Μιλάμε για τη γυναίκα με τα περισσότερα εξώφυλλα στο Life και μια ηθοποιό που η καριέρα της κράτησε ολόκληρες δεκαετίες.
Πήρε 2 Oscar και το Ινστιτούτο Αμερικάνικου Κινηματογράφου τη θεωρεί την έβδομη μεγαλύτερη star όλων των εποχών.
Εμείς ως τυπικοί Έλληνες θα σταθούμε στην άποψη της δικής μας θεάς Έλλης Λαμπέτη που όταν την είδε στο θέατρο έπαθε κρίση νευρικού γέλιου και τη πήρανε σηκωτή.
Όποιος δει τη «Λυσσασμένη Γάτα» στην κινηματογραφική μεταφορά του `58 δε μπορεί παρά να συμφωνήσει με τη Λαμπέτη : το παίξιμο της Τέιλορ δεν έχει την παραμικρή εσωτερικότητα.
Σκληρίζει, στριγγλίζει, γουρλώνει τα μάτια. Μια ερμηνεία παντελώς εξωτερική που σε χτυπάει κατευθείαν στο νευρικό σύστημα. Κυριολεκτικά θες να της παίξεις σφαλιάρες να συνέλθει.
Από την άλλη πρόκειται για έργο του μυθικού Τένεσι Ουίλιαμς και μάλιστα με την απόλυτη έγκρισή του.
Για να μη μιλήσουμε για το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», ένα κείμενο-σταθμό που στοίχειωσε (και στοιχειώνει) την παγκόσμια δραματουργία.
Όσα θεατρικά έργα μας δείχνουν μια οικογένεια, πχ ένα ζευγάρι ή δυο αδέρφια ή μια μάνα με μια κόρη να τρώνε τις σάρκες τους έχουν την αφετηρία τους στο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ». Ο,τιδήποτε είδε το παγκόσμιο κοινό σ` αυτό το στυλ πριν το 1962 είχε γραφτεί με διαφορετικό τρόπο. Ρηχά και με λιγότερη ένταση.
Εμείς ως τυπικοί Έλληνες θα σταθούμε στην άποψη της δικής μας θεάς Έλλης Λαμπέτη που όταν την είδε στο θέατρο έπαθε κρίση νευρικού γέλιου και την πήρανε σηκωτή.
Αυτή η εργάρα λοιπόν που κατάργησε κάθε ευγένεια (και καλά έκανε) δείχνοντας τα βάθη του οικογενειακού σπαραγμού που είναι στην ουσία ΚΑΙ μίσος ΚΑΙ αγάπη, δόθηκε -για κινηματογραφική μεταφορά- στην Τέιλορ και στον Μπάρντον. Θεωρείται πως το διεκπεραίωσαν περίφημα. Πως γίνεται αυτό εάν η Τέιλορ είναι κακή ηθοποιός;
Απλά έπαιξαν τον εαυτό τους.
Ο Τύπος παρουσίαζε πάντα τη σχέση τους ως έναν τέλειο έρωτα αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Μάλιστα ενάμιση χρόνο μετά το πρώτο τους διαζύγιο ξαναπαντρεύτηκαν. (Αλλά ο γάμος δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο για την Τέιλορ. Σε μια προκλητική δήθεν συνέντευξη είχε πει : “Έχω κάνει πολλούς γάμους γιατί κατά βάθος είμαι συντηρητική και όποιον ερωτεύομαι θέλω και να τον παντρευτώ”. Ξεράστε ελεύθερα!).
Με μια (το πολύ!) καλή ερμηνεία σε μια καριέρα δεκαετιών είναι να απορείς που θεωρείται τόσο σημαντική ηθοποιός.
Κάτι τα διαμάντια, κάτι οι αγώνες για το aids, κάτι οι διάσημοι gay κολλητοί (Ροκ Χάτσον, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Τζειμς Ντην… μιλάμε για πραγματική αδερφομάνα) το Λιζάκι τον έχτισε το μύθο του. Για την ταμπακιέρα όμως κουβέντα. Από παίξιμο μηδέν.
Ακόμα κι ο Τζεφιρέλι που τη σκηνοθέτησε (και μάλιστα σε κινηματογραφική μεταφορά σαιξπηρικού έργου) όταν ρωτήθηκε για το πόσο καλή ηθοποιός υπήρξε τα μάσησε.
