Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους (τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα).
Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.
1963: Atragon
Το γιαπωνέζικο Atragon (γνωστό και ως «Kaitei Gunkan» – «Το Υποβρύχιο Πολεμικό Πλοίο») είναι ένα φιλμ «τοκουσάτσου» (ταινίες βασισμένες στα ειδικά εφέ) του 1963, βασισμένο σε μια σειρά εφηβικών βιβλίων περιπέτειας και αντίστοιχων κόμικς.
Στο φιλμ πρωταγωνιστεί το σούπερ υποβρύχιο Γκοτένγκο, που στην αμερικανική έκδοση (1965) μετονομάστηκε σε Άτραγκον. Η ταινία ήταν μία από τις πολυάριθμες παρόμοιες της δεκαετίας του 1960, τις οποίες η Ιαπωνία παρήγαγε με ξέφρενο ρυθμό.
Σε μια εποχή που ο κινηματογράφος επιστημονικής φαντασίας ήταν παντελώς ανυπόληπτος παγκοσμίως, η ελληνική διαφήμιση της ταινίας στις εφημερίδες της εποχής είναι μια απολαυστική αποθέωση από μόνη της, συρραφή όλων των πιασιάρικων κλισέ της εποχής: Σούπερμεν, Τζέιμς Μποντ και φυσικά η απαραίτητη «ατομική σεξοβολίδα» για το στερημένο φιλοθεάμον κοινό της εποχής. (Τα Νέα, 30.9.1967)
1969: Captain Nemo and the Underwater City
Το «Captain Nemo and the Underwater City» ήταν ένα βρετανικό φιλμ του 1969 με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ράιαν στο ρόλο του θρυλικού πλοιάρχου Νέμο.
Μπροστά στο προγενέστερο «20.000 Leagues Under the Sea» της Disney (1954), ήταν απλώς ένας πάμφτωχος συγγενής. Το «Captain Nemo and the Underwater City» είχε πάντως καλές προθέσεις και ήθελε να δημιουργήσει μια βικτωριανή ατμόσφαιρα απόδρασης –κάτι σαν το «Around the World in Eighty Days» (1956) κι όχι έναν steampunk παράλληλο κόσμο σαν τις «20.000 Λεύγες».
Ωστόσο, οι ραγδαίες εξελίξεις των 1960s έκαναν την ταινία απολύτως αναχρονιστική όταν αυτή προβλήθηκε. Για το εξοικειωμένο με τον Ιούλιο Βερν ελληνικό κοινό που είδε την ταινία στις κινηματογραφικές αίθουσες τα Χριστούγεννα του 1969, ο τίτλος «Ο Πλοίαρχος Νέμο» έφτανε και περίσσευε. (Τα Νέα, 26.12.1969)
