Λαϊκές αγορές
Σάββατο πρωί, σήμερα έχει λαϊκή στη γειτονιά μου, σχεδόν κάτω από το σπίτι μου, ευτυχώς που έχω μάθει πια να ξυπνάω νωρίς και με χαρά, πόσω μάλλον το Σαββατοκύριακο. Κάπου είχα διαβάσει πως όποιος ξυπνάει με χαρά κάνει και καλή δουλειά. Λίγο ψυχαναγκαστικό φαίνεται αυτό, αλλά νομίζω πως στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχυεί. Ντύνομαι γρήγορα, πλένομαι, πατάω το κουμπί του ασανσέρ, βγαίνω από την πολυκατοικία και μπαίνω σε έναν άλλο κόσμο. Κάπου που τα πράγματα φαίνονται πιο απλά και πιο αληθινά. Ο Γιώργος με τα λαχανικά του, με καλημερίζει ότι ώρα και να με δει στη λαϊκή, ακόμα και αν είναι τρεις το μεσημέρι. «Τώρα ξύπνησες πριγκιπέσσα μου; Καλημέρα! Σου έχω κρατήσει τη σακούλα σου». Κι έτσι πάντα η μέρα μου ξεκινάει με ένα μεγάλο χαμόγελο. Συνεχίζω λίγο παρακάτω και βρίσκω την κυρία Μαίρη με τα λουλούδια της. Όταν πλησιάζεις στον πάγκο της το καταλαβαίνεις από τις μυρωδιές και τα χρώματα. Κάθε εβδομάδα μου δείχνει το καλύτερο γλαστράκι της, με κοιτάει με νόημα και μου λέει «έλα για εσένα το έφερα». Και πάντα με πείθει και το παίρνω και γεμίζω κάθε σημείο του μπαλκονιού με τα γλαστράκια της κυρίας Μαίρης, που τόσο πολύ αγαπάει τα λουλούδια. Και λίγο παρακάτω είναι ο Τάκης με τα ψάρια του, που όταν με βλέπει μου λέει πως ήρθε η ώρα να γευτώ τα ψάρια του κι ας ξέρει πως δεν μου αρέσουν καθόλου και ότι ο μπαμπάς μου είναι ψαράς. Τον ξέρει τον μπαμπά μου και πάντα μου υπενθυμίζει πως μου φέρνει μπαγιάτικα γι αυτό δεν τα τρώω. Δεν με έχει πείσει όμως ακόμα να ψωνίσω από τον πάγκο του. Πάντα όμως κάνει την προσπάθειά του! Και κάπως έτσι περνάει σχεδόν μια ώρα, περιπλανώμενη στους πάγκους των καλών μου φίλων που πάντα με υποδέχονται με χαμόγελο. Είναι οι φίλοι του Σαββατοκύριακου και κάθε εβδομάδα ανυπομονώ να τους δω!
Το ιστορικό
Στην Ελλάδα ο θεσμός των λαϊκών αγορών καθιερώθηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου το έτος 1929. Τρία χρόνια αργότερα, ιδρύθηκε το Ταμείο Λαϊκών Αγορών και στη συνέχεια το έτος 1938 θεσμοθετήθηκε ο Οργανισμός του Ταμείου Λαϊκών Αγορών Αθηνών Πειραιώς και Περιχώρων ως Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ). Οι λαϊκές αγορές από τότε που καθιερώθηκαν μέχρι να φτάσουν στη σημερινή τους μορφή, πέρασαν από πολλά στάδια εξέλιξης. Από τη λειτουργία του θεσμού στην περιοχή της τέως Δ/νσης Πρωτευούσης λειτουργούσαν 44 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία. Το 1967 λειτουργούσαν 67 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία, το 1974 82 λαϊκές αγορές, το 1980 112 λαϊκές αγορές, το 1995 λειτουργούσαν 167 λαϊκές αγορές, το 2004 180 λαϊκές αγορές και το 2015 λειτουργούν 165 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία. Οι λαϊκές αγορές δημιουργήθηκαν για να βοηθηθούν οι παραγωγικές κυρίως δυνάμεις της χώρας, ώστε να μπορούν να διαθέτουν τα προϊόντα τους απευθείας στην αγορά, χωρίς δηλαδή την διαμεσολάβηση μεσαζόντων. Έπειτα στόχος είναι να εξυπηρετηθούν οι μικροπωλητές οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να ανοίξουν ένα κανονικό εμπορικό κατάστημα. Στον νόμο περιγράφεται το πνεύμα του νομοθέτη σύμφωνα με τον οποίο βασικός στόχος είναι η προστασία της οικονομικής και κοινωνικής ισορροπίας κάθε περιοχής, η προστασία του τοπικού ανταγωνισμού και της τοπικής αγροτικής οικονομιας, η προστασία του οικονομικού ισοζυγίου της περιοχής προς αποφυγή εκροής εισοδημάτων και η διαφύλαξη του χαρακτήρος μιας πόλεως. Κυρίαρχο ρόλο στο πνεύμα των λαϊκών αγορών έχουν οι παραγωγοί δηλαδή η οικονομική αποκέντρωση. Οι εμπορικές δραστηριότητες των μικροπωλητών ήταν παρεπόμενες και συμπληρωματικές. Σήμερα βέβαια παρατηρούμε το φαινόμενο να βρίσκονται περισσότεροι έμποροι από παραγωγούς στις λαϊκές αγορές σε σχέση με το παρελθόν. Πρόσφατα μάλιστα καταργήθηκε με τον Νόμο 4328 ο διαχωρισμός μεταξύ παραγωγών και επαγγελματιών.
Για λαϊκές αγορές στη γειτονιά σας:http://www.laikesagores.gr/
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΩΛΗΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ
ΘΗΒΩΝ 103, ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, Τ.: 2105752449
«Οι λαϊκές αγορές ζωντανεύουν τις γειτονιές, σίγουρα σε κάθε γειτονιά υπάρχουν κι αυτοί που γκρινιάζουν και εκνευρίζονται που δεν μπορούν να περάσουν με τα αμάξια τους ή δεν μπορούν να τα παρκάρουν. Έχουν γίνει πολλές φορές τσακωμοί γι αυτό. Κατά τα άλλα σε μια μη ανθρωπινη πόλη, δημιουργούνται ανθρώπινες σχέσεις. Υπάρχουν πελάτες που θα έρθουν κάθε εβδομάδα στον δικό μου πάγκο να ψωνίσουν και πλέον ξέρω τα ονόματά τους».
Γιώργος
«Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι έρχονται στις λαϊκές αγορές, ξέρουν ότι εδώ θα βρουν καλύτερα προϊόντα και σε καλύτερες τιμές. Κάποτε οι αγορές θεωρούνταν μπας κλας, πλέον έχουν αλλάξει τα πράγματα»
Μάκης
«Μακάρι οι λαϊκές αγορές να γίνονταν πιο συχνά. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι και οι τουρίστες μαθαίνουν που έχει κάθε εβδομάδα πάγκους για να έρθουν. Το βλέπουν σαν αξιοθέατο, ειδικά εκείνοι που ψάχνονται περισσότερο».
Αντώνης
/To καροτσάκι της γιαγιάς/
Και είναι κάτι κυρίες, μα κάτι κυρίες ηλικιωμένες που δεν καταλαβαίνουν ότι το καρότσι με τα ψώνια της ημέρας από τη λαϊκή, στο διάβα τους σαρώνει ότι έχει απομείνει όρθιο, από την προηγούμενη ηλικιωμένη κυρία με το δικό της καρότσι που πιθανόν να ήταν πιο βαρύ. Και κάθε φορά που αντιλαμβάνομαι πως κάπου εκεί δίπλα μου, ενώ χαζεύω τα ζαρζαβατικά, παραμονεύει ένα καροτσάκι με μια γκαζιάρα κυρία, με πιάνει ένας φόβος, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που πάνω από τα πόδια μου (πόσο μάλλον το καλοκαίρι) κάνουν σκέιτ σε ανώμαλη μπάρα, εκείνα τα μεταλλικά πραγματάκια με τις ρόδες. Που όταν τα βλέπεις υποψιάζεσαι πως κάπου εκεί κοντά θα έχει λαϊκή σίγουρα. Και πόσα αυτοκίνητα ΔΕΝ την έχουν γλυτώσει από το άτσαλο πέρασμα τους από δίπλα τους. Πιστεύω πως θα έπρεπε να δημιουργηθούν ειδικές λωρίδες στους δρόμους για τα «οχήματα» αυτά. Ναι! Κάνω ανοιχτή πρόταση για καροτσολωρίδες, μπας και γλυτώσουμε από τα ατυχήματα και οι καροτσοκυρίες να απολαμβάνουν περισσότερο τα ψώνια τους.
/Η μελαγχολία του τέλους/
Πολλές φορές όταν τελειώνει η λαϊκή νιώθω μια μελαγχολία. Είναι η μελαγχολία του δεν πρόλαβα να πάω, η μελαγχολία των πεταμένων λαχανικών και φρούτων δίπλα από τους κάδους, η αναζήτησή τους από τους άστεγους και πεινασμένους της περιοχής, η μελαγχολία πως σήμερα έμεινε απόθεμα και η δουλειά δεν πήγε καλά. Η μελαγχολία της πόλης που από χρωματιστή έγινε και πάλι γκρίζα. Είναι το μηχάνημα του Δήμου που «καθαρίζει» τη παραμικρή υποψία ότι λίγο πριν ο ίδιος δρόμος έσφυζε από ζωή. Η μυρωδιά κάποιων ζαρζαβατικών που δεν «άντεξαν τον καιρό», η ησυχία στους δρόμους, οι ηλικιωμένες κυρίες που πάλι κλείστηκαν στα διαμερίσματα της πολυκατοικίας τους, τα περιπλανώμενα αδέσποτα που ψάχνουν να βρουν κάτι για να φάνε, τα κουρασμένα πρόσωπα εκείνων που βρίσκονται πίσω από τους πάγκους…. Είναι αυτή η μελαγχολία του τέλους που σε τραβάει πίσω και βλέπεις την άλλη πλευρά, αυτή που δεν έχει τις φωνές και τα αστεία εκείνων που σε καλούν στον πάγκο τους!
Οι ατάκες:
Τις πιο γλυκές φράουλες του κόσμου για τα πιο γλυκά κορίτσια
Σπαρταράει το ψαράκι και γλιστράει
Όλα ένα ευρώ, τζάμπα πράμα Έτσι μπράβο ήρθες στο σωστό πάγκο, τη σωστή στιγμήΕλάτε εδώ το καρπούζι είναι τρέλα και εγώ έφαγα πολύ και μου πήρε τα μυαλά Όλο λάθη κάνεις εσύ γέρο μου (στον διπλανό πάγκο)
Ένας είναι ο Θανάσης με τις καλές ντομάτες Η καλή συνδιαλλαγή κάνει τους καλούς φίλους, για ελάτε
Καλημέρα στα κορίτσια Πάρε κοπελιά να πέσεις κάτω από τη γλυκύτητά τους Αστέρια τα λαχανικά μου
Τα must
-Το ΚΑΛΗΜΕΡΑ και το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ (οι άνθρωποι αυτοί το πρώτο που κάνουν είναι να σου πουν
καλημέρα και ευχαριστώ όταν ψωνίσεις από τον πάγκο τους)
-Σίγουρα θα σου εκμυστηρευτούν μυστικά μαγειρικής για τα προϊόντα που πουλάνε
-Όσο περνάει η ώρα πέφτουν και οι τιμές των προϊόντων
-Παζαρέματα στις τιμές
-Το κουτσομπολιό στις γωνίες των πάγκων, όταν τυχαία βρίσκονται οι γειτόνισσες
-Ίσως μάθεις και ποιός μένει στον πάνω όροφο της πολυκατοικίας σου, κατεβαίνοντας να πάτε λαϊκή
-Θα ακούσεις τα πειράγματα μεταξύ των εμπόρων, τις κόντρες τους, θα καταλάβεις ότι εκεί υπάρχει ζωή, πραγματική ζωή
