Τέλος Οκτωβρίου σημαίνει αλλαγή ώρας. Και μάλιστα, κέρδος μίας ολόκληρης ώρας στην ημέρα μας, την οποία θα αφιερώσω είτε σε ύπνο είτε βολτάροντας. Ψηφίζω το βολτάροντας.
Το τέλος του Οκτώβρη έχει μια γιορτινή χροιά, όπως και να το κάνεις. Η 28η Οκτωβρίου (λέτε να ‘μαστε η μόνη χώρα που γιορτάζει την έναρξη του πολέμου, για να ξεχάσει τη λήξη του που οδήγησε στον Εμφύλιο;) με τις παρελάσεις της, ήδη κλείνει το μήνα εορταστικά. Και όταν προστίθεται και η αλλαγή εποχής, ε, πώς να μην αγαπάμε τον Οκτώβρη; Δύο προσωπικοί λόγοι που τον γιορτάζω δεόντως είναι α) οι Σκορπιοί φίλοι και οικογένεια που σβήνουν κεράκια ο ένας μετά τον άλλον και β) γιατί μου θυμίζει να λέω όχι!
Αυτο το Σάββατο, θα βολτάρω κερδίζοντας μία ώρα στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Η βόλτα θα ξεκινήσει μετά τη μεταμεσονύχτια προβολή του Princess Mononoke | Πριγκίπισσα Μονονόκε στο Cinobo Πατησίων (πρώην Αλεξάνδρα) από την ακούραστη Κυψέλη. Θα περπατήσω όλη την Πατησίων μέχρι εκεί που θα βλέπω την Ακρόπολη και εκεί θα στρίψω προς Πανεπιστημίου για να φτάσω στο Σύνταγμα. Μεταμεσονύχτιες cult και απόλυτα αθηναϊκές επιλογές για φαγητό θα κάνουν την εμφάνισή τους – το Καλοψημένο για παράδειγμα δεν κλείνει πριν τις 4, για τους πιο φανατικούς της νύχτας Αθηναίους, τους οποίους ποτέ δεν έχει προδώσει. Απόλαυση θα είναι το φωτισμένο κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης χωρίς πολλά αυτοκίνητα να ενοχλούν, αφού όπως και να το κάνουμε οι ρυθμοί θα έχουν πέσει. Το Σύνταγμα θα έχει κόσμο να αράζει και εκείνη την ώρα, ενώ αριστερά προς Πλάκα τα κρυμμένα μπαράκια, θα κάνουν το last call τους. Ολοταχώς προς τα βραχάκια της Ακρόπολης (κάνοντας embrace τη γραφικότητα της αθηναϊκής κουλτούρας), το ιδανικό σημείο για να χαζέψεις μια φωταγωγημένη πόλη που κερδίζει μία ώρα παραπάνω νύχτας (και ζωής)…
Προτεινόμενο τραγούδι σε repeat: