Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους (τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα). Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.
1978: Capricorn One
Μπροστά στα ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, η NASA αποφασίζει να σκηνοθετήσει την «προσαρείωση» σε κινηματογραφικά στούντιο. Οι αστροναύτες είναι στο κόλπο, αλλά όταν στην επιστροφή το (άδειο) διαστημόπλοιο καίγεται στην ατμόσφαιρα, συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να πεθάνουν και δραπετεύουν. Κι έτσι αρχίζει το «ανελέητο κυνηγητό». Στο τέλος σκάει η μεγάλη αποκάλυψη κι η NASA γίνεται ρεζίλι των σκυλιών.
Στον απόηχο του Γουώτεργκεητ, και της γενικότερης καταρράκωσης του πρεστίζ της υπερδύναμης, τα πολιτικά-συνωμοσιολογικά θρίλερ γνώρισαν την ακμή τους στα 1970s. Αν υπάρχει μια αφετηρία για τις θεωρίες συνωμοσίας περί «σκηνοθετημένης προσσελήνωσης» αυτή είναι το «Capricorn One» ( = «Ακρωτήριο Κέννεντυ- Πτήσις Αιγόκερως-1», για να ξέρει ο κόσμος ότι θα πάει να δει «διαστημική ταινία» κι όχι κανένα ντοκιμαντέρ για τα κρι-κρι). (Τα Νέα, 14.1.1979).
1982: Endangered Species
Το «Endangered Species» είναι μια ασυνήθιστη ταινία. Συνωμοσιολογική μεν, αλλά είναι ίσως η μόνη που ασχολείται με ένα υπαρκτό αίνιγμα που διαρκεί δεκαετίες – τις μυστηριώδεις υποθέσεις με φόνους και ακρωτηριασμούς γελαδιών στις μεσοδυτικές ΗΠΑ. Στην ταινία ο (πρόωρα χαμένος) Ρόμπερτ Γιούριχ, πρώην μπάτσος και πρώην αλκοολικός, μπλέκει με την υπόθεση των μυστηριωδών ακρωτηριασμών, μπλέκει και με την όμορφη ντόπια σερίφισσα και μαζί εξιχνιάζουν το μυστήριο και ξεσκεπάζουν τη συνωμοσία που κρύβεται.
Φυσικά επειδή ο μεταφρασμένος τίτλος της ταινίας («Είδη εν Κινδύνω») θα παρέπεμπε σε ντοκιμαντέρ του National Geographic και δεν θα πάταγε κανείς στις αίθουσες, προτιμήθηκε ο τίτλος «Ο Σπεσιαλίστας». Εντάξει, σήμερα παραπέμπει σε ψητοπωλείο ή πιτσαρία, αλλά στις αρχές του 1980 ήταν αρκούντως πιασιάρικος. Μην κρίνετε το παρελθόν με τα κριτήρια του παρόντος, είπαμε. (Ακρόπολις, 17.4.1983).
Ηθικό Δίδαγμα
Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Η κυβέρνηση λέει ψέματα προτού καν ανοίξει το στόμα της. Μυστικά κέντρα αποφάσεων ρυθμίζουν τις τύχες του κοσμάκη… Ωιμέ… Από τη σκηνοθεσία της προσαρείωσης μέχρι το αδρενοχρώμιο, το δίπτυχο κορωνοϊός-5G, και τους Q-Anon, ένα τσιγάρο δρόμος. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Ούτως ή άλλως, το μεγαλύτερο σφάλμα είναι να προσπαθείς να αντικρούσεις τους συνωμοσιολόγους με λογικά επιχειρήματα. Η συνωμοσιολογία είναι σαν τις μαύρες τρύπες: απορροφά ό,τι την πλησιάζει και μεγαλώνει διαρκώς.
