Είναι πάντα η πρώτη σου επιλογή όταν θέλεις να παραγγείλεις “απ’έξω”. Όταν η pizza έρχεται ζεστή στην πόρτα σου, η μυρωδιά της σε κάνει να ανυπομονείς να δοκιμάσεις! Έχεις το αγαπημένο σου μαγαζί για να την παραγγείλεις και έχεις μάλιστα και αγαπημένο συνδυασμό γεύσης.
Με λεπτή ή κανονική ζύμη, με λαχανικά ή χωρίς, με λίγα ή πολλά αλλαντικά, η μοτσαρέλα και η σάλτσα ντομάτας μάλλον θα πρωταγωνιστούν. Πίτσα: μία λέξη, εκατοντάδες στιγμές. Μια γεύση, χιλιάδες αναμνήσεις γύρω από ένα χαμηλό τραπέζι μπροστά στην τηλεόραση.
Στον κόσμο της πίτσας: Είναι το πιο αγαπημένο φαγητό στον κόσμο! Ποιες είναι όμως οι ιστορικές ρίζες της πίτσας; Ποια είναι η προέλευσή της; Από που προέρχεται το όνομά της;
> Pizza, μια ιστορία που πάει πολλά χρόνια πίσω
Η ιστορία της πίτσας φτάνει πολύ πίσω στην αρχαιότητα, αφού αποδεικνύεται ότι διάφοροι αρχαίοι, Μεσογειακοί πολιτισμοί κατανάλωναν ψωμί, που το στόλιζαν με διάφορες… γαρνιτούρες. Πιο συγκεκριμένα, αναφορές για την κατανάλωση ψωμιού που ψηνόταν μαζί με διάφορα μυρωδικά, υπάρχουν από τη Νεολιθική εποχή.
Τον 6ο αιώνα π.Χ., λέγεται ότι οι Πέρσες στρατιώτες, κατά την διάρκεια της κυριαρχίας του Δαρείου Α΄, έψηναν ψωμιά με τυρί και τα έτρωγαν πάνω στις ασπίδες τους, ενώ και οι αρχαίοι Έλληνες συμπλήρωναν το ψωμί τους με λάδια, βότανα και τυρί. Ακόμη και στην αρχαία Αίγυπτο, αναφέρεται ότι καταναλώνονταν φαγητά που έμοιαζαν με πίτσα, κατά τη διάρκεια των γενεθλίων των Φαραώ.
Οι ρίζες της σύγχρονης πίτσας βρίσκονται σίγουρα στη Νάπολη, αφού εκεί έγινε η πρώτη αναφορά για ένα φαγητό ονομαζόμενο πίτσα το 16ο αιώνα και αφορούσε ένα είδος γαλέτας. Στην αρχή η πίτσα συνοδευόταν αποκλειστικά με ένα είδος άσπρης σάλτσας, η οποία όμως αργότερα αντικαταστάθηκε με άλλα υλικά.
Αρχικά, ήταν ξεκάθαρα φαγητό των φτωχών, όμως, τον επόμενο αιώνα (17ος) αποκτά δημοτικότητα και στις τάξεις των πλουσίων και ευγενών της Νάπολης. Μέχρι περίπου το 1830, η πίτσα πωλείτο σε υπαίθριους πάγκους και αρτοποιεία πίτσας, ενώ η πρώτη επίσημη πιτσαρία με το όνομα «Antica Pizzeria Port’ Alba» άνοιξε στη Νάπολη και λειτουργεί ακόμη.
Το 1843, ο Αλέξανδρος Δουμάς αναφέρεται στη μεγάλη ποικιλία των υλικών της πίτσας στην εποχή του, γεγονός που δείχνει την ανάπτυξή της. “Τομή” στην εξέλιξη της πίτσας όπως την ξέρουμε σήμερα, αποτέλεσε η εισαγωγή ντομάτας στην Ευρώπη το 16o αιώνα, αλλά και η μοτσαρέλα, η οποία υιοθετήθηκε από την ιταλική κουζίνα το 19ο αιώνα.
Όσο για τη δημιουργία της πιο διάσημης πίτσας στον κόσμο, την πίτσα Μαργαρίτα, κυκλοφορεί ένας “αστικός μύθος”: στις 11 Ιουνίου του 1889, το Βασιλικό Παλάτι ανέθεσε στον ναπολιτάνο “πιτσαγιόλο” (παρασκευαστή πίτσας) Raffaele Esposito να δημιουργήσει μια πίτσα προς τιμήν της βασίλισσας Margherita του Σαβόι. Από τις τρεις διαφορετικές πίτσες που δημιούργησε, η Βασίλισσα προτίμησε μια πίτσα που είχε τα χρώματα της ιταλικής σημαίας – κόκκινο (ντομάτα), πράσινο (βασιλικό) και λευκό (μοτσαρέλα).
Από τότε, η πίτσα αυτή πήρε το όνομα της βασίλισσας και προτιμάται περισσότερο, σε όλο τον κόσμο, από οποιαδήποτε άλλη γεύση!
Έξι μαγικές στιγμές της πίτσας …που είναι συνδεδεμένες με την κατανάλωση της μαγικής ζύμης! Η πίτσα συντροφεύει ιδιαίτερες στιγμές της καθημερινότητάς μας. Έχετε εντοπίσει ποιες είναι αυτές;
> Pizza, ο σύντροφος σε γεύση και στιγμή
Σκηνικό: τρίτο ραντεβού, σε μια σειρά πετυχημένων.
Καλείς το αντικείμενο του πόθου για “ταινία” στο σπίτι. Καθαρίζεις με μανία σαν τη σειρά με τις δύο κύριες που έπαιζε κάποτε στο Μακεδονία Tv ή στον ΣΚΑΙ, θα σας γελάσω. Στήνεις κεράκια σε περίοπτη θέση, αρωματικά, κατά προτίμηση βανίλια που λένε ότι είναι αφροδισιακή. Έχεις υπόψη τρεις ταινίες να προτείνεις. Κάπου όμως δεν θέλεις να κάνεις πειράματα στην κουζίνα. Τι κάνεις; Στήνεις πάνω στο τραπεζάκι το φυλλάδιο της αγαπημένης σου πιτσαρίας… Ο έρωτας περνάει από το στομάχι και η πίτσα πάλι θα σε σώσει!
Σκηνικό: Απλή “συγκέντρωση” στο σπίτι για (αντρικό ή γυναικείο) κουτσομπολιό ή πολυπληθές πάρτυ. Τι σημασία έχει;
Η διαμόρφωση του χώρου είναι απαραίτητη, η κάβα πρέπει να γεμίσει με τα κατάλληλα αποστάγματα, ο ουρανίσκος πρέπει να χαρεί! Πολλές πίτσες διαφόρων γεύσεων κάνουν την εμφάνισή τους στην πόρτα σου και γίνεται ο πανικός: “Από που παραγγείλαμε;”, “Μην τελειώσετε την σπέσιαλ, θα σας φάω”, είναι μόνο λίγες από τις φράσεις που ακούγονται. Η πίτσα σας δένει ή σας “χωρίζει” πάνω στον καβγά για το ποιος θα γευτεί το τελευταίο κομμάτι!
Σκηνικό: Τελικός ποδοσφαιρικού αγώνα.
Δεν έχει σημασία ποιος παίζει. Δεν έχει σημασία καν αν είναι τελικός, ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ποδοσφαιρόφιλοι ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, μαζεύονται στο μεγαλύτερο σπίτι, μπροστά στην τηλεόραση. Η διαδρομή ψυγείο-καναπές για μπύρα, γίνεται πιο συχνά από τη διαδρομή βρύση-καναπές για νερό. Η “στρογγυλή θεά” της γεύσης δεν μπορεί να λείπει από το χαμηλό τραπεζάκι του σαλονιού.
Σκηνικό: Ξημέρωμα μετά από ξενύχτι.
Ο ήλιος αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του πάνω από την πόλη κι εσύ ακόμη δε γύρισες στο σπίτι. Και κάπου αρχίζεις να πεινάς. Πάρα πολύ. Τι καλύτερο από ένα-δύο κομμάτια πίτσα στο κοντινότερο μαγαζί της γειτονιάς; Ή καυτή από τον κοντινότερο φούρνο που έχει ανοίξει ήδη;
Σκηνικό: Πρωί πρωί και θέλεις καφέ.
Όμως θέλεις και πρωινό γιατί νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Έλα όμως που δεν έχεις πάει σουπερμάρκετ. Ούτε μέλι, ούτε μαρμελάδα, ούτε καν αυγό. Μερέντα ούτε λόγος. Δημητριακά πουθενά. Τοστ ούτε για δείγμα… Ευτυχώς όμως, στο χαμηλό τραπεζάκι του
σαλονιού, δύο παγωμένα κομμάτια πίτσας από χθες σε περιμένουν να τα απολαύσεις…
Σκηνικό: Απόλυτη μιζέρια και κατάθλιψη.
Για όποιο λόγο. Θέλεις να ρίξεις τον πόνο σου στο φαγητό. Μια ολόκληρη πίτσα μόνο για σένα φαντάζει όαση. Η τηλεόραση παίζει κάτι άνευ σημασίας. Το κουτί της πίτσας στηρίζεται πάνω στην κοιλιά σου, ώστε να μπορείς να φτάσεις το κομμάτι χωρίς να τεντωθείς. Το πρωί σε βρίσκει με γυαλιά μυωπίας, καθιστό, με μόνη συντροφιά ένα άδειο κουτί με ψίχουλα και πτώματα μανιταριών, αφού δεν τα τρως!
Pizza Facts
- Ενώ στη Νάπολη, ήταν γνωστή ως το φαγητό των φτωχών, σήμερα η παραγωγή και παράδοση πίτσας είναι από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες στον κόσμο. Μόνο στην Αμερική, οι ετήσιες πωλήσεις πίτσας ξεπερνούν τα 28.000.000.000 δολάρια, αφού κάθε χρόνο, πωλούνται πάνω 3.000.000.000 πίτσες. Σε όλον τον κόσμο, οι πωλήσεις ξεπερνούν τα 5.000.000.000!
- Η πίτσα έχει πάει και στο διάστημα! Πώς; Μια γνωστή αλυσίδα πίτσας
από την Αμερική “πετάχτηκε” για να παραδώσει μία πίτσα στον αστροναύτη Yuri Usachov στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η πίτσα ενισχύθηκε με επιπλέον μπαχαρικά (καθώς η γεύση εξασθενεί στο διάστημα) και έξτρα σαλάμι! Το μόνο σίγουρο λοιπόν, είναι ότι αν κάποια στιγμή μετοικήσουμε στον Άρη, η πίτσα θα συνεχίσει να υπάρχει μαζί με εμάς! - Η True Neapolitan Pizza Association είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1984 με έδρα τη Νάπολη. Στοχεύει στην προώθηση της παραδοσιακής ναπολιτάνικης πίτσας. Το 2009, μετά από αίτημα της Ιταλίας, η ναπολιτάνικη πίτσα καταχωρήθηκε στην
Ευρωπαϊκή Ένωση ως παραδοσιακό πιάτο με ευρωπαϊκή εγγύηση, ενώ το 2017 η τέχνη της παραγωγής της συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. - Η πίτσα “έφτασε” στις Ηνωμένες Πολιτείες από Ιταλούς μετανάστες στα τέλη του 19ου αιώνα. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε περιοχές όπου εκείνοι συγκεντρώνονταν, όπως το Σικάγο και η Νέα Υόρκη. Η πρώτη πιτσαρία της χώρας πάντως, άνοιξε στη Νέα Υόρκη και ονομαζόταν Lombardi’s. Ο Gennaro Lombardi ξεκίνησε την επιχείρηση το 1897 ως μανάβικο, πουλώντας ντομάτες τυλιγμένες σε χαρτί και δεμένες με κορδόνι, ώστε να το αγοράζουν οι εργάτες για “κολατσιό”. Το 1905 πήρε την άδεια για τη λειτουργία της πιτσαρίας και η φήμη της εξαπλώθηκε σε όλη την Πολιτεία.
- Η πιο ακριβή (εμπορικά) πίτσα στον κόσμο που καταγράφηκε στο ρεκόρ Γκίνες, είναι μια πίτσα με λεπτή ζύμη στο εστιατόριο Maze στο Λονδίνο, η οποία κοστίζει 100 λίρες Αγγλίας.
- Η πίτσα φτιάχνεται σε ξυλόφουρνο και συμπληρώνεται με πουρέ κρεμμυδιού, πάστα λευκής τρούφας, τυρί fontina, κομμάτια μοτσαρέλας, πανσέτα, μανιτάρια, φρέσκο, άγριο μαρούλι mizuna και ξύσματα μιας σπάνιας ιταλικής λευκής τρούφας.
- Υπάρχουν και πιο ακριβές πίτσες, όπως η πίτσα Royale 007 (4.200 λίρες) στο εστιατόριο Haggis στη Γλασκόβη της Σκωτίας, η οποία είναι γεμάτη με χαβιάρι, αστακό και σκόνη χρυσού 24 καρατίων, καθώς και πίτσα χαβιαριού αξίας 1.000 δολαρίων από την πιτσαρία Bellissima του Nino στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, αυτές δεν αναγνωρίζονται επίσημα από το Ρεκόρ Γκίνες.
