• Η Πόλη Ζει
  • Εμείς
  • Γράφουν
  • Επικοινωνία
Η Πόλη Ζει
No Result
View All Result
  • Σύνδεση

Έντυπο που διαβάζεται

Site που δεν βομβαρδίζει

  • Άποψη

    Αποχαιρετώντας τον Κώστα

    Ένα βιβλίο είναι λίγο πολύ λίγο, διάβασε τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ

    Κάθε 6 Δεκέμβρη, ένα πλάκωμα στο στήθος

    Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ: μια γιορτή των συνόλων

    Πολυτεχνείο, μία μέρα μετά

    Μικρές διαδρομές σε μια μεγάλη πόλη | Ασ’τους να λένε

    Η ευθανασία είναι δικαίωμα | Ασ’τους να λένε

    Μία σύνθεση σημείων αποσύνθεσης

    Τα όρια της γλώσσας

    Μια ειδική ανάγκη της πολιτικής ορθότητας

    Κρίμα σε όλους μας

    Ένας αητός καθότανε

      Ο κος Αντετοκούνμπο και η αμηχανία

    Τι έφτιαξε ο άνθρωπος!

    Σε ποιον ανήκει ο Λεξ;

    Κοίτα κάτι σαγιονάρες με ήθος

    Από το θάρρος στο θράσος

  • Χαρτί
    • Όλα
    • Editorial
    • Eδώ θα διαβάσεις ένα σχετικά δύσκολο κείμενο
    • Ανεξήγητη πόλη
    • Αφιερώματα
    • Διάφορα
    • Έγκλημα στην κουζίνα
    • Η ψυχή της Πόλης
    • Καυστική ποτάσα
    • ΣΟΦΙΟλογίες
    • Στη Διαπασών
    • Συνεντεύξεις
    • Συνέργια Θηλέων
    • Τεύχη
    • Φώντας Λάδης

    Tι μπορεί να σημαίνει το «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες»; | Editorial | Τεύχος #100

    «Πάρε το 100» – *Εκ της Διευθύνσεως

    Στη Διαπασών… | Οκτώβριος 2023

    Τεύχος #100

    Τα γράφαμε εμείς | Τo Ψήφισμα της κρήνης. Περί το 432/1 π.χ.

    Οδός Σκουφά (Κολωνάκι): Το σπίτι των πρώτων κατά συρροή δολοφόνων στην Ελλάδα

  • Θέμα

    “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

    Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

    Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

    Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

    Θαλασσάκι μου!

    Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

    HYGGE | Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα

    Μπορούμε να το κάνουμε

    Πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;

    Η σκληρότητα και η ανθρωπιά

    Ένα «Rafale» από την Κύπρο…

    Η “Ελπίδα” πίσω από το τζάμι

    Η επανάσταση του Τουίστ

    Κοινωνικό Κομμωτήριο Δήμου Αθηναίων

  • Μιλήσαμε

    Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

    Για τον Νίκο Χριστόπουλο, τα πιο ωραία είναι τα πίσω μπαλκόνια

    Τι γυρεύει ένας τσολιάς στο ΚΥΤΤΑΡΟ;

    Η Δώρα Παρδάλη είναι αγόρι, κορίτσι και ηθοποιός. Και γαμάτη.

    Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

    Γιώργος Σκεύας: «Χωρίς κοινό δεν υπάρχει θέατρο»

    Η Creative Icon Films μάς αφυπνίζει κοινωνικά

    Η θηλυκή πλευρά της ΚΟΣΜΟΪΑΤΡΙΚΗΣ συνεχίζει την ιστορία

    Ελένη Φιλίνη: «Η εργασία σώζει τη γυναίκα από τον εξευτελισμό»

    Η Ήρα Κατσούδα βιώνει, δουλεύοντας, το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο

    Στο μυαλό του Γιάννη Σκαραγκά | Ο σεναριογράφος του «Κάνε ότι κοιμάσαι» αποκαλύπτεται

    Σωτήρης Καλυβάτσης: «Προτιμώ να υπηρετώ την κωμωδία και να κάνω τον κόσμο να γελά»

    Μωρά στη Φωτιά: O Στέλιος Σαλβαδόρ απάντησε σε 8 ερωτήσεις μας

    Η Ξένια Κούρτογλου μας δίνει την έμπνευση της ημέρας στον σταθμό του Galaxy 92

    Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Ονειρεύομαι να έχω όνειρα μέχρι το τέλος»

  • Βιβλίο
    • Όλα
    • Άνθρωποι του βιβλίου
    • Αφιερώματα στο Βιβλίο
    • Βιβλιοκριτικές
    • Νέες εκδόσεις

    Δηλώστε συμμετοχή με το διήγημά σας στη σειρά «Συνευρέσεις» των Εκδόσεων Λογότυπο

    «Πίστη, ελπίδα και πόνος», των Nick Cave – Seán O΄Hagan | Εκδόσεις Κλειδάριθμος

    «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

    Oι προτάσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για τα Χριστούγεννα

    Εκδόσεις ΠΕΚ | Τέχνη, ιστορία και φιλοσοφία για τα δώρα των Χριστουγέννων!

    Έρωτας, περιπέτειες και… χημεία! Όλα συνδυάζονται στους νέους τίτλους των εκδόσεων Bell.

    Κωνσταντίνος Μπούρας «Τα θεατρικά της καραντίνας» | Παρουσίαση βιβλίου

    «M’ ένα βιβλίο συζητώ» | “Ο Γλάρος Ιωνάθαν”

    fbt

    Αυτό το βιβλίο θα σε κάνει να λατρέψεις τη χημεία. Αλήθεια!

    Γιάννης Ευσταθιάδης | Παρουσίαση δίτομου έργου στον Ιανό της Αθήνας

    Νίκος Αρβανιτάκης – Ο λευκός φασίστας

    Θάνος Αλεξανδρής – Αυτή η νύχτα μένει

  • Πολιτισμός
    • Όλα
    • TV & Movies
    • Εικαστικά
    • Θέατρο
    • Μουσική
    • Πίνακες
    • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια

    Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | Πρόγραμμα Φεβρουαρίου 2023

    Ο Μποτιτσέλι στην Πυρά | Θέατρο Vault

    Διαβάστηκε… | Μια μουσικοθεατρική κωμωδία στο Red Jasper Cabaret Theatre

    Opening | ΤΡΑΝΣ – Konstantinos Berdeklis | 10 Φεβρουαρίου

    «Η Αρκούδα» του Άντον Τσέχωφ στο Χοροχρόνο

    HUMAN Party με τους TRIART στο Χορoστάσιο | Σάββατο 11 Φεβρουαρίου

    Untold Φιλμ Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών | Κινηματογράφος Τριανόν

    26ο Παζάρι Βιβλίου 2023 | Πλατεία Κλαυθμώνος

    Variete Show στο Red Jasper | Πέμπτη 26 Ιανουαρίου

    Axis Mundi – Το τελευταίο δέντρο | Από 20 Ιανουαρίου στο BIOS exploring urban culture

    Ναπάλμ Χάσταγκ Φάμιλι, σε κείμενο και σκηνοθεσία Πάνου Κούγια | Θέατρο Φούρνος

    Σκληρές Φωτογραφίες, του Κυριάκου Βέρη | Studio Mαυρομιχάλη

    Επιγραφικό Μουσείο | Παράταση για την εικαστική έκθεση «H ανάγκη της θύμησης»

    «Σμυρνεϊκα Μινόρε» με την Γλυκερία στο Θέατρο Ολύμπια

    Τάκης Γερμενής «in-your-face» | Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» Δήμου Αθηναίων

  • Έξοδος
    • Όλα
    • Explore Athens
    • Βολτάροντας στην Αθήνα
    • Δρομο-Λόγια
    • Πόλη Αφιέρωμα
    • Πρόταση Εβδομάδας

    Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

    FRAU: Νύχτες με παλμό, σε αστικό φόντο

    Βολτάροντας (σ)την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς

    Winter spirits με υπογραφή

    Φrίdda με άρωμα κρασιού

    Ατμοσφαιρικά Χριστούγεννα σε στυλ… «de Grèce», στον πεζόδρομο της Ηπίτου

    Booking Hill: Μία ξεχωριστή περίπτωση βιβλιοκαφέ στην πόλη

    Ήρθε η ώρα για απόδραση με το Escapepolis

    Στον αριθμό 27 της Ερατοσθένους σε οδηγεί η μυρωδιά λυκίσκου

    Η οδός Κερκύρας πάνω κάτω

    Χριστουγεννιάτικο χωριό στα Ξύλινα Καισαριανής

    Kυβέλη: Σημαίνει Κυψέλη. Και το ανάποδο

    Για brunch στο Φrídda Γκρίκ Μπιστρό

    Το TraMe φέρνει ιταλικό άρωμα στο αθηναϊκό street brunch

    Το Στόρι επιμένει στο μπραντς αλά ελληνικά

    Το Pair all day σε βάζει στο πιο γευστικά υγιεινό πρόγραμμα

  • Άνθρωποι
    • Όλα
    • Faces
    • Αθήνα: μία / σε υπέρχρονη κίνηση
    • Άλφα
    • Και όμως συνέβη
    • Κλίκ
    • Σλάλομ
    • Στιγμές
    • Συναντηθήκαμε
    • Σύνθημα
    • Τι 'πες τώρα!

    Bonsai – Memories | 11. Eπτά

    Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ – Ο σταρ της ασπρόμαυρης εποχής

    Το παράδοξο της Αχιλλέως

    Bonsai – Memories | 7. Η λύπη

    Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως πάντα, «είχε κέφια»

    Πάνω κάτω η Σοφοκλέους

    Ο Παύλος Παυλίδης και οι Hotel Alaska σε ένα υπαίθριο rock party στην Τεχνόπολη

    O Φοίβος Δεληβοριάς και το “ANIME” ζωντανά στην Τεχνόπολη

    Bonsai – Memories | Γκολ

  • Εκδόσεις Λογότυπο

    Με την πένα του Παντελή Καψή (1880-1963) – Μικρασιατικαί Αναμνήσεις

    Ω, γλυκιά μου ορχιδέα | Αναστασία Τσαγκάρη | Εκδόσεις Λογότυπο

    Σαν Περγαμόντο | Όλγα Κωστούρου | Εκδόσεις Λογότυπο

    Μικρά λατινικά ποιήματα | Νίκος Γ. Μοσχονάς | Εκδόσεις Λογότυπο

    rodos_cover_book

    Ευτό το παραμύτι που είπα ήτο του… | Χρυσάνθη Κόζα | Εκδόσεις Λογότυπο

    1821_book_cover

    1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη | Εκδόσεις Λογότυπο

    mesaiwnas-cover

    Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας | Chiara Frugoni | Εκδόσεις Λογότυπο

    ekklisakia-parousiasi

    Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών | Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος | Εκδόσεις Λογότυπο

    nestoraskanonas

    Νέστορας Φανάρας – Κανόνας Ερωτικός / Στο Άγιο Όρος | Εκδόσεις Λογότυπο

  • #Breaktime

    Ζήτω η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Βασιλεία

    Πλοϊκό Εξπρές

    Η Σειρά

    Απολογισμός;

    Ποιος θυμάται τον αντικαπνιστικό νόμο;

    Let the creepy Xmas begin

    5 Δρόμοι, φάσματα αισθήσεων

    Τούτο το φθινόπωρο, μίλα μου με χρώματα!

    Ημιμάθεια κάτω απ’ την Ακρόπολη

    Χριστόφορε; Ξαναγύρισες, ε;

    Πέρασμα Ρ9 [Ρέικιαβικ] – εναπόθεση [του ξάρχειου]

    Και η σόουμπιζ έχει δικαίωμα στη μητρότητα

    Καιλοκαιρινή σιέστα μέχρι που χτύπησε ένα Tweet

    Αναγνώσματα Καλοκαιριού

    πέρασμα Ρ8 [Ρέικιαβικ]- ανοιχτοί ουρανοί, κλειστοί ουρανοί

    Η Δημοσιογραφία του μπικίνι

    Πιστεύετε;

  • Well Being
    • Όλα
    • Shopping
    • Γεύση
    • Κατοικίδια
    • Μαγείρεψε το!
    • Υγεία

    Stalking – Όταν η εμμονή βαφτίζεται έρωτας

    Αντιμετώπισε τις δυσκολίες της ζωής σου σε 4 βήματα!

    To Mandala Clothing κλείνει 7 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει

    Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

    Ψητοπωλείο ο Γιώργος | Παραδοσιακό ελληνικό σουβλάκι και πλούσιες γεύσεις

    Vrettos Antiques | Το παλαιοπωλείο που ταξιδεύει απ’ την Πλατεία Αβησσυνίας μέχρι τα Χανιά

    Κλείσε το 2022 με τον πιο θετικό τρόπο!

    1Η ΗΜΕΡΙΔΑ | Το τραύμα της κακοποίησης & η επανόρθωσή του.

    Μία… bookla για τις σελίδες σου

    Blue Swimming Center: Τώρα κολυμπάμε στο κέντρο της Αθήνας

    Trending Tags

    • 10 χρόνια ΗΠΖ
    • ΔΙΑΝΟΜΗ
    No Result
    View All Result
    • Άποψη

      Αποχαιρετώντας τον Κώστα

      Ένα βιβλίο είναι λίγο πολύ λίγο, διάβασε τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ

      Κάθε 6 Δεκέμβρη, ένα πλάκωμα στο στήθος

      Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ: μια γιορτή των συνόλων

      Πολυτεχνείο, μία μέρα μετά

      Μικρές διαδρομές σε μια μεγάλη πόλη | Ασ’τους να λένε

      Η ευθανασία είναι δικαίωμα | Ασ’τους να λένε

      Μία σύνθεση σημείων αποσύνθεσης

      Τα όρια της γλώσσας

      Μια ειδική ανάγκη της πολιτικής ορθότητας

      Κρίμα σε όλους μας

      Ένας αητός καθότανε

        Ο κος Αντετοκούνμπο και η αμηχανία

      Τι έφτιαξε ο άνθρωπος!

      Σε ποιον ανήκει ο Λεξ;

      Κοίτα κάτι σαγιονάρες με ήθος

      Από το θάρρος στο θράσος

    • Χαρτί
      • Όλα
      • Editorial
      • Eδώ θα διαβάσεις ένα σχετικά δύσκολο κείμενο
      • Ανεξήγητη πόλη
      • Αφιερώματα
      • Διάφορα
      • Έγκλημα στην κουζίνα
      • Η ψυχή της Πόλης
      • Καυστική ποτάσα
      • ΣΟΦΙΟλογίες
      • Στη Διαπασών
      • Συνεντεύξεις
      • Συνέργια Θηλέων
      • Τεύχη
      • Φώντας Λάδης

      Tι μπορεί να σημαίνει το «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες»; | Editorial | Τεύχος #100

      «Πάρε το 100» – *Εκ της Διευθύνσεως

      Στη Διαπασών… | Οκτώβριος 2023

      Τεύχος #100

      Τα γράφαμε εμείς | Τo Ψήφισμα της κρήνης. Περί το 432/1 π.χ.

      Οδός Σκουφά (Κολωνάκι): Το σπίτι των πρώτων κατά συρροή δολοφόνων στην Ελλάδα

    • Θέμα

      “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

      Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

      Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

      Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

      Θαλασσάκι μου!

      Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

      HYGGE | Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα

      Μπορούμε να το κάνουμε

      Πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;

      Η σκληρότητα και η ανθρωπιά

      Ένα «Rafale» από την Κύπρο…

      Η “Ελπίδα” πίσω από το τζάμι

      Η επανάσταση του Τουίστ

      Κοινωνικό Κομμωτήριο Δήμου Αθηναίων

    • Μιλήσαμε

      Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

      Για τον Νίκο Χριστόπουλο, τα πιο ωραία είναι τα πίσω μπαλκόνια

      Τι γυρεύει ένας τσολιάς στο ΚΥΤΤΑΡΟ;

      Η Δώρα Παρδάλη είναι αγόρι, κορίτσι και ηθοποιός. Και γαμάτη.

      Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

      Γιώργος Σκεύας: «Χωρίς κοινό δεν υπάρχει θέατρο»

      Η Creative Icon Films μάς αφυπνίζει κοινωνικά

      Η θηλυκή πλευρά της ΚΟΣΜΟΪΑΤΡΙΚΗΣ συνεχίζει την ιστορία

      Ελένη Φιλίνη: «Η εργασία σώζει τη γυναίκα από τον εξευτελισμό»

      Η Ήρα Κατσούδα βιώνει, δουλεύοντας, το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο

      Στο μυαλό του Γιάννη Σκαραγκά | Ο σεναριογράφος του «Κάνε ότι κοιμάσαι» αποκαλύπτεται

      Σωτήρης Καλυβάτσης: «Προτιμώ να υπηρετώ την κωμωδία και να κάνω τον κόσμο να γελά»

      Μωρά στη Φωτιά: O Στέλιος Σαλβαδόρ απάντησε σε 8 ερωτήσεις μας

      Η Ξένια Κούρτογλου μας δίνει την έμπνευση της ημέρας στον σταθμό του Galaxy 92

      Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Ονειρεύομαι να έχω όνειρα μέχρι το τέλος»

    • Βιβλίο
      • Όλα
      • Άνθρωποι του βιβλίου
      • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Βιβλιοκριτικές
      • Νέες εκδόσεις

      Δηλώστε συμμετοχή με το διήγημά σας στη σειρά «Συνευρέσεις» των Εκδόσεων Λογότυπο

      «Πίστη, ελπίδα και πόνος», των Nick Cave – Seán O΄Hagan | Εκδόσεις Κλειδάριθμος

      «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

      Oι προτάσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για τα Χριστούγεννα

      Εκδόσεις ΠΕΚ | Τέχνη, ιστορία και φιλοσοφία για τα δώρα των Χριστουγέννων!

      Έρωτας, περιπέτειες και… χημεία! Όλα συνδυάζονται στους νέους τίτλους των εκδόσεων Bell.

      Κωνσταντίνος Μπούρας «Τα θεατρικά της καραντίνας» | Παρουσίαση βιβλίου

      «M’ ένα βιβλίο συζητώ» | “Ο Γλάρος Ιωνάθαν”

      fbt

      Αυτό το βιβλίο θα σε κάνει να λατρέψεις τη χημεία. Αλήθεια!

      Γιάννης Ευσταθιάδης | Παρουσίαση δίτομου έργου στον Ιανό της Αθήνας

      Νίκος Αρβανιτάκης – Ο λευκός φασίστας

      Θάνος Αλεξανδρής – Αυτή η νύχτα μένει

    • Πολιτισμός
      • Όλα
      • TV & Movies
      • Εικαστικά
      • Θέατρο
      • Μουσική
      • Πίνακες
      • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια

      Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | Πρόγραμμα Φεβρουαρίου 2023

      Ο Μποτιτσέλι στην Πυρά | Θέατρο Vault

      Διαβάστηκε… | Μια μουσικοθεατρική κωμωδία στο Red Jasper Cabaret Theatre

      Opening | ΤΡΑΝΣ – Konstantinos Berdeklis | 10 Φεβρουαρίου

      «Η Αρκούδα» του Άντον Τσέχωφ στο Χοροχρόνο

      HUMAN Party με τους TRIART στο Χορoστάσιο | Σάββατο 11 Φεβρουαρίου

      Untold Φιλμ Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών | Κινηματογράφος Τριανόν

      26ο Παζάρι Βιβλίου 2023 | Πλατεία Κλαυθμώνος

      Variete Show στο Red Jasper | Πέμπτη 26 Ιανουαρίου

      Axis Mundi – Το τελευταίο δέντρο | Από 20 Ιανουαρίου στο BIOS exploring urban culture

      Ναπάλμ Χάσταγκ Φάμιλι, σε κείμενο και σκηνοθεσία Πάνου Κούγια | Θέατρο Φούρνος

      Σκληρές Φωτογραφίες, του Κυριάκου Βέρη | Studio Mαυρομιχάλη

      Επιγραφικό Μουσείο | Παράταση για την εικαστική έκθεση «H ανάγκη της θύμησης»

      «Σμυρνεϊκα Μινόρε» με την Γλυκερία στο Θέατρο Ολύμπια

      Τάκης Γερμενής «in-your-face» | Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» Δήμου Αθηναίων

    • Έξοδος
      • Όλα
      • Explore Athens
      • Βολτάροντας στην Αθήνα
      • Δρομο-Λόγια
      • Πόλη Αφιέρωμα
      • Πρόταση Εβδομάδας

      Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

      FRAU: Νύχτες με παλμό, σε αστικό φόντο

      Βολτάροντας (σ)την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς

      Winter spirits με υπογραφή

      Φrίdda με άρωμα κρασιού

      Ατμοσφαιρικά Χριστούγεννα σε στυλ… «de Grèce», στον πεζόδρομο της Ηπίτου

      Booking Hill: Μία ξεχωριστή περίπτωση βιβλιοκαφέ στην πόλη

      Ήρθε η ώρα για απόδραση με το Escapepolis

      Στον αριθμό 27 της Ερατοσθένους σε οδηγεί η μυρωδιά λυκίσκου

      Η οδός Κερκύρας πάνω κάτω

      Χριστουγεννιάτικο χωριό στα Ξύλινα Καισαριανής

      Kυβέλη: Σημαίνει Κυψέλη. Και το ανάποδο

      Για brunch στο Φrídda Γκρίκ Μπιστρό

      Το TraMe φέρνει ιταλικό άρωμα στο αθηναϊκό street brunch

      Το Στόρι επιμένει στο μπραντς αλά ελληνικά

      Το Pair all day σε βάζει στο πιο γευστικά υγιεινό πρόγραμμα

    • Άνθρωποι
      • Όλα
      • Faces
      • Αθήνα: μία / σε υπέρχρονη κίνηση
      • Άλφα
      • Και όμως συνέβη
      • Κλίκ
      • Σλάλομ
      • Στιγμές
      • Συναντηθήκαμε
      • Σύνθημα
      • Τι 'πες τώρα!

      Bonsai – Memories | 11. Eπτά

      Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ – Ο σταρ της ασπρόμαυρης εποχής

      Το παράδοξο της Αχιλλέως

      Bonsai – Memories | 7. Η λύπη

      Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως πάντα, «είχε κέφια»

      Πάνω κάτω η Σοφοκλέους

      Ο Παύλος Παυλίδης και οι Hotel Alaska σε ένα υπαίθριο rock party στην Τεχνόπολη

      O Φοίβος Δεληβοριάς και το “ANIME” ζωντανά στην Τεχνόπολη

      Bonsai – Memories | Γκολ

    • Εκδόσεις Λογότυπο

      Με την πένα του Παντελή Καψή (1880-1963) – Μικρασιατικαί Αναμνήσεις

      Ω, γλυκιά μου ορχιδέα | Αναστασία Τσαγκάρη | Εκδόσεις Λογότυπο

      Σαν Περγαμόντο | Όλγα Κωστούρου | Εκδόσεις Λογότυπο

      Μικρά λατινικά ποιήματα | Νίκος Γ. Μοσχονάς | Εκδόσεις Λογότυπο

      rodos_cover_book

      Ευτό το παραμύτι που είπα ήτο του… | Χρυσάνθη Κόζα | Εκδόσεις Λογότυπο

      1821_book_cover

      1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη | Εκδόσεις Λογότυπο

      mesaiwnas-cover

      Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας | Chiara Frugoni | Εκδόσεις Λογότυπο

      ekklisakia-parousiasi

      Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών | Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος | Εκδόσεις Λογότυπο

      nestoraskanonas

      Νέστορας Φανάρας – Κανόνας Ερωτικός / Στο Άγιο Όρος | Εκδόσεις Λογότυπο

    • #Breaktime

      Ζήτω η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Βασιλεία

      Πλοϊκό Εξπρές

      Η Σειρά

      Απολογισμός;

      Ποιος θυμάται τον αντικαπνιστικό νόμο;

      Let the creepy Xmas begin

      5 Δρόμοι, φάσματα αισθήσεων

      Τούτο το φθινόπωρο, μίλα μου με χρώματα!

      Ημιμάθεια κάτω απ’ την Ακρόπολη

      Χριστόφορε; Ξαναγύρισες, ε;

      Πέρασμα Ρ9 [Ρέικιαβικ] – εναπόθεση [του ξάρχειου]

      Και η σόουμπιζ έχει δικαίωμα στη μητρότητα

      Καιλοκαιρινή σιέστα μέχρι που χτύπησε ένα Tweet

      Αναγνώσματα Καλοκαιριού

      πέρασμα Ρ8 [Ρέικιαβικ]- ανοιχτοί ουρανοί, κλειστοί ουρανοί

      Η Δημοσιογραφία του μπικίνι

      Πιστεύετε;

    • Well Being
      • Όλα
      • Shopping
      • Γεύση
      • Κατοικίδια
      • Μαγείρεψε το!
      • Υγεία

      Stalking – Όταν η εμμονή βαφτίζεται έρωτας

      Αντιμετώπισε τις δυσκολίες της ζωής σου σε 4 βήματα!

      To Mandala Clothing κλείνει 7 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει

      Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

      Ψητοπωλείο ο Γιώργος | Παραδοσιακό ελληνικό σουβλάκι και πλούσιες γεύσεις

      Vrettos Antiques | Το παλαιοπωλείο που ταξιδεύει απ’ την Πλατεία Αβησσυνίας μέχρι τα Χανιά

      Κλείσε το 2022 με τον πιο θετικό τρόπο!

      1Η ΗΜΕΡΙΔΑ | Το τραύμα της κακοποίησης & η επανόρθωσή του.

      Μία… bookla για τις σελίδες σου

      Blue Swimming Center: Τώρα κολυμπάμε στο κέντρο της Αθήνας

      Trending Tags

      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • ΔΙΑΝΟΜΗ
      No Result
      View All Result
      No Result
      View All Result

      Καλοκαιρινά Δράματα

      από ΗΠΖ
      31/07/2019
      στην κατηγορία Θέμα
      Reading Time: 2 mins read
      Share on FacebookShare on Twitter

      Υπάρχει το καλοκαίρι των διαφηµίσεων (µε τα πανέµορφα χρώµατα, κορµιά και κοκτέιλ). Το καλοκαίρι του Μαΐου (που καθόµαστε µε την πρώτη λιακάδα και χαζογελάµε µε το που θα πάµε διακοπές). Υπάρχει όµως και το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ! Στοιβαγµένο σε 12µιση ηµέρες του Αυγούστου, το τριήµερο της Παναγίας και ίσως ένα διήµερο τον Ιούλιο. Αγαπάω το πραγµατικό καλοκαίρι, όπως αγαπώ και τους πραγµατικούς ανθρώπους. Αυτό το πραγµατικό καλοκαίρι λοιπόν ενίοτε έχει δράµατα. Από αυτά που τα θυµάσαι και γελάς εξιστορώντας τα στους φίλους σου. 

      Αγαπηµένοι συνεργάτες και συντελεστές του “Η ΠΟΛΗ ΖΕΙ” µιλούν για τα δικά τους δράµατα.

      Ο Φώντας εκτός από τις “Παράξενες ιστορίες” µας µιλά για ένα πανηγύρι ενηλικίωσης, η Άντα κειµενογράφος µας για µία επεισοδιακή πανδηµία των χοίρων. Ο πολυτάλαντος Παντελής που µας αγαπάει από το πρώτο τεύχος παραδέχεται την ήττα του από µία αλανιάρα τσιπούρα, η Χριστίνα από το web µας επιµένει πως δεν µίλαγε συνεχώς στο τηλέφωνο και κάνει την επανάστασή της. Ο ευφάνταστος αρθρογράφος Κώστας εξοµολογείται τις θυσίες του για την… πατρίδα χωρίς να κοκκινίζει, και η άλλη µας αρθρογράφος Γεωργία µοιράζεται µαζί µας µία δραµατική επαγγελµατική εµπειρία. Τέλος η ∆έσποινα από το φωτοροµάντζο µας µιλά για τις πνευµατικοσωµατικοφυσικές κακουχίες και η Νικολέττα από τις πωλήσεις για την αποτυχία ενός χύµα ταξιδιού στον «συντηρητικό» Βόλο.

      Καλό καλοκαίρι και µην ξεχνάτε πως και το δράµα χρειάζεται!

      Τα “Γουρούνια”

      ΠΟΙΟΣ;
      ΑΝΤΑ Κ.
      ΠΟΥ;
      ΙΟΣ & ΑΜΟΡΓΟΣ
      ΠΟΤΕ;
      2009

      Το πολύπαθο καλοκαίρι του 2009 θα προσπαθήσω να σας το διηγηθώ, αν και είναι πολύ δύσκολο! Με τις άλλες 5 φίλες µου από το σχολείο, κλείνουµε ένα ωραιότατο 12ηµερο διακοπών µε προορισµό την Ίο (5 µέρες) και την Αµοργό (7 ηµέρες µαζί µε άλλη µία παρέα 6 ατόµων). Ίος λοιπόν για αρχή και το νησί δεν σου επιτρέπει τίποτε άλλο παρά να ξυπνάς στις 15.00 και να ξενυχτάς ως τις 07.00. Τσιγάρα αλυσίδα (αν ανάψεις ένα στις Κυκλάδες εν µέσω Αυγουστιάτικων µελτεµίων πρέπει να διατηρήσεις τη φωτιά), cocktails και σφηνάκια, χοροί µέχρι πρωϊας.

      Όλα καλά κι όλα ωραία µέχρι που ένα βράδυ άρχισε ο βήχας και ο πυρετός για την Αγγελική! Στο Κέντρο Υγείας Ίου µας βρήκε ένα πρωινό για να της πουν να πάρει αποχρεµπτικό για το βήχα (το γνωστό σε όλους µας Trebon). Αν και ήθελε να γυρίσει η κοπέλα στην Αθήνα, την πείσαµε να συνεχίσει τις διακοπές της ώστε να µην χαλάσει το αξιοζήλευτο πρόγραµµά µας. Πάµε στην Αµοργό λοιπόν να βρούµε τους υπόλοιπους. Κι εδώ αρχίζει το πάρτυ! Η µέρα µας και πάλι περιορίστηκε µεταξύ 16.00 το απόγευµα και 09.00 το πρωί, η ψηµένη ρακή ήταν µόνιµα µες στους οργανισµούς µας, τα τσιγάρα καλά κρατούσαν και πάει λέγοντας. Αρχίσαµε όµως ένας προς έναν να πέφτουµε στο πεδίο της µάχης. Συµπτώµατα; Πυρετός, βήχας, µπουκώµατα και ούτω καθεξής.

      Εκτός από µένα που είχα απλά βήχα και το πρόγραµµα ξενυχτιού συνέχιζε ακάθεκτο. Στο Κέντρο Υγείας Αµοργού (ναι, και αυτό συνέβη) µας έδωσαν extra σιρόπια. Το υπόλοιπο των διακοπών συνέχισε κάπως έτσι και γυρίσαµε τη µέρα που είχαµε κανονίσει, µετά από 13 ώρες ταξίδι µε το πλοίο. Όλοι βέβαια είχαµε κανονίσει υπόλοιπο διακοπών. Όµως φίλοι µου, το καλοκαίρι του 2009 ήταν επίσης και το καλοκαίρι που είχε ξεσπάσει η πανδηµία της γρίπης των χοίρων. Μην αναρωτιέστε. Ναι, είχαµε τη γρίπη των χοίρων. Κάνοντας το τεστ στην Αθήνα ήµασταν θετικοί οι 10 από τους 12. Ενώ όλοι βέβαια την έβγαλαν καθαρή µε έναν πυρετό, εγώ έπαθα άτυπη πνευµονία και κατέληξα να παίρνω 2 αντιβιώσεις και εισπνοές µε κορτιζόνη για να αποφύγω τη νοσηλεία!

      Πάντως, το καλοκαίρι του 2009 θα το θυµόµαστε όλες όχι µόνο για τους χοίρους, αλλά γιατί τα είχε όλα: σωστή παρέα, πολλά γέλια και πολλά κλάµατα, καβγάδες και αγκάλιες, ερωτικές περιπέτειες και δράµατα, µεταφυσικά φαινόµενα. Αλλά αυτά όµως αποτελούν µέρος µιας άλλης ιστορίας…

      Α ρε Βούλη!

      ΠΟΙΟΣ;
      ΦΩΝΤΑΣ Λ.
      ΠΟΥ;
      ΜΥΣΤΡΑΣ
      ΠΟΤΕ;
      1955

      Σπάρτη, 30 Αυγούστου του 1955. Το ετήσιο πανηγύρι του Μυστρά είναι σε εξέλιξη. Χιλιάδες άνθρωποι, αγρότες και «αστοί» από τη Λακωνία και τους γύρω νοµούς, κατακλύζουν για εφτά µέρες, κυρίως τις απογευµατινές και βραδινές ώρες, το γνωστό προάστιο στις παρυφές του Ταϋγέτου, συνδυάζοντας το «τερπνόν µετά του ωφελίµου». Πουλούν και αγοράζουν ζώα. Με το χρήµα που αποκτιέται –ή που περισσεύει- παίρνουν ρούχα, εφόδια για το σπίτι και κάθε λογής εργαλεία.

      ∆υό ξαδέλφια, ο υπογράφων, 13 µόλις χρονών, και ο ξάδελφός του, ο Βούλης, λίγο µεγαλύτερος, ξεκινούν, µε το χαρτζιλίκι της γιαγιάς στην τσέπη, από το κοντινό χωριό Αγιάννης, για να φτάσουν µέσα από τα χωράφια, για ένα ακόµα βράδι, ώς στο «σταυροδρόµι των θαυµάτων», εκεί, στην είσοδο του Μυστρά.

      Οι λοταρίες, ο «γύρος του θανάτου», οι πρόχειρες ρουλέτες, η σκοποβολή, το «κανονάκι», οι κρίκοι µε τα µπουκάλια, η «ασώµατος κεφαλή» , το «δωµάτιο µε τους καθρέφτες», έχουν ανάψει τα φώτα και τους περιµένουν. Εκεί, που αρχίζει ο κάθετος στη δηµοσιά, µακρόστενος δρόµος µε τα υπαίθρια εµπορικά. Μέσα σ’ όλα, διάσπαρτα, είναι και αρκετά αυτοσχέδια ψητοπωλεία, που σερβίρουν ψητό γουρουνόπουλο, την περίφηµη «µπουζοπούλα».

      Τα δυο ξαδέλφια, ο νεότερος, ο «πρωτευουσιάνος», που έχει κατεβεί για διακοπές και ο γηγενής, µε σκονισµένα πέδιλα και µε τα χαρακτηριστικά κοντά παντελόνια και οι δυο τους, θα συµπεριφερθούν απόψε και θα ενεργήσουν σαν άντρες. Γι αυτό έχουν άλλωστε αποκοπεί από την παρέα των υπόλοιπων ξαδελφιών, κοριτσιών και αγοριών. Θα παραγγείλουν και θα µοιραστούν µια ολόκληρη µερίδα «µπουζοπούλα» και θα πιούν από ένα κανονικό, µεσαίο ποτήρι µπίρα ο καθένας τους.

      Βρίσκουν ένα µικρό, άδειο τραπέζι, που τους παραχωρεί καχύποπτα –και ίσως λίγο ενοχληµένα- το εποχιακό γκαρσόνι. Κάνουν την παραγγελία τους. «Θα πάρετε κάτι άλλο;». «Όχι».

      Το πιάτο και τα δυο ποτήρια έρχονται και τοποθετούνται πάνω στο άσπρο τραπεζοµάντηλο. Οι δυο …παράταιροι πελάτες καταναλώνουν όσο πιο αργά γίνεται την παραγγελία τους και κοιτάζουν µε αγωνία γύρω τους. Κανένας όµως από τους πολλούς πλανόδιους φωτογράφους δεν λέει να εµφανιστεί.

      Φθάνει πάλι το γκαρσόνι. Ζητάει να τον πληρώσουν.

      Οι παρέες καταφθάνουν, η µια µετά την άλλη.

      Παίρνει το πιάτο και τα ποτήρια.

      Πάνω στο τραπέζι αποµένουν τώρα λίγα ψίχουλα.

      Να, και ο φωτογράφος.

      Έχει νόηµα να βγάλουν τώρα τη φωτογραφία;

      Κλικ.

      … Σήµερα, ο ένας στην Αθήνα, 75 χρονών, κοιτάζει την παλιά, µαυρόασπρη φωτογραφία και ολοκληρώνει αυτή την περιγραφή.

      Ο άλλος, ο Στηβ Λάντις, διαβιεί, εδώ και εξήντα χρόνια, µετανάστης, πρώτα στον Καναδά και µετά στη Νέα Υόρκη…

      ‘Α, ρε Βούλη…

      Κι ούτε ένα τηλεφώνημα

      ΠΟΙΟΣ;
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ Ρ.
      ΠΟΥ;
      ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ
      ΠΟΤΕ;
      2009

      Ακούγοντας «καλοκαιρινά δράµατα» ένα καλοκαίρι µου έρχεται στο µυαλό: 17 χρονών, µετά από ξέφρενο γλέντι στην Αντίπαρο µε τις φίλες µου, βρέθηκα στην Αστυπάλαια µε τη θεία µου την Νεφέλη και την καλύτερη της φίλη τη Ρόζα (αναρχοαυτόνοµες κουλτουριάρες νεοχίπισσες aka στο φάσµα των νεο-αριστερών, χωρίς µεγάλη διαφορά από τα δικά µου 17 χρόνια).

      Παρέα κάναµε, τις ήξερα από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου, πήγαµε να ηρεµήσουµε λίγο στη µακρινή Αστυπάλαια. Λόγω νεότητας, οι φίλοι µου δεν µε άφηναν σε χλωρό κλαρί και κυρίως ένας φίλος που µόλις χώρισε και ήθελε τις συµβουλές µου. Το κινητό µου λοιπόν κουδούνιζε σα δαιµονισµένο και αυτό ενόχλησε τη Ρόζα. Ξέχασα να πω ότι η αριστερή Ρόζα δούλευε σε τηλεφωνικό κέντρο. Ο ήχος λοιπόν του τηλεφώνου ήταν για εκείνη ό,τι το κόκκινο πανί για έναν ταύρο.

      Έτσι, εκεί που τρώγαµε σε µια ταβέρνα, ο φίλος τηλεφώνησε για άλλη µια φορά και η Ρόζα, ως γνήσια drama queen, έκανε την τρίχα τριχιά και έγινε έξαλλη: άρχισε να φωνάζει ότι πήγε διακοπές για να ξεχάσει τη δουλειά της, στην ταβέρνα γίναµε ρεζίλι, στο δωµάτιο ο καβγάς φούντωνε µε την Νεφέλη να προσπαθεί να µας χωρίσει και το σκύλο µας να γαβγίζει πότε στη µία και στην άλλη και εγώ απλά µάζεψα τα πράγµατά µου και έφυγα, µε στόχο να βρω τρόπο να φύγω ανεπιστρεπτί από το ακριτικό νησί (ακριτικό διότι ούτε καθηµερινά δροµολόγια πλοίων είχε, ούτε και τακτικά λεωφορεία για το λιµάνι).

      Αφού έκατσα µόνη στην παραλία για πολλές ώρες (εγώ και οι εισπνοές µου αφού είχα ΚΑΙ βρογχίτιδα, κατάλοιπο της Αντιπάρου) µε βρήκε η θεία µου και µε έπεισε να επιστρέψω, καθώς δεν ήταν σωστό να χαλάσουµε τις διακοπές µας (είχε φάει και η Ρόζα την αντίστοιχη κατσάδα).

      Έτσι, το κινητό µπήκε αθόρυβο, ο φίλος µου ξεπέρασε το χωρισµό του χωρίς τις πολύτιµες συµβουλές µου, µιλούσα στο µπάνιο ψιθυριστά σαν να ήµουν µέλος τροµοκρατικής οργάν…. Μισό λεπτό! Πρέπει να σας αφήσω! Χτυπάει το τηλέφωνο!

      Η Εκδίκηση της τσιπούρας

      ΠΟΙΟΣ;
      ΠΑΝΤΕΛΗΣ Α.
      ΠΟΥ;
      ΣΕΡΙΦΟΣ
      ΠΟΤΕ;
      ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ

      Μόλις είχε τελειώσει ένας πολύ δύσκολος και κουραστικός χειµώνας. Ήταν προτού ακόµα µε κερδίσει οριστικά και αµετάκλητα η καλλιτεχνία, σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα πριν. Σπούδαζα στο Πανεπιστήµιο τη µισή µέρα, παρέδιδα ιδιαίτερα µαθήµατα µαθηµατικών για τα προς το ζειν την υπόλοιπη µισή και τα βράδια γλέντια, ποτά και µουσικές µέχρι πρωίας. Ή µάλλον µέχρι τελικής πτώσεως. Νυχθηµερόν στο πόδι. Περίµενα πως και πως το καλοκαιράκι, να σβήσω το µοτέρ, να ξεκουράσω το ταλαίπωρο κορµί µου. Είχα ανάγκη όσο ποτέ από διακοπές. Το παπάκι, το κορίτσι µου κι εγώ.

      Είχα προγραµµατίσει από µέσα Ιουλίου, στην αρχή Σέριφο για λίγες µέρες. Μετά Πάρο µε µεγάλη παρέα τον Αύγουστο και αρχές Σεπτέµβρη ανανεωµένος και χαλαρός τα κεφάλια µέσα για τον επόµενο δύσκολο χειµώνα. ∆εν ζήταγα πολλά. ∆εν ήθελα χλιδές, ολονύκτια διασκέδαση και πεντάστερα. Ένα µικρό καθαρό δωµάτιο πάνω στο κύµα, µια καλή ψαροταβέρνα ακριβώς δίπλα, λίγο κόσµο, µιά παχιά σκιά και ησυχία. Βουτιές µε το κεφάλι όλη µέρα. Την κιθάρα µου κι ένα καρπούζι. Σαν τον αστερία ανάσκελα στην άµµο. Να γεµίσω µπαταρίες. Να χορτάσω το κορίτσι µου. Να ξεκουραστώ. Αυτά τα σχέδια είχα.

      Για τη Σέριφο είχα ακούσει τα καλύτερα. Ήταν ήδη κάτι φίλοι εκεί. Στο τηλέφωνο περιέγραφαν έναν επίγειο παράδεισο. Ξεκινήσαµε λοιπόν όλο φορά για τον Πειραιά να πάρουµε το πλοίο της γραµµής. Η Αθήνα έβραζε. Καύσωνας και άπνοια. Μπήκαµε στο βαπόρι. Τσιγάρο στην κουπαστή. Το λιµάνι φεύγει! Σε λίγες ώρες δέσαµε στη Σέριφο. Όλα τέλεια. Ιδανικά. Για την ακρίβεια το απόλυτο καλοκαιρινό µου δράµα µόλις ξεκινούσε. Το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής µου ήταν εκεί. Και µε περίµενε µ’ ένα πλατύ χαµόγελο στην αποβάθρα.

      Η ωραία Σέριφος τελικά θα µε άντεχε µόνο πέντε ώρες. Πρόλαβα να ρίξω µια βουτιά, να φάω µία µεγάλη ψητή αλανιάρα τσιπούρα µε σαλάτα και αµέσως µετά να ανεβάσω ανεξήγητα σαράντα πυρετό. Άρον άρον στο επόµενο βαπόρι για πίσω, τρέµοντας από ρίγη, χύµα στο κατάστρωµα γιατί δεν έπεφτε καρφίτσα. Μια βδοµάδα έτρεχα στους γιατρούς και είχα κυριολεκτικά λιώσει, ώσπου ένας (γνωστός γνωστού) νεαρός γιατρός στο Σισµανόγλειο, διέγνωσε επιτέλους οξεία θυρεοειδίτιδα. Ξεκίνησα θεραπεία µες το κατακαλόκαιρο. Κορτιζόνη και αντιβίωση αντί για µπυρίτσες και ουζάκια. Έκανα πάνω από µήνα να συνέλθω και να σταθώ γερά στα πόδια µου. Το καλοκαίρι είχε φύγει ανεπιστρεπτί. Στη Σέριφο δεν έχω ξαναπάει από τότε. Το καλοκαίρι εκείνο είναι καταγεγραµµένο στο µυαλό µου σαν «η εκδίκηση της τσιπούρας». Υγιαίνετε!

      Για την Πατρίδα 

      ΠΟΙΟΣ;
      ΚΩΣΤΑΣ Ζ.
      ΠΟΥ;
      ΑΘΗΝΑ
      ΠΟΤΕ;
      2004

      Το sex µαζί της ήταν βαρετό. Ξέρω, είναι ταµπού µια τέτοια δήλωση. Κατηγορείσαι ως γουρούνι µόνο που σκέφτεσαι έτσι. Όµως εγώ µε τον εαυτό µου το ήξερα. ∆εν το έλεγα παραπέρα αλλά µέσα µου το ήξερα. Και ήθελα να χωρίσω. Όταν είσαι 25 δε σε απασχολεί να ψαχτείς και να το βρεις, θες απλά να πας παρακάτω.

      Και τη µέρα που θα της έλεγα «τέλος» κάναµε sex για µια τελευταία φορά. Έτσι νόµιζα αλλά µόλις άνοιξα την τηλεόραση η Ελλάδα είχε πετύχει µια υπέροχη νίκη, 2-1 την Πορτογαλία. Πωρώθηκα και πήρα τηλέφωνο τους κολλητούς µου, ο χωρισµός αναβλήθηκε. Περάσαµε εκείνο το βράδυ συζητώντας ως το πρωί για την «απίθανη πιθανότητα» να πάρουµε εµείς το Euro του 2004. Όµως παρά τον ενθουσιασµό η γενική ετυµηγορία ήταν κοινή : «µπα… φίλε, δε γίνονται θαύµατα…»

      Με κείνη χαθήκαµε για λίγες µέρες. Νοµίζω πως κατάλαβε πως θέλω να τη χωρίσω και δεν ήθελε να ξέρει γιατί. Βολικό. Ούτε εγώ ήθελα να πω τη φράση-ταµπού: «κακό sex». Έλα όµως που µου χτύπησε την πόρτα ενώ παίζαµε µε τη Γαλλία. Ήταν ορεξάτη κι εγώ ενέδωσα. Και η Ελλάδα νίκησε και πάλι.

      Όταν µίλησα για τις δυο αυτές συµπτώσεις στα παιδιά µου πρότειναν να δοκιµάσω να ξανακοιµηθώ µαζί της όταν θα παίζαµε µε την Τσεχία. Είδα στα µάτια τους να αχνοφέγγει η ελπίδα ενός απρόσµενου θαύµατος. Σε όλη τη χώρα βασικά έπνεε ένας άνεµος προσδοκίας, ένα «λες να;»

      «∆εν τη πολύ-παλεύω ρε µάγκες…»

      ∆εν άκουγαν τίποτα.

      «∆εν έχουµε καθόλου χηµεία».

      «Άµα είχαν το χαρακτήρα σου οι ήρωες του `21 θα ήµασταν ακόµα σκλάβοι» είπε ο ένας.

      Η µέρα της συντριβής της Τσεχίας υπήρξε πολύ δύσκολη για µένα γιατί δεν είχα καθόλου όρεξη αν και η νίκη της Εθνικής µπορώ να πω πως µε αποζηµίωσε.

      Πήγα και βρήκα τα παιδιά και τρελάθηκα από τον ενθουσιασµό τους. Τους ζήλευα που αυτοί έβλεπαν τους αγώνες ενώ εγώ έπρεπε να κάνω έρωτα µε το πιο ξενέρωτο κορίτσι του κόσµου. Όµως ήταν τέτοια η γενική χαρά που τα ξέχασα όλα˙ αισθάνθηκα να πετάω.

      «Τι γίνεται µε την άλλη;» ρώτησαν.

      «Εντάξει, τη σούταρα» είπα πληµµυρισµένος χαρά. «Λέτε να το πάρουµε ρε παίδες;»

      «Ρε τρελός είσαι;» φώναξαν όλοι µαζί. Μετά ο καθένας είπε κάτι διαφορετικό :

      «∆ε ξέρω τι θα κάνεις αλλά θα ξαναπηδηχτείτε στον τελικό!»

      «Στείλ` της µήνυµα τώρα. Όσο είναι ζεστή».

      «∆ες ρε ένα µαλάκα! Τώρα που πήγαιναν όλα καλά!»

      «Ρε, πάτε καλά;» ούρλιαξα. Όµως δεν άκουγαν τίποτα. Άρπαξαν το κινητό µου και πληκτρολόγησαν ένα µήνυµα γεµάτο συγνώµες. Της έδωσαν ραντεβού στο σπίτι µου στις 4 του Ιούλη.

      Φίλοι να σου πετύχουν!

      Κέρκυρα 2018, Κωδική εξιστόρηση δράματος

      ΠΟΙΟΣ;
      ΓΕΩΡΓΙΑ Δ.
      ΠΟΥ;
      ΚΕΡΚΥΡΑ
      ΠΟΤΕ;
      2018

      Σκρολ ντάουν στις αγγελίες γνωστού ιστότοπου-εύρεση της κατάλληλης αγγελίας-επιτυχηµένη συνέντευξη-απόβαση στην Κέρκυρα-δυστυχοευτυχής συγκατοίκηση µε υποχόνδριο και πληγωµένο από τον έρωτα απαισίας γυναίκας εργοδότη-απαισίας, λέγω, εννοώντας από πάσα άποψη κι αν θες µη µε πιστεύεις-ο εργοδότης ευχαριστηµένος από την απόδοσή µου στη δουλειά, η οποία είχε να κάνει µε σκάφη-όχι, µπράβο µου-αλλά πλήρως δυσαρεστηµένος από τη συγκατοίκηση, υποχόνδριος* ο τύπος γαρ-ένας άνθρωπος στ’ αλήθεια ξεχωριστός που στις καλές του στιγµές ήταν πολύ καλός, αλλά στις κακές* του ακόµα καλύτερος. ΣΤΟΠ

      Η φωτογραφία που δηµοσιεύω είναι από τα 60α του γενέθλια, τα οποία τα γιόρτασε µόνος του σε ένα µπαρ στην Πόλη που το έχουν δύο άνθρωποι που δεν του είναι εντελώς αντιπαθητικοί, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη γη-η γράφουσα και υπάλληλός του εκείνη την περίοδο αποφάσισε να οµορφύνει το κλίµα µε µια τουρτούλα έκπληξη-ίσως αυτό, όπως και άλλες κινήσεις φιλίας και κατανόησης, αλλά και απόπειρας για ένα πιο καλοκαιρένιο καλοκαίρι, ας πούµε, µε λιγότερους θρήνους, φωνές και γκρίνια, να παρεξηγήθηκαν ή να θεωρήθηκαν δεδοµένα. ΣΤΟΠ

      Τσακωνόµασταν συνέχεια-φλυαρούσε συνέχεια περί του άδοξα ληγµένου έρωτα µε τη µέγαιρα-την οποία έβλεπα δύο φορές την εβδοµάδα, συνεργάτιδα καθώς ήταν κι αυτή στη δουλειά του νησιού µε τα σκάφη-καθ’ όλα συµπαθής εκ πρώτης όψεως-µα φρικτά επικίνδυνη και απρόβλεπτη-εµφανώς διαταραγµένη και νευρωσική-στην Κέρκυρα είµαι, έλεγα, ή µε βάλαν χωρίς να µε ρωτήσουν σε γυρίσµατα ταινίας του Αλµοδόβαρ-κι αν ναι, πού είναι ο Αλµοδόβαρ να παραιτηθώ, αφού του κάνω καµιά συνέντευξη πρώτα-Αλµοδόβαρ πουθενά-αλήθεια και µόνο αλήθεια-καυτό καλοκαίρι, γεµάτο παράνοια και περιττή φόρτιση εξ ου και τέλη Ιούνη τα µάζεψα κι έφυγα-µόλις γύρισα Αθήνα µε βρήκε η πρώην γυναίκα του στο facebook, την οποία ο τρελοεργοδότης µου είχε γνωρίσει ως φίλη και σύζυγο πλέον συνεργάτη του από τη δουλειά µε έδρα τη Κεφαλονιά-η γυναίκα αυτή έδειξε τη συµπόνια της σε µένα και µου δήλωσε ότι καλά έκανα κι έφυγα και να µη λυπάµαι κι ότι όλοι οι φίλοι του ανέκαθεν έλεγαν µπρος και πίσω του «καλό παιδί ο Σ., αλλά µαλάκας».

      ΣΤΟΠ (λεφτά δε µάζεψα, αλλά εµπειρίες να εξιστορώ, καλή ώρα, µε το κιλό)

      *έπλενα τα πιάτα και τα ξαναέπλενε άλλες δύο φορές, µαγείρευα µισή κούπα ρύζι και απαιτούσε να έχουµε τον απορροφητήρα για να µη γίνουν υδρατµοί οι οποίο µπορεί και να µεταφερθούν ως εξαιρετικά επικίνδυνη υγρασία στα ντουλάπια µε τα συσκευασµένα τρόφιµα και τα πιατικά από πάνω

      **κακές στιγµές του εργοδότη µου: ουρλιαχτά χωρίς λόγο και αιτία, υπερβολικό άγχος το οποίο φρόντιζε να µεταδίδει παντού µε απόλυτη επιτυχία, κλάµατα και λυγµοί µες στη µέση της νύχτας, συνεχής βρώση/πόση φιστικιών και µπίρας συνοδευόµενη από µια αποστροφή για κανονικό φαγητό συνήθως, στιγµές σεξοµανίας που εκδηλώνονταν απέναντι σε γυναίκες οιασδήποτε ηλικίας (18µιση χρονών ας πούµε) και σουλουπιού και εθνικότητας και, και, και.

      Δράμα; Όπως το πάρει κανείς… 

      ΠΟΙΟΣ;
      ΔΕΣΠΟΙΝΑ Π.
      ΠΟΥ;
      ΧΙΟΣ
      ΠΟΤΕ;
      2015

      Ξεκινούν οι πολύτιµες διακοπές του Αυγούστου. Εγώ και ο αγαπητικός µου πάµε στη Χίο πριν από τρία καλοκαίρια. Όµως τα πράγµατα δεν έρχονται όπως τα περιµέναµε. ∆εύτερη κιόλας µέρα διακοπών και εγώ αρχίζω και τρώω φρίκες µόνη µου και ξενερώνω µε τη σχέση µου. Εκνευρίζοµαι, πειράζοµαι, δαγκώνοµαι, γενικά ζω ένα δράµα ΜΟΝΗ ΜΟΥ. Ο άνθρωπος δεν µου φταίει σε τίποτα, αλλά η πολυαγαπηµένη µου ψυχολογία αποφάσισε να µην είναι στα καλά της. Πάνω που πήγαν να φτιάξουν τα πράγµατα µεταξύ µας την 6η ηµέρα διακοπών πιάνει φωτιά το µισό νησί. Παντού καµένα, φωτιές, πυρκαγιές, ένα απίστευτα θλιβερό τοπίο. Για να το διακωµωδήσουµε όµως και λίγο, αν λέγαµε ένα τραγούδι εκείνες τις ηµέρες θα ήταν: ΦΩΤΙΑ ΜΕ ΦΩΤΙΑ, ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ, ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡ∆ΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΧΗΜΕΙΑ ΖΗΜΕΙΑ.

      Οφείλω να πω εδώ ότι µένουµε ελεύθερο κάµπινγκ και για να φτάσουµε στην παραλία κατεβαίνουµε κάποιου είδους γκρεµάκο (από το γκρεµός). Ταυτόχρονα µε τις φωτιές, είµαστε σε µια παραλία και κάνουµε µπάνιο στα ντους (ξέρετε για να φύγει το αλάτι) και εκεί που πάµε να φύγουµε πέφτω εγώ πάνω σε µία πέτρα, στο ίσωµα φυσικά, καθώς είµαι ο ορισµός της ατσουµπαλιάς και σπάω το µικρό δαχτυλάκι του ποδιού µου. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ! Σε αυτό δε µπορείς να κάνεις τίποτα, απλά περιµένεις να περάσει µόνο του. Είναι αυτό που λένε τρίτωσε!

      Και έτσι λοιπόν πέρασα εκείνο το καλοκαίρι… Με µείον ένα δάχτυλο, µε µείον ένα αγόρι (που δε φέρθηκα σωστά και καλά να πάθει το δαχτυλάκι µου!) και µείον πολλά δέντρα σε ένα απίστευτο και πανέµορφο νησί.

      Homeless in Volos

      ΠΟΙΟΣ;
      ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ Β.
      ΠΟΥ;
      ΒΟΛΟΣ
      ΠΟΤΕ;
      2017

      Ήτανε που λέτε στο ξεκίνηµα του καλοκαιριού κάτι ανάµεσα σε Άνοιξη και καλοκαίρι, το ζακετάκι σου το ήθελες… τελοσπάντων! Μου είπε «βρες ένα σηµείο στο χάρτη που θες και φύγαµε» κι εγώ τα άφησα όλα και πήγαµε στα λεωφορεία. Είπα «Βόλος», κοιτιόµασταν και γελούσαµε νευρικά (είπαµε να κάνουµε τη µ…κία µας) τίποτα δεν κρατούσαµε, µόνο δύο φραπέδες.

      Η γκρίνια (του) ξεκίνησε από το λεωφορείο «φτάνουµε, είναι µακριά ακόµα;» Φτάσαµε, και πεϊνιρλί φάγαµε και σε punk συναυλία πήγαµε και µπιρόνια στο δρόµο µοιραστήκαµε… Κάποια στιγµή ήταν ώρα να τα φτύσουµε. Αρχίσαµε να ψάχνουµε κατάλυµα, κανένα ξενοδοχείο δε µας δεχότανε. Μας λέγαν είναι γεµάτοι κι ότι λυπούνται τάχα µου, µπορεί να βρούµε στη Λάρισα… Κι ένας καλός σαµαρείτης µας είπε να κοιµηθούµε στον καναπέ του ξενοδοχείου.

      «∆ε µας θέλουνε επειδή φοράω αρβύλες κι εσύ έχεις µακρύ µαλλί και σκουλαρίκια. Μας θεωρούν αναξιόπιστους! Οι παλιό[email protected]#%#^%&%$*((*)», «Κι εσύ που το ξέρεις ότι σίγουρα λένε ψέµατα;» δεν άκουγα τίποτα, άρχισα να ειρωνεύοµαι τους υπαλλήλους (γιατί ΓΝΩΡΙΖΑ ότι ψεύδονται). Το προσπεράσαµε, προχωρηµένη ώρα κάναµε βόλτα στο λιµάνι, ήπιαµε κι άλλες µπίρες, µετρήσαµε τα άστρα, συζητήσαµε για την αρχιτεκτονική των σπιτιών περπατώντας µέσα σε γειτονιές.

      Μέσα µου σκεφτόµουν κάτι µακρινά ξαδέρφια του παππού µου στο Βόλο κι αν θα µπορούσα να τους πάρω τηλέφωνο, µια συµφοιτήτρια της αδερφής µου που έχει γονείς εκεί, αν χτυπούσαµε µια πόρτα και ζητούσαµε έλεος… Όπως καθόµασταν και κοιτούσαµε τη θάλασσα µου ξεφεύγει ένα «µου λείπει το κρεβατάκι µου» αρχίζει να µε λέει κακοµαθηµένη, που έχω λυσσάξει στη γκρίνια και µπλαµπλαµπλα. Άρχισε ΚΑΙ να βρέχει, κάπου στις 5 το ξηµέρωµα στήσαµε ένα αυτοσχέδιο τσαντίρι από ζακέτες έξω από ένα pet shop (ζήλευα τα χάµστερ που κοιµόντουσαν στο κλουβί τους), κάτω από τις ζακέτες µπορούσες να ακούσεις το ασταµάτητο µουρµουρητό µου.

      Πήραµε καφέ κι άλλο καφέ και ήθελε να φύγουµε µε τρένο για πιο ροµαντικά, εγώ απλά ήθελα να κοιµηθώ ή να τον χτυπήσω… κι εκείνος ήθελε να χτυπήσει εµένα.

      Αντ’ αυτού κοιµηθήκαµε σαν σίγµα τελικό ο ένας πάνω στον άλλον ροχαλίζοντας στο λεωφορείο της επιστροφής.

      Με το που φτάσαµε αρχίσαµε να τρωγόµαστε για κάτι καινούριο.

      ΗΠΖ

      Η Πόλη Ζει. Η αναθεώρηση της αστικής εμπειρίας, η αφήγηση της πραγματικής ζωής. Πάνω από όλα όμως να ανακαλύπτεις και να δημιουργείς ενδιαφέροντα εγχειρήματα για την ίδια την Πόλη και τους ανθρώπους της, σε όλες τις κοινωνικές εκφράσεις. Στον Πολιτισμό, στο Εμπόριο, στην Επικοινωνία.

      Σχετικά άρθρα

      Θέμα

      “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

      Θέμα

      Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

      Θέμα

      Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

      Θέμα

      Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

      Θέμα

      Θαλασσάκι μου!

      Θέμα

      Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

      Next Post

      Διακοπές με τα κατοικίδιά μας

      Discussion about this post

      No Result
      View All Result

      Δημοφιλή

      • Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

        426 shares
        Share 170 Tweet 107
      • Τι γυρεύει ένας τσολιάς στο ΚΥΤΤΑΡΟ;

        366 shares
        Share 146 Tweet 92
      • Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

        353 shares
        Share 141 Tweet 88
      • «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

        342 shares
        Share 137 Tweet 86
      • Πού θα φας και πού θα πιείς στην Καισαριανή!

        1084 shares
        Share 434 Tweet 271

      Πόλεις μέσα στην Πόλη | Άνθρωποι, γεγονότα, καταστάσεις | Street Press ΗΠΖ | Χαρτί - διαδίκτυο

      • Άποψη
      • Χαρτί
      • Editorial
      • Ανεξήγητη πόλη
      • Αφιερώματα
      • Διάφορα
      • Η ψυχή της Πόλης
      • Καυστική ποτάσα
      • Συνεντεύξεις
      • Φώντας Λάδης
      • Θέμα
      • Μιλήσαμε
      • Βιβλίο
      • Άνθρωποι του βιβλίου
      • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Βιβλιοκριτικές
      • Νέες εκδόσεις
      • Πολιτισμός
      • TV & Movies
      • Εικαστικά
      • Θέατρο
      • Κλίκ
      • Μουσική
      • Έξοδος
      • Πόλη Αφιέρωμα
      • Explore Athens
      • Πρόταση Εβδομάδας
      • #Breaktime
      • Για τον Δήμο Αθηναίων
      • Υγεία
      • Free Athens
      • Articles
      • Explore Athens
      • Άνθρωποι
      • Faces
      • Συναντηθήκαμε
      • Σύνθημα
      • Τι ‘πες τώρα!
      • Μαγείρεψε το!
      • The Saucha Life
      • Γεύσεις Κατοχής
      • Η ψυχολογική διάσταση του μαγειρέματος
      • Ζώδια
      • Κατοικίδια
      • Τα δωρεάν της Πόλης
      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • Τεύχη

      Ακολούθησε μας

      • #patisionmood
      • >> 💯 τεύχη ΗΠΖ παράλληλα με τα δέκατα γενέθλια. 

Στην εποχή του διαδικτύου, των σόσιαλ και της εικόνας «το έντυπο ζει», γιατί είναι ένα πολιτιστικό γεγονός, πρόταγμα και κατεύθυνση.

Από αύριο λοιπόν, στους δρόμους της Πόλης, "πάρτε το 100" - είναι για καλό!

*Ξεφυλλίστε το έντυπο, όπως ακριβώς τύπωνεται, στο ISSUU (link in bio).

#ipolizei #freepress #streetpress #januaryissue #100issues
      • Ψυρρή - Βαβυλώνα : Χ 

#patisionmood
      • #ipolizei #patisionmood #streetpress
      • Where is Acropolis? 

#patisionmood
      • 🎁GIVEAWAY |  ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ🎁

Σε συνεργασία με το πιστοποιημένο  κατάστημα @biorewild χαρίζουμε σε ένα τυχερό ένα πακέτο περιποίησης  4 προϊόντων  με εκχύλισμα κάνναβης, της εταιρείας HEMPIKA.

Για να τα διεκδικήσεις ακολούθησε τα βήματα:
➡️Κάνε like στη δημοσίευση
➡️Ακολούθησε τα προφίλ @ipolizei_ και @biorewild
➡️Κάνε tag σε σχόλιο ένα φίλο

Το bundle αποτελείται από:
1. Κρέμα Προσώπου Κάνναβης “Face Cream” 50 mL 
2. Body Butter 150mL
3.Σαπούνι για μαλλιά "Shampoo" 50gr
4. Χειροποίητο Σαπούνι "Soap Bar"  100gr

Ο διαγωνισμός διαρκεί έως και την Τετάρτη 01.02. 
Οι νικητές θα ανακοινωθούν την Πέμπτη 02.02 .

Βρες το κατάστημα στην οδό Αναπαύσεως 7 και μάθε περισσότερα για τα οφέλη της CBD στην επιδερμίδα!

Καλή επιτυχία σε όλα!
.
.
.
#διαγωνισμός #giveaway #giveawaygreece #giveawaygr
      Copyright – Η Πόλη Ζει | Street Press "ΗΠΖ"
      No Result
      View All Result
      • Αρχική
      • Άποψη
      • Χαρτί
        • Editorial
        • Ανεξήγητη πόλη
        • Αφιερώματα
        • Διάφορα
        • Η ψυχή της Πόλης
        • Καυστική ποτάσα
        • Παράξενες ιστορίες
        • Συνεντεύξεις
      • Θέμα
      • Μιλήσαμε
      • Βιβλίο
        • Βιβλιοκριτικές
        • Νέες εκδόσεις
        • Άνθρωποι του βιβλίου
        • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Πολιτισμός
        • TV & Movies
        • Εικαστικά
        • Θέατρο
        • Κλίκ
        • Μουσική
        • Πίνακες
        • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια
      • Έξοδος
        • Δρομο-Λόγια
        • Πόλη Αφιέρωμα
        • Πρόταση Εβδομάδας
        • Explore Athens
      • ΑΝΘΡΩΠΟΙ
      • #Breaktime
      • ΔΙΑΝΟΜΗ
      • Άνθρωποι
        • Faces
        • Συναντηθήκαμε
        • Σύνθημα
        • Τι ‘πες τώρα!
        • Και όμως συνέβη
      • Well Being
        • Shopping
        • Υγεία
        • Μαγείρεψε το!
        • Κατοικίδια
      • Ζώδια
      • Εκδόσεις Λογότυπο
      • Για τον Δήμο Αθηναίων
      • Τα δωρεάν της Πόλης
      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • Τεύχη

      Copyright – Η Πόλη Ζει | Street Press "ΗΠΖ"

      Welcome Back!

      Login to your account below

      Forgotten Password?

      Retrieve your password

      Please enter your username or email address to reset your password.

      Log In

      Add New Playlist

      Αυτό το Website χρησιμοποιεί cookies. Συνεχίζοντας να περιηγείστε στον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.Πολιτική Απορρήτου.