Γάμοι, αλλοδαποί, «συμπτώσεις» και τραγωδίες συμπλέκονται σε ένα περίεργο κουβάρι με επίκεντρο το δράμα στα Πατήσια που κράτησε τη χώρα καρφωμένη στους τηλεοπτικούς δέκτες πριν από δυο δεκαετίες.
Το μήνα αυτό κλείνουν 20 χρόνια από την γνωστή τραγωδία της οδού Νιόβης στην οποία η ομηρεία μιας οικογένειας είχε ως αποτέλεσμα έναν τραγικό θάνατο και την αποκάλυψη της σοβαρής ανεπάρκειας της Ελληνικής Αστυνομίας να αντεπεξέλθει σε τέτοιες κρίσεις.
Η οδός Νιόβης είναι ένας μικρός, ήσυχος δρόμος στα Πατήσια που ξεκινά από την οδό Φυλής, τέμνει την Αχαρνών και συνεχίζεται για δυο τετράγωνα ακόμα.
Το ιστορικό της υπόθεσης είναι πασίγνωστο και μπορεί να βρεθεί με ελάχιστη έρευνα στο Google και αλλού.
Το βράδυ της Τετάρτης, 23ης Σεπτεμβρίου 1998, ο Ελληνορουμάνος σεσημασμένος κακοποιός, Σορίν Ματέι, κυνηγημένος καιρό από την ΕΛΑΣ, βρισκόταν σε ισόγειο διαμέρισμα της οδού Νιόβης 4.
Όταν η αστυνομία εισέβαλε στο διαμέρισμα, αυτός διέφυγε και σκαρφάλωσε από το φωταγωγό σε διαμέρισμα του πρώτου ορόφου όπου διέμεναν η Σουλτάνα Γκινάκη, τα δύο της παιδιά, Ευάγγελος και Αμαλία, καθώς και ο αρραβωνιαστικός της τελευταίας. Το ζευγάρι θα παντρευόταν σε λίγες βδομάδες.
Ο κακοποιός τους αιχμαλώτισε απειλώντας τους με απασφαλισμένη χειροβομβίδα.
Ακολούθησε πολύωρη ομηρεία.
Ο Σορίν Ματέι τηλεφώνησε στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι όπου σε απευθείας μετάδοση συνομιλούσε για τέσσερις περίπου ώρες με τον κεντρικό παρουσιαστή των ειδήσεων, Νίκο Ευαγγελάτο.
Αργότερα το ίδιο βράδυ οι αστυνομικές δυνάμεις, εκτιμώντας (λανθασμένα) πως η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη, εισέβαλαν στο διαμέρισμα.
Ο Ματέι έσπρωξε την Αμαλία στους αστυνομικούς αφού της είχε βάλει πρώτα στο σορτς της τη χειροβομβίδα.
Από την έκρηξη η κοπέλα τραυματίστηκε σοβαρότατα. Θα αποβιώσει δυο βδομάδες αργότερα.
Ο Ματέι μεταφέρθηκε τραυματισμένος στο νοσοκομείο. Δεν του έμελλε να ζήσει πολύ. Ο
θάνατός του –«εισρόφηση γαστρικού υγρού, σε συνδυασμό με παρατεταμένη καταστολή»- διαπιστώθηκε στις 22.55 μ.μ της 26ης Σεπτεμβρίου από τον γιατρό υπηρεσίας, παρουσία του εισαγγελέα Εφετών και του επόπτη των φυλακών.
Ο κακοποιός ήταν 26 χρονών.
Χρόνια πριν την τραγωδία, δυο νούμερα παρακάτω, στη Νιόβης 8, είχε παλιότερα γραφείο η Καίτη Κωνσταντινίδου, ένα από τα φημισμένα μέντιουμ του θρυλικού Άγγελου Τανάγρα, ιδρυτή της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών και πρωτοπόρου της παραψυχολογίας στην Ελλάδα.
Λίγο παρακάτω, στο ίδιο τετράγωνο, βρίσκονται ακόμα και σήμερα τα γραφεία γνωστού συλλόγου πνευματιστών και των σχετικών εκδόσεών του. Έχουμε λοιπόν μια «τριπλή», διαχρονική σύνδεση με τον «κόσμο των νεκρών» στο ίδιο πολεοδομικό τετράγωνο.
Κάνοντας μια παλινδρόμηση στο χρόνο, πηγαίνουμε τριάντα χρόνια πριν από την τραγωδία. Στις 26 Σεπτεμβρίου (του 1969), το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό παρέλαβε το ναρκαλιευτικό «Νιόβη».
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ονομασία «Νιόβη» δεν είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σ’ άλλο πλοίο του ΠΝ. Το ναρκαλιευτικό παρέλαβε ο υποπλοίαρχος Σωτήριος Σιαρρές (1939-2011).
Σιαρρές-Σορίν… 26άρια… Νιόβη… Τι άλλο;
Επιστρέφοντας στο 1998, είκοσι λεπτά προτού πιστοποιηθεί ο θάνατος του Ματέι, στις 26 Σεπτεμβρίου, στις 22:30, στη λεωφόρο Συγγρού, τρεις άνθρωποι πεθαίνουν από αναθυμιάσεις σε αποθήκη μούστου.
Ήταν ο 42χρονος Αλβανός Αργκόν Μουράτι, η 65χρονη μητέρα του Ελένη Μάρκου και η 36χρονη αδελφή του, Μαρία. Η Μαρία θα παντρευόταν δυο μέρες μετά…
«Αντί για γάμο, τρεις κηδείες», ο χαρακτηριστικός τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ.
Λίγες ώρες αργότερα, στις 1:45 πμ (27 Σεπτεμβρίου), στο 10ο χλμ Ιωαννίνων-Άρτας, δυο αυτοκίνητα με αλβανικές πινακίδες έπεσαν σε ομάδα ατόμων που έφευγαν από γαμήλιο γλέντι.
Αποτέλεσμα δυο νεκροί και 3 τραυματίες. Όλοι από το Λέχοβο Φλώρινας.
Νούμερα, γάμοι, αιματηρές τραγωδίες. Και πρωταγωνιστές –θύτες και θύματα- αλλοδαποί.
Ας θυμηθούμε ότι εκείνη την εποχή οι χαρακτηρισμοί «Αλβανός» και «Ρουμάνος» ήταν πολύ περισσότερο αρνητικά φορτισμένοι απ’ όσο σήμερα.
Αλλά μια περίεργη σκιά έπεφτε ήδη πάνω στους εμπλεκόμενους της τραγωδίας της Νιόβης.
Η 58χρονη Σουλτάνα Γκινάκη περίμενε το γάμο της κόρης της σαν ένα τέλος σε βάσανα ετών.
Ο σύζυγός της είχε ταλαιπωρηθεί χρόνια από νεφρική ανεπάρκεια μέχρι να πεθάνει, ενώ ο μοναδικός γιος της έπασχε από υδροκεφαλισμό.
Μάλιστα η οικογένεια περίμενε εθιμοτυπικά να συμπληρωθούν 3 χρόνια για το πένθος μέχρι το γάμο της Αμαλίας.
Η 45χρονη Ευγενία Καψοκεφάλου, μητέρα του Σορίν Ματέι, είχε χάσει τον πρώτο της άντρα (Ρουμάνο) αλλά και την κόρη της σε τροχαία ατυχήματα, ενώ ο γιος της μπαινόβγαινε στις φυλακές από τα 15 του χρόνια.
Κάνοντας μια αναδρομή στην ελληνική μυθολογία, βλέπουμε πως η Νιόβη κόρη του Ταντάλου και της Διώνης, ήταν σύζυγος του Θηβαίου Αμφίωνα και μητέρα πολλών και ωραίων τέκνων.
Περηφανεύτηκε για την ευγονία και την ομορφιά των τέκνων της, προσβάλλοντας τους θεούς. Κι έτσι η Άρτεμις σκότωσε όλες τις κόρες της κι ο Απόλλων όλους τους γιους της. Τόσο καλά…
Α, ναι, την επομένη της τραγωδίας στην οδό Νιόβης (στις 24 Σεπτεμβρίου), γιορτάζει η Περσεφόνη. Την εποχή φυσικά που ετοιμάζεται για την ετήσια κάθοδό της στον Άδη…
Τα «Παιδιά της Νιόβης» είναι τετράτομο μυθιστόρημα του συγγραφέα Τάσου Αθανασιάδη (1913-2006). Το έργο έχει ως επίκεντρο την οικογένεια Σαρρή (θυμόμαστε το Σορίν-Σιαρρές) σε ένα χωριό της Μικράς Ασίας και πρωτοκυκλοφόρησε το 1948, ακριβώς μισό αιώνα πριν από την τραγωδία της οδού Νιόβης.
Και εν είδει επιλόγου, ας σημειώσουμε ότι ο Σεπτέμβρης είναι μάλλον «μαύρος» για τη χώρα μας.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1986, η Καλαμάτα πλήττεται από 6,2 Ρίχτερ με αποτέλεσμα είκοσι νεκρούς και βιβλική καταστροφή. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1999 έχουμε τον μεγάλο σεισμό της Αθήνας με 143 νεκρούς. Μια βδομάδα μετά, το πρωθυπουργικό αεροσκάφος Falcon πέφτει σε περιδίνηση.
Αποτέλεσμα: νεκρός ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης και άλλοι 5. Ο Κρανιδιώτης ήταν ξάδελφος του πατριάρχη Αλεξάνδρειας που θα χαθεί στις 11 Σεπτεμβρίου 2004 μαζί με 16 άλλα άτομα όταν θα πέσει το ελικόπτερο Chinook που τους μετέφερε στα ανοιχτά της Χαλκιδικής.
Και βέβαια στις 26 Σεπτεμβρίου 2000: το «Εξπρές Σάμινα» βυθίζεται έξω από την Πάρο –με 82 νεκρούς…
