Τουρισμός, η βαριά αυτοκαταστροφή της χώρας

Συντάκτης: Λούσιφερ

Συντονισμένα τα κανάλια στον αγώνα να επαναφέρουν την “κανονικότητα”ξανά ως εικονική πραγματικότητα, επιδίδονται σε ένα κρεσέντο αποθέωσης της βαριάς τουριστικής βιομηχανίας της χώρας,την “ατμομηχανή” για την επανεκκίνηση της οικονομίας κλπ…

Κουνάνε τις ουρές τους σαν χαδιάρικα σκυλάκια που τα διεθνή ΜΜΕ, προτείνουν την χώρα για διακοπούλες και προωθούν το προφίλ του νεοέλληνα- νεοραγιά εθελόδουλου στις αυξημένες υπηρεσίες που προστάζει ο τουρισμός.

Ρεπορτάζ από τα νησιά που ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι άλλοτε στυγνοί φραγκοφονιάδες κωλογλύφτες των ελίτ όλης της υφηλίου και φαν της χλίδας και του υπερκαταναλωτισμού, ξαφνικά έγιναν οι ιθαγενείς φιλόξενοι γλυ(κούληδες) με παραδοσιακές φορεσιές που, άμα λάχει, σέρνουν το χορό στην θέα των καναλιών, έτσι για να συγκινηθούμε όλοι μαζί με το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής και φιλοξενίας,θυμίζοντας την περίοδο της χούντας που όλοι χορεύαμε κινηματογραφικό συρτάκι στα σοκάκια και στις πλατείες, ως διασκεδαστές της τουριστικής πελατείας.

Περασμένα ξεχασμένα τα 120 ευρώ για το δίκλινο 10 τμ., 4 ευρώ το βαλσαμωμένο σουβλάκι, 6 ευρώ η μπύρα 330 ml., 3,80 ο αλεσμένος φρέντο από την προηγούμενη σεζόν, 20 ευρώ η τέντα και 10 η ξαπλώστρα…
Την περίοδο της κρίσης αυτή η κλίκα “επιχειρηματιών” ανακάλυψε τα κοντέινερ ως χώρους διαμονής για τους εποχιακούς εργαζόμενους, μιας και ο τουρισμός ήταν σε τεράστια άνοδο λόγω συγκυρίας και δεν περίσσευαν δωμάτια για τους δούλους του τουρισμού!

Την περίοδο της κρίσης που τα αστικά κέντρα και οι μη τουριστικοποιημένες γεωγραφικά ζώνες, υπέφεραν λόγω της ανεργίας, βρήκαν την ευκαιρία και ισοστάθμησαν τα μεροκάματα με αυτά των συλλογικών συμβάσεων, αλλά τα ωράρια τα ξέχασαν (12ωρο σπαστό χωρίς ρεπό, αυτοί που έχουν δουλέψει σαιζόν ξέρουν)!

Έστηναν καρτέρι με μπράβους και απειλούσαν τα ελεγκτικά κλιμάκια της επιθεώρησης εργασίας, τραμπούκιζαν και έδιωχναν από το νησί τους, όποιον εργαζόμενο ζητούσε τα αυτονόητα. Ως “βιομηχανία”της χώρας θα στηριχθεί ο τουρισμός με κρατικά κονδύλια και μέτρα, αλλά δεν θα στηρίξει τίποτα που αφορά εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους!

Ίσα-ίσα θα βρουν πρόσφορο έδαφος να καταπατήσουν ότι έχει απομείνει στο όνομα μιας νέας κρίσης και με τον ρόλο της “ατμομηχανής” πλέον.

(Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για όλους και για όλα τα νησιά! Ούτε υποτιμώ την επικινδυνότητα και σοβαρότητα της πανδημίας). Ο παρασιτισμός πριμοδοτείται όσο ποτέ και ηγείται ως ιχνηλάτης σε μια καταστροφική μετάβαση,για την πλειοψηφία του λαού. Όχι, δεν το είχαν σχεδιάσει,τους έκατσε λουκούμι και άρπαξαν την ευκαιρία ως αρπαχτή,λόγω αντανακλαστικών.

Το νομοσχέδιο για το ελεύθερο στις ανεμογεννήτριες, ο σχεδιασμός για τοποθέτηση καμερών στα σχολεία, η κονσερβοποίηση προσφύγων και μεταναστών μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, η μεθοδευμένη (πλέον) καταστολή και επιλεκτική στοχοποίηση σε όσους αντιδρούν -δεν αναφέρομαι σε ψεκασμένους δεξιούς και αριστερούς- δίνουν το πολιτικό στίγμα διαχείρισης και οδηγούν συντεταγμένα τις αγέλες των μαφιόζων, απατεώνων, παπατζήδων, πάσης φύσεως “επενδυτών” και μπάτσων, να γλεντάν κατασπαράζοντας το κοιμισμένο (πολιτικά- κινηματικά-αντανακλαστικά) κοινωνικό σώμα και δημόσιο πλούτο.

Ζούμε μια άνευ προηγούμενου επίθεση σε όλα τα επίπεδα της ,ούτως ή άλλως εικονικής πραγματικότητας κ αναπτυξης που όλοι είχαμε αποδεχθεί για λόγους καθαρά ψυχολογικούς, τώρα που έρχεται η πραγματική πραγματικότητα,θα καταλάβουμε και την εικονική της διάσταση!

Η πανδημία ως φόβητρο, η αξιοσημείωτη πειθαρχεία του λαού απέναντι σε μέτρα και συστάσεις απο γιατρούς και επιδημιολόγους, το κλείσιμο στα σπίτια, η ανασφάλεια για το τι θα ξημερώσει αύριο, άφησαν ελεύθερο πεδίο να ξεκινήσει το μεγάλο πλιάτσικο, να γιγαντωθεί το κράτος καταστολής, να παραβατικοποιηθεί η κοινωνικότητα και κάθε είδους αντισυμβατική (πλέον)συνάθροιση.

Από ό,τι φαίνεται,αργά η γρήγορα ο θανατηφόρος ιός θα αντιμετωπιστεί, και βέβαια αφήνοντας πίσω του χιλιάδες νεκρούς συνανθρώπους μας. Την ίδια στιγμή φανερώθηκε οχι μονο η αδυναμία ενός πολιτικού συστήματος σε επίπεδο υλικοτεχνικής επάρκειας και υποδομών, αλλά κυρίως η σαθρή βάση του εποικοδομήματος σε επίπεδο αξιών και προτεραιοτήτων.

Μας απασχόλησε ο κορονοϊός τόσο πολύ και δικαιολογημένα, αλλά αδικαιολόγητα ξεχάσαμε την πιο επιθετική μορφή καρκίνου που κουβαλάμε σαν υποκείμενο νόσημα, ενός πολιτικού συστηματος που νεκρώνει ζωτικής σημασίας πλευρές της ζωής και θα μας ταλαιπωρήσει για πολύ καιρό αφού δεν προβλέπεται ούτε εμβόλιο ούτε παυσίπονο για την καταπολέμησή του.

Τώρα όσο ποτέ, πανανθρώπινες αξίες, οπως η κοινωνική αλληλεγγύη, η αγάπη και ο σεβασμός για την ζωή και τη φύση, η ισότητα των φύλων, η ειρηνική συνύπαρξη και φιλία των λαών, η κοινωνική ευημερία και πρόοδος, ο αγώνας ενάντια σε κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, είναι αδύνατον να χωρέσουν στον κόσμο που οραματίζονται οι υπηρέτες των αγορών και του νεοφιλελεύθερου δόγματος!