Ιντερνετ@ρα ρεεε!
Ο έμπορας του Πετ Σοπ είχε επιχειρήματα. Και άρα και ύφος. Ξέρετε από αυτό που έχεις όταν κατέχεις την αλήθεια και δεν κρατιέσαι, θες να την πεις σε όλο το ανθρώπινο είδος, να το βγάλεις ρε παιδί μου από την αμάθεια και την παραπλάνηση. “Το έντυπο έχει πεθάνει! Εγώ διαφημίζομαι μόνο μέσω ίντερνετ”… Σταμάτησε και κοίταξε την οθόνη του υπολογιστή, και αδιάφορα (πσσσσ!!!) είπε στην υπάλληλο του: “Μπες έχει έρθει και άλλη παραγγελία”. Κρατούσα την τροφή της γάτας, το πέλετ του κουνελιού. Πλήρωσα. Ο νικητής ήθελε να απολαύσει ακόμα λίγο τον θρίαμβό του. “Εσύ τι λες;”…μου είπε με ύφος! “Αν κάνουν όλοι το ίδιο;” τον ρώτησα. Δεν κατάλαβε. “Είσαι συνδεδεμένος έτσι;” “Ναι” μου είπε, “σαφώς και είμαι”. “Χτύπα τον κωδικό και την ετικέτα της τροφής και συμπλήρωσε το ΜΠΕΣΤ ΠΡΑΙΣ. Πόσο μου την πουλάς εσύ ρε φίλε; Χτύπα να δούμε! Μήπως με συμφέρει και μένα να παραγγέλνω από το διαδίκτυο”. Αρνήθηκε με πρόσχημα την πολύ δουλειά. Το κοίταξα εγώ από το σπίτι, είμαι σίγουρος πως το ίδιο έκανε και αυτός όταν έφυγα. Την άλλη μέρα πέρασα και του άφησα τυπωμένη την τιμή και με πρόχειρους υπολογισμούς τι θα κέρδιζα εάν παράγγελνα και εγώ από το ίντερνετ την γαμωτροφή. Η διαφορά τον χρόνο είναι περίπου 80 ευρώ. Και είναι λογικό. Το ίντερνετ καταργεί μια σειρά από κόστη (και σχέσεις αλλά ας το αφήσουμε αυτό…). Τα κόστη αυτά είναι το μαγαζί που νοικιάζεται, οι εργαζόμενοι που δουλεύουν, οι ταμπελάδες κλπ κλπ. Όσο καταργούνται αυτά η ζωή ερημοποιείται και γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Σκέφτομαι αν θα γίνω πιο πλούσιος με αυτά τα 80 ευρώ τον χρόνο. Και αν ιντερνετιάσω παντού, με τα 800 έστω ευρώ τον χρόνο. Δεν πρόκειται να σωθώ. Απεναντίας αν το κάνουμε αυτό όλοι, μάλλον θα καταστραφούμε… Και ο φίλος μου του Πετ Σοπ μαζί με το αγέρωχο νεο-Ελληνοϊντερνετικό του ύφος!
Άιντε φίλοι, όλοι ιντερνετάρα ρεεεε!
Υ.γ. 1: Το έντυπο δεν ξέρω αν έχει πεθάνει (υποθέτω πως όχι ακόμα αφού μας κρατάτε στα χέρια σας), η απλή λογική πάντως ξεψυχά στα θολά νερά της κρίσης, του πανικού και του ατομισμού.
Υ.γ. 2: Πολλοί, ειδικά νέοι άνθρωποι ίσως στραβομουτσουνιάσουν και θεωρήσουν τη παραπάνω λογική αναχρονιστική. Δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς το ίντερνετ είναι σαν μια τεράστια φούσκα, ένα μπαλόνι που σε ανεβάζει, σε ανεβάζει μέχρι να σκάσει στα καρφιά της πραγματικής ζωής. Δεν ανακόπτεται λοιπόν η πορεία αυτή.
Καλή διαδρομή ν@ έχουμε!
