Στο δρόμο για το μετρό του Αγίου Αντωνίου.

Νέος γύρω στα 28 με σταματάει:

• Συγγνώμη να σε ρωτήσω κάτι;
• Παρακαλώ.
• Ξέρεις αν πρέπει να αγοράσω Ζάναξ από συγκεκριμένο φαρμακείο;
• Τι εννοείτε; Αυτό που ξέρω είναι ότι το συγκεκριμένο φάρμακο θέλει συνταγή γιατρού.
• Ναι την έχω. Αλλά πρέπει να τα αγοράσω από φαρμακείο γειτονικό στο γιατρό που που τα έγραψε;
• Όχι.
• Τα φάρμακα αυτά τα παίρνει η γυναίκα μου. Πρέπει να είναι παρούσα;
• Όχι, αρκεί να έχετε μαζί σας τη συνταγή και μπορείτε να τα αγοράσετε από όποιο φαρμακείο θέλετε.
• Μάλιστα. Ξέρεις η γυναίκα μου παθαίνει κρίσεις πανικού και έχει κλειστεί σπίτι.
• Δεν είναι η μόνη.
• Επιμένει όμως ότι πρέπει να τα αγοράσουμε από ένα συγκεκριμένο φαρμακείο στο Λουτράκι. Και ότι πρέπει να τα αγοράσει η ίδια. Εμείς μένουμε στις εργατικές πολυκατοικίες στο Περιστέρι.
• Από τον πανικό της μάλλον δεν έχει καταλάβει καλά.
• Όχι. Άκουσε να δεις. Εγώ τη γνώρισα σε ένα κλαμπ. Παραλιακό ξέρεις. Κοντά στο Βραχάτι. Ήταν ντυμένη περίεργα, ξέρεις τώρα.Την ερωτεύτηκα όμως. Παντρευτήκαμε μέσα σε 6 μήνες και είμαστε παντρεμένοι εδώ και κάνα 3 μηνο. Σύμφωνα με το παρελθόν της και σύμφωνα με όσα σου είπα παραπάνω, δεν καταλαβαίνεις κι ΕΣΥ ότι με κερατώνει με τον φαρμακοποιό;!
• (μεταβολή κι έφυγα)

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ 1: Οι κρίσεις πανικού στην Πόλη ολοένα και αυξάνονται. Τα Ζάναξ πάνε κι έρχονται.

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ 2: Άλλοι χρειάζονται Ζάναξ και λοιπά φάρμακα και άλλοι τα παίρνουν.