μεταφράσω ένα θεατρικό έργο και μάλιστα, να αμειφθώ για αυτό.

Ο σοφός λαός λέει «Μάθε τέχνη κι ασ’ την κι αν πεινάσεις πιάσ’την». Αν θέλουμε να το πούμε πιο «λόγια», η πολυπραγμοσύνη δεν βγαίνει ποτέ σε κακό!

• Γίνε δημιουργικός όπως και να έχει!  Για παράδειγμα, αν μείνεις μόνος, είναι μία τέλεια ευκαιρία να διακοσμήσεις μόνος σου το χώρο σου, είτε φτιάχνοντας με τα χέρια σου έπιπλα και έξυπνες γωνιές είτε βλέποντας ιδέες στο Pinterest!
• Ποιος είπε ότι τα «χόμπι», οι τέχνες και οι Τέχνες δεν αποτελούν «εκπαίδευση»; Τουλάχιστον στη χώρα μας, πολλοί! «Μα θα μάθεις ζωγραφική; Ποιος ο λόγος; Χορό; Μα γιατί; Τι σεμινάρια φωτογραφίας και κουραφέξαλα, κοίτα τη δουλειά σου και μη χαλάς χρήματα». Κακή νοοτροπία. Όλα κάτι μας προσφέρουν. Η βασική τους όμως προσφορά είναι ότι μας βάζουν σε εγρήγορση, μας δραστηριοποιούν! «Ο κυριότερος στόχος της εκπαίδευσης δεν είναι η γνώση, αλλά η δράση». Herbert Spencer
• Σίγουρα, το να είσαι φοιτητής είναι και κατάλληλη ευκαιρία να γνωρίσεις όλα τα καφέ, τα μπαρ και τα κλαμπ της πόλης σου. Κι αυτά χρειάζονται. Και το τάβλι, και ο ολοήμερος καφές και το «λιώσιμο» με τις παρέες. Για να μην πέσεις όμως στη λούπα της ρουτίνας, βρες τρόπους να γεμίζεις τις ημέρες σου και μακριά από τα αμφιθέατρα.

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν  17 Δεκεμβρίου 1770 – 26 Μαρτίου 1827

Ο Μπετόβεν ήταν Γερμανός συνθέτης και πιανίστας της κλασικής μουσικής. Πρόκειται για την κυριότερη φιγούρα της μετάβασης της κλασικής εποχής στον ρομαντισμό, και μέχρι σήμερα, θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες όλων των εποχών. Μερικές από τις γνωστότερες συνθέσεις του περιέχουν 9 συμφωνίες, 5 κονσέρτα για πιάνο, 1 κονσέρτο για βιολί, 32 σονάτες για πιάνο, 16 κουαρτέτα εγχόρδων, μία λειτουργία και μία όπερα.  Ο πρώτος δάσκαλος μουσικής για τον Λούντβι ήταν ο πατέρας του. Η μουσική του εκπαίδευση ξεκίνησε όταν ήταν σε ηλικία 5 ετών: ήταν σκληρή και βάναυση, πολλές φορές κάνοντάς τον μικρό Λούντβιχ να ξεσπά σε δάκρυα.  Σε αντίθεση με την πλειονότητα των συνθετών της εποχής, ο Μπετόβεν δεν ανήκε στην Αυλή ούτε εργάστηκε για την Εκκλησία. Ένα από τα σημαντικότερα και το πιο τραγικό γεγονός της ζωής του Μπετόβεν αποτέλεσε η κώφωσή του. Άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά από την ηλικία των 26 ετών και περίπου το 1820 θεωρείται πως ήταν ολοκληρωτικά κωφός.

Πάμπλο Ρουίθ ι Πικάσο 25 Οκτωβρίου 1881 – 8 Απριλίου 1973

Ο Πάμπλο Πικάσο ήταν Ισπανός ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, ποιητής, σκηνογράφος και δραματουργός.
Είναι ένας από τους κυριότερους Ισπανούς εκπροσώπους της τέχνης του 20ού αιώνα, συνιδρυτής μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ του κυβισμού και με σημαντική συνεισφορά στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης. Το διασημότερο ίσως έργο του Πικάσο είναι η Γκερνίκα, η απεικόνιση του Γερμανικού βομβαρδισμού της ισπανικής πόλης Γκερνίκα. Αυτός ο μεγάλος καμβάς περιγράφει την απανθρωπιά, την βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Το 1966 φιλοξενήθηκε στο Γκραν Παλέ και στο Πτί Παλέ στο Παρίσι μεγάλη έκθεση του 85χρονου τότε Πικάσο, με περισσότερα από 1.000 έργα. Τα ρεπορτάζ της εποχής εκτιμούσαν ότι επρόκειτο για τη “μεγαλύτερη αναδρομική εκδήλωση που έχει ποτέ οργανωθεί για ζώντα καλλιτέχνη».

• Κάποια στιγμή, ένας άνθρωπος πλησιάζει τον Πικάσο. Του λέει «κύριε Πικάσο, θα μου ζωγραφίσετε κάτι σε ένα χαρτάκι;» Όντως ο Πικάσο ζωγραφίζει και ο άνθρωπος πάει να πάρει το χαρτί και να φύγει. Τότε ο Πικάσο του λέει «Θέλω 40.000». «Μα καλά κύριε Πικάσο, 40.000 για μια ζωγραφιά που κάνατε σε 5 λεπτά;» «Εσύ βλέπεις 5 λεπτά, αλλά εγώ πίσω μου έχω 40 χρόνια»!

• Ο πατέρας του Μπετόβεν, που γνώριζε την επιτυχία που είχε κάνει ο Λέοπολντ Μότσαρτ, με τον γιο του (Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, καθώς και την κόρη του Νάννερλ), προσπάθησε να προωθήσει και τον γιο του ως ένα παιδί θαύμα, όπως ήταν ο Μότσαρτ, λέγοντας κιόλας ότι ήταν έξι ετών, ενώ ήταν εφτά προς οχτώ, στις αφίσες της πρώτης δημόσιας εμφάνισης του, η οποία έγινε τον Μάρτιο του 1778.

• Ο Πάμπλο Πικάσο υπήρξε υποστηρικτής του Κομμουνισμού, καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του. Από το 1944 ήταν ενταγμένος στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και ήταν αντιφασίστας

• Στην κηδεία του Μπετόβεν, που έγινε στις 29 Μαρτίου του 1826, ο Φραντς Σούμπερτ ήταν ένας από τους 36 λαμπαδηφόρους.

• Η Γκερνίκα έμεινε κρεμασμένη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για πολλά χρόνια και ο Πικάσο είχε δηλώσει πως δε θα επέστρεφε στην Ισπανία προτού αποκατασταθεί πλήρως η δημοκρατία. Έτσι, η Γκερνίκα επιστράφηκε στην Ισπανία το 1981.

• Παρά την απώλεια της ακοής του, ο Μπετόβεν έγραψε μουσική μέχρι το τέλος της ζωής του.

• «Οι δεσποινίδες της Αβινιόν» (1907) έφερε επανάσταση στη σύγχρονη ζωγραφική και θεωρήθηκε προμήνυμα του κυβισμού: “Άλλοτε ένας πίνακας ήταν ένα σύνολο από προσθέσεις. Εγώ θέλησα να δώσω ένα σύνολο από αφαιρέσεις”, είπε ο Πικάσο.

• Ο Τομπίας Φρίντριχ Πφάιφερ υπήρξε κάποια στιγμή δάσκαλος του Μπετόβεν. Ο Τομπίας είχε πρόβλημα αϋπνίας, και πολλές φορές ανάγκαζε τον Μπετόβεν να σηκωθεί από το κρεβάτι του βράδυ και να μελετήσει.

Άλμπερτ Αϊνστάιν
14 Μαρτίου 1879 – 18 Απριλίου 1955

Ο  Αϊνστάιν ήταν Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις υπηρεσίες του στην θεωρητική φυσική. Είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και όλων των εποχών. Η επίδραση των ανακαλύψεων του Αϊνστάιν σχετικά με την φύση του χώρου και του χρόνου, εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας σε φυσική, κοσμολογία, και μαθηματικά, ενώ το επώνυμο του χρησιμοποιείται συχνά ως χαρακτηρισμός για να δηλώσει πως κάποιος έχει υψηλή ευφυΐα. Στα πρώτα 15 χρόνια του 20ού αιώνα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε μια σειρά από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια ενώ ταυτόχρονα έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες αυτές ήταν κατ’ ουσίαν μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν επανάσταση για την επιστημονική αλλά και φιλοσοφική έρευνα. Το 2016 επιβεβαιώθηκε επιτυχώς μέσω επιστημονικών πειραμάτων η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων τα οποία προβλέπονται από τη θεωρία της σχετικότητας.

Στήβεν Ουίλλιαμ Χώκινγκ
8 Ιανουαρίου 1942 -14 Μαρτίου 2018

O Στήβεν Χόκινγκ  ήταν Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Μεταξύ των σημαντικών επιστημονικών εργασιών του ήταν μια συνεργασία με τον Ρότζερ Πένροουζ επάνω σε θεωρήματα βαρυτικής μοναδικότητας στα πλαίσια της γενικής σχετικότητας και η θεωρητική πρόβλεψη ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, που συχνά καλείται ακτινοβολία Χόκινγκ. O Χόκινγκ ήταν ο πρώτος που εξέθεσε μια κοσμολογία που εξηγήθηκε από μια ένωση της γενικής θεωρίας της σχετικότητας και της κβαντικής μηχανικής. Ήταν φανατικός υποστηρικτής της ερμηνείας πολλών κόσμων.

• O Αϊνστάιν δεν τελείωσε το Γυμνάσιο! Ακόμα υπήρξε υπέρμαχος του σοσιαλισμού και φανατικός επικριτής του καπιταλισμού. Στο βιβλίο του Γιατί Σοσιαλισμός; εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

• Ο Χόκινγκ είχε συντάξει εργασίες εκλαϊκευμένης επιστήμης, στις οποίες συζητά τις θεωρίες και την κοσμολογία του γενικά. Το βιβλίο του Το Χρονικό του Χρόνου έμεινε στη λίστα με τα best-seller της Βρετανικής Sunday Times για 237 εβδομάδες σπάζοντας ρεκόρ.

• Όταν ο Αϊνστάιν πέθανε το 1955, οι επιστήμονες θέλησαν να μάθουν τι ήταν αυτό που τον έκανε τόσο έξυπνο. Επομένως αφαίρεσαν τον εγκέφαλο του, για να τον μελετήσουν και ανακάλυψαν πως το τμήμα του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα μαθηματικά ήταν ασυνήθιστα μεγάλο στο δικό του μυαλό.

• Ο Χόκινγκ έπασχε από τη νόσο του κινητικού νευρώνα (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση), κατάσταση που είχε εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των ετών. Ήταν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου παράλυτος και επικοινωνούσε μέσω συσκευής παραγωγής ομιλίας.

• Η Θεωρία των Πάντων είναι βρετανική βιογραφική, δραματική, αισθηματική ταινία παραγωγής 2014, η οποία λαμβάνει χώρα στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και αφηγείται την ζωή του θεωρητικού φυσικού Στίβεν Χόκινγκ. Εκτός από την αγάπη του Αϊνστάιν για τη φυσική, αγαπούσε επίσης και τη μουσική καθώς έπαιζε βιολί.

• Το 2005, ο Στήβεν Χόκινγκ άρχισε να επικοινωνεί με συσκευή επικοινωνίας μέσω των κινήσεων των μυών των μάγουλών του, με ρυθμό περίπου μία λέξη ανά λεπτό.

• «Σε παλιότερες εποχές, τα έθνη ζούσαν με αμοιβαία άγνοια και στην πραγματικότητα το ένα μισούσε ή φοβόταν το άλλο. Το πνεύμα της αδελφικής συνεννόησης μεταξύ τους ας κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος. Με αυτή την πίστη, εγώ, ένας γέρος άνθρωπος, χαιρετώ εσάς, Ιάπωνες μαθητές, από μακριά και ελπίζω πως η γενιά σας κάποτε θα τοποθετήσει τη δική μου στην ντροπή»

  – Άλμπερτ Αϊνστάιν προς τους μαθητές των σχολείων της Ιαπωνίας μετά τη ρίψη της βόμβας στη Χιροσίμα

Ποτέ δεν είναι αργά, να ξεκινάς κάτι καινούριο

«Γηράσκω αεί διδασκόμενος»

Η Παιδεία είναι μία διαδικασία που δε σταματά ποτέ. Οι ατομικές ανάγκες αλλάζουν, αλλά επίσης, αλλάζει και το κοινωνικό περιβάλλον. Έτσι, δεν θα έπρεπε να αφεθούμε στα ήδη γνωστά. Θα έπρεπε να κάνουμε τη χάρη στον εαυτό μας και να μην επαναπαυθούμε ποτέ, όσον αφορά τη γνώση που μπορούμε να απορροφήσουμε.

Γι’αυτό, ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινάς κάτι καινούργιο είτε στο επίπεδο κάποιας δραστηριότητας είτε στο επίπεδο της σπουδής. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι-ειδικά γυναίκες που νωρίς ηλικιακά έπρεπε να αφοσιωθούν στην μητρότητα- ακούς ότι πάνε να τελειώσουν το σχολείο, να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο ή να ξεκινήσουν κάποια καινούργια ασχολία.

Το να μεγαλώνεις σε ηλικία, μπορεί να σε θλίβει, αλλά το να απασχολείσαι και να είσαι σε εγρήγορση, σου δίνει όρεξη για ζωή και σε επιστρέφει σε εποχές νεότητας. Το να ανοίγεις τις παρωπίδες σε ήδη διαμορφωμένες και πάγιες απόψεις, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Επίλεξε κάτι που να έχεις απωθημένο ή που να θεωρείς ότι σε ολοκληρώνει. Κάτι που πάντα ήθελες να κάνεις, αλλά δεν είχες το χρόνο.
Η εκπαίδευση σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, από δική μας ενασχόληση και ατομική προσπάθεια. Η ενασχόληση με ποικίλλα γνωστικά αντικείμενα (όσο σημαντικά ή μη σημαντικά κι αν «θεωρούνται») ανοίγουν πάντα…«παράθυρα»!

Επομένως, η εκπαίδευση δεν έχει και ηλικία. Ό,τι και να ξεκινήσεις, θα γεμίσει τις ώρες σου και θα σου φέρει την όρεξη για ακόμη περισσότερη γνώση, μάθηση και δημιουργία.

Φτιάξε κοσμήματα ή μάθε να βάφεις, ζωγράφισε ή διάβασε ιστορία από διαφορετικές πηγές. Έλα σε επαφή με τη φύση, επιλέγοντας εκδρομές που θα σε βοηθήσουν σε αυτό ή γενικώς θα σε κάνουν να γνωρίσεις μέρη μοναδικά και απίθανα. Έλα σε επαφή με ομάδες, για να βρεις την αξία της ανθρώπινης επικοινωνίας. Τόλμησε να πας για δραματοθεραπεία ή μουσικοθεραπεία. Βρες ό,τι πιο απίθανο προσφέρει αυτή η Πόλη και όρμα με όρεξη κατά πάνω του. Απαλλαγμένος από δουλειές και άγχη, είσαι στην καλύτερη ηλικία, για να ζήσεις όσα δεν έζησες.

Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο…Ποτέ δεν είναι αργά να δώσεις βάση στα θέλω σου…Ποτέ δεν είναι αργά να αφιερωθείς στον εαυτό σου!

Αν δεν έχετε χρήματα, κάντε το μόνοι σας: Στο youtube μπορείς να βρεις διάφορα tutorials σχετικά με διάφορα γνωστικά αντικείμενα. Σίγουρα δεν αντικαθιστά την ανθρώπινη επαφή με κάποιον ειδικό, αλλά σε βοηθάει να αποκτήσεις μία αρχική γνώση πάνω σε κάτι και στην πορεία να το «ψάξεις» περισσότερο.

Όταν ο πολιτισμός και η παιδεία είναι ο προορισμός, η εκπαίδευση, η ουσιαστική εκπαίδευση, γίνεται το καλύτερο μέσον για να φτάσεις. Αλλά δεν εξαρτάται μόνο από την οικογένεια, το σχολείο ή άλλους εξωτερικούς παράγοντες. Εξαρτάται κυρίως από εμάς τους ίδιους. Αν διψάτε για μάθηση, σίγουρα θα βρείτε τον τρόπο να ικανοποιήσετε αυτή τη δίψα σ’αυτήν την Πόλη που ζει Ακόμη!

Νίκολα Τέσλα  
10 Ιουλίου 1856 – 7 Ιανουαρίου 1943

Ο Νίκολα Τέσλα ήταν Σέρβο-Αμερικανός εφευρέτης, μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός. Ο Τέσλα είναι κυρίως γνωστός για τις επαναστατικές του συνεισφορές στους κλάδους του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Οι ανακαλύψεις και η θεωρητική εργασία του αποτέλεσαν τη βάση για την εφαρμογή του σημερινού συστήματος εναλλασσόμενου ρεύματος. Ο ίδιος δεν φαίνεται να ενστερνιζόταν τις σύγχρονές του αντιλήψεις περί ηλεκτρικού πεδίου, το οποίο αντιλαμβανόταν ως είδος ρευστού με ξεχωριστές ιδιότητες, ανεξάρτητες της γνωστής ύλης. Επέκρινε επίσης τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, απορρίπτοντας την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας, αλλά και την καμπύλωση του χώρου. Σε επιστολή του ισχυρίστηκε ότι είχε ήδη μια δική του ολοκληρωμένη δυναμική θεωρία της βαρύτητας, ωστόσο τα σωζόμενα γραπτά του δεν επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.

Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί  7 Νοεμβρίου 1867 – 4 Ιουλίου 1934

Η Μαρί Κιουρί ήταν Πολωνή φυσικός, χημικός και καθηγήτρια. Σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιερ Κιουρί, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Ανακάλυψε επίσης το πολώνιο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική και τη Χημεία. ‘Ηταν η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, γνωστή επίσης ως Μαντάμ Κιουρί.

Γνώρισε τον Πιερ Κιουρί, παντρεύτηκαν και αφοσιώθηκαν στις μελέτες τους μαζί. Στις 18 Ιουλίου του 1898 οι Κιουρί ανακοινώνουν στην επιστημονική κοινότητα την ανακάλυψη ενός νέου στοιχείου, του πολωνίου, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της πατρίδας της Μαρίας Κιουρί. Στις 26 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους αναγγέλλεται από το ζεύγος Κιουρί η ανακάλυψη του ραδίου.

Οι Κιουρί ανακάλυψαν ότι η ακτινοβολία του ραδίου κατέστρεφε τους καρκινικούς όγκους (Ραδιοθεραπεία). Η μέθοδος της ραδιοθεραπείας τελειοποιήθηκε το 1906 από τη Μαρία Κιουρί, όταν υπολόγισε τις σωστές δόσεις για θεραπεία με ράδιο.

• Ο Νίκολα Τέσλα είχε έναν μεγαλύτερο κατά επτά χρόνια αδελφό, τον Ντάνε Τέσλα, ο οποίος έχασε τη ζωή του, όταν ο Νίκολα ήταν επτά ετών, πέφτοντας από το άλογο ενώ έκανε ιππασία. Ο Νίκολα ζούσε στη σκιά του αδελφού του, ο οποίος αντιμετωπιζόταν από τους γονείς του ως ο πλέον ταλαντούχος και προοριζόταν να ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του και των θείων του.Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Νίκολα Τέσλα υπέφερε ακόμα από εφιάλτες και ψευδαισθήσεις που σχετίζονταν με το θάνατο του αδελφού του, ενώ εικάζεται πως πολυάριθμες φοβίες και εμμονές που χαρακτήριζαν τον Τέσλα ενδεχομένως ήταν απόρροια του αντίκτυπου που είχε κατά την παιδική του ηλικία η απώλεια του Ντάνε και η προβληματική σχέση με τον πατέρα του. Όπως περιγράφει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του, το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει χωρίς αυτοπεποίθηση.

• Η Μαρί Κιουρί είχε δύσκολα φοιτητικά χρόνια, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Καρτιέ Λατέν περιόρισε σε τόσο μεγάλο βαθμό τα γεύματα της, ώστε λιποθύμησε και αναγκάστηκε να επιστρέψει, ύστερα από πιέσεις του γαμπρού της, Καζίμιερζ Ντουούσκι, στο σπίτι της αδελφής της.

• Το 1924 ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι είχε εφεύρει την περιβόητη «ακτίνα θανάτου», ένα υπερόπλο ικανό να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις δηλαδή έως και 10.000 αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλίων, ενώ επίσης ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν υπεύθυνο για την έκρηξη της Τουνγκούσκα, φυσικά οι δημοσιογράφοι και ο επιστημονικός κόσμος τον περιγέλασαν ενώ μέχρι σήμερα οι μελετητές εντάσσουν αυτή την εφεύρεση στο τομέα των ανεξήγητων φαινομένων και γεγονότων.

• Ο μήνας του μέλιτος του ζεύγους Κιουρί ήταν μάλλον ασυνήθιστος, αφού πραγματοποίησαν τον γύρο της Γαλλίας με ποδήλατα

• Από το 1936 έως το θάνατο του το FBI παρακολουθούσε τις συνομιλίες και τις κινήσεις του Τέσλα φοβούμενοι ότι είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με την σταλινική Σοβιετική Ένωση.

Άντι Γουόρχολ 
6 Αυγούστου 1928 – 22 Φεβρουαρίου 1987

Ο Άντι Γουόρχολ ήταν Αμερικανός πολυσχιδής καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και συλλέκτης, πρωτοπόρος του κινήματος της Ποπ Αρτ. Την περίοδο 1945-9 σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Κάρνεγκι και κατόπιν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε αρχικά σαν σχεδιαστής παπουτσιών. Εκεί, τον πρόσεξε ο πασίγνωστος τότε γκαλλερίστας Αλέξανδρος Ιόλας και τον προώθησε στο περιοδικό Glamour σαν εικονογράφο. Η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και αρχικά ήταν επηρεασμένη από θέματα διαφημίσεων, καθημερινά αντικείμενα και την εικονογραφία των κόμικς, δίνοντας τα πρώτα δείγματα γραφής της Ποπ Αρτ. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Γουόρχολ αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας ταινίες που χαρακτηρίζονταν από τη διάθεση πειραματισμού και πρόκλησης, το ερωτικό στοιχείο και ενίοτε την ασυνήθιστη διάρκειά τους. Στην ταινία Empire (1964), διάρκειας οκτώ ωρών με πλάνα αποκλειστικά του Empire State Building σε πραγματικό χρόνο, ο Γουόρχολ παρουσίασε στην πιο ακραία μορφή της, τη δική του αισθητική τού βαρετού.

Ερνστ Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
14 Ιουλίου 1918 – 30 Ιουλίου 2007

Ο  Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ήταν Σουηδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Γεννήθηκε στην Ουψάλα, μεγάλωσε όμως στη Στοκχόλμη. Σκηνοθέτησε μεγάλο αριθμό ταινιών με σενάρια που έγραψε ο ίδιος, με τις οποίες αναδείχτηκε διεθνώς ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του κινηματογράφου. Κύρια θέματα των ταινιών του είναι η αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, η αντιπαράθεση του ανθρώπου με τον εαυτό του και με τον Θεό και η αμφισβήτηση του τελευταίου, η ανάλυση των διαπροσωπικών σχέσεων και κυρίως των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων και η αναζήτηση του νοήματος της ζωής. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά εγκαταλείπει τη χρήση συμβολισμών και αλληγοριών που κυριαρχούσαν σε παλαιότερες ταινίες του (Η Έβδομη Σφραγίδα, Άγριες φράουλες, Η τριλογία της Σιωπής) και περνά σε περισσότερο λιτές σκηνοθεσίες, ερευνώντας κυρίως τη γυναικεία ψυχοσύνθεση και την προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει του εαυτό του.

• Το Φάνι και Αλέξανδρος (αυτοβιογραφική ταινία του Μπέργκμαν) έλαβε διθυραμβικές κριτικές και προτάθηκε για 6 βραβεία όσκαρ. Η ταινία κέρδισε τελικά όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, φωτογραφίας, καλλιτεχνικής διεύθυνσης και κοστουμιών το 1983. Ο Μπέργκμαν έλαβε και μια υποψηφιότητα για τη σκηνοθεσία του.

• Από το 1962 μέχρι το 1968, το εργαστήριο του Άντι Γουόρχολ ήταν ένας χώρος που στο παρελθόν στέγαζε εργοστάσιο, και για αυτό ονομάστηκε Factory. Σύντομα εξελίχθηκε σε τόπο συγκέντρωσης διασημοτήτων, καλλιτεχνών, μελών της αβάν γκαρντ και αντεργκράουντ κουλτούρας, τοξικομανων,

  ομοφυλόφιλων, μουσικών και φιλότεχνων. Μετά από απόπειρα δολοφονίας του στο Factory από τη Βαλερί Σολάνας, στις 3 Ιουνίου του 1968, ο Γουόρχολ κράτησε αποστάσεις από τον αντισυμβατικό περίγυρό του, συναναστρεφόμενος περισσότερο με πλούσια μέλη της υψηλής κοινωνίας.

• Ο Μπέργκμαν εργάστηκε στα σημαντικότερα θέατρα της Σουηδίας ανεβάζοντας έργα των Στρίντμπεργκ, Σαίξπηρ, Λουίτζι Πιραντέλο, Αλμπέρ Καμύ, Τένεσι Ουίλιαμς, Ζαν Ανούιγ, Μπέρτολντ Μπρεχτ, Άντον Τσέχοφ, αλλά και δικά του.

• Ο Γουόρχολ υπήρξε συστηματικός συλλέκτης έργων, κυρίως κοσμημάτων, διακοσμητικής και λαϊκής τέχνης, τα οποία δημοπρατήθηκαν μετά το θάνατό του. Το Μουσείο Άντι Γουόρχολ, με πλούσια συλλογή έργων του, εγκαινιάστηκε το 1994 στο Πίτσμπουργκ.

• Κατά τη διάρκεια των σπουδών του Μπέργκμαν στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλολογίας του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, άρχισε να ασχολείται με τη σκηνοθεσία, πρώτα στο θέατρο και στη συνέχεια στον κινηματογράφο.

• Από το έργο του Άντυ Γουόρχολ στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ξεχωρίζουν οι κατά παραγγελία προσωπογραφίες που τύπωνε ως μεγεθύνσεις φωτογραφιών Polaroid, πολλές από τις οποίες αφορούσαν πολιτικές φυσιογνωμίες και διασημότητες του Χόλυγουντ

• Ο Μπέργκμαν Για το συνολικό του έργο έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως το Μεγάλο Χρυσό Παράσημο της Σουηδικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών (1977), το Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (1987), το Ειδικό Βραβείο Φελίξ (1988) και το Βραβείο Ζόνινγκ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (1989). Επίσης, από το 1978 έχει θεσμοθετηθεί κινηματογραφικό βραβείο με το όνομά του από το Σουηδικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.