O Κινηματογράφος Λιλά είναι ένα από τα πιο ιστορικά θερινά σινεμά της Αθήνας. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1967 και έκτοτε οι προβολές δεν σταμάτησαν ποτέ! Παραμένει, σε πείσμα των καιρών, ο μοναδικός διατηρητέος, αμιγώς θερινός Κινηματογράφος στην ευρύτερη περιοχή της Κυψέλης-Πατησίων.
Άλλος ένας λόγος που ξεχωρίζει είναι οι άνθρωποι του “Λιλά”. Πίσω από το βλέμμα, τα λόγια και την ευγένειά τους, κρύβεται ξεκάθαρα η αγάπη για τον κινηματογράφο και την ξεχωριστή κουλτούρα του θερινού σινεμά. Γιατί το θερινό σινεμά είναι τρόπος ζωής!
Για όλα αυτά και με αφορμή το άνοιγμα των θερινών την ερχόμενη εβδομάδα, μιλήσαμε με το Δημήτρη Λυμπερόπουλο, την “καρδιά” του Σινέ Λιλά. Μιλήσαμε για την καραντίνα και το “μετά”, νοσταλγήσαμε παλιές εποχές και συμφωνήσαμε ότι δεν υπάρχει αθηναϊκό καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά!

Τα θερινά σινεμά ανοίγουν 1 Ιουνίου. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι η πρώτη αντίδραση μου ήταν αντίδραση ικανοποίησης. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η άφιξη της ημερομηνίας ανοίγματος του θερινού μας, μας γεμίζει με χαρά αφού είναι η ώρα όπου επιτέλους θα ανοίξουμε τις πόρτες μας στο κοινό μας. Ένα κοινό που προέρχεται κυρίως από την ευρύτερη περιοχή των Πατησίων και της Κυψέλης, ένα κοινό που αγαπά τον κινηματογράφο, ένα κοινό – νοσταλγό των θερινών σινεμά και όλων όσων αυτά πρεσβεύουν.
Τι δυσκολίες μπορεί να προκύψουν από τη νέα κατάσταση;
Οι δυσκολίες είναι συγκεκριμένες. Από μεριάς των θεατών υπάρχει ένα αίσθημα «ανασφάλειας» για το τι θα γίνει. Και εξηγώ. Ο κινηματογράφος είναι διασκέδαση. Κανείς δε θέλει να βγαίνει από το σπίτι του και να φοβάται, πόσο δε να μπαίνει σε έναν χώρο όπου πάει για να διασκεδάσει. Επίσης, αυτό που μας προβληματίζει είναι ότι δεν έχουμε ακόμα πλήρη εικόνα τι νέο θα βγάλουν οι διανομείς ταινιών. Πολλές αναμενόμενες ταινίες αναβλήθηκαν, κάτι που δυσκολεύει πολύ και τον προγραμματισμό των προβολών μας. Λογικό είναι και αυτός που έχει πληρώσει για να αγοράσει μία ταινία, να κρατά στάση αναμονής για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Πώς κρίνεις τα μέτρα της Κυβέρνησης για τους χώρους πολιτισμού γενικά;
Ανεπαρκή τουλάχιστον. Ακόμα και σήμερα, για τον δικό μας κλάδο συγκεκριμένα δεν γνωρίζουμε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα ανοίξουμε. Μιλάνε για 40% της χωρητικότητας μας. Αυτό σημαίνει ότι ένα θερινό με π.χ. 250 θέσεων, θα πρέπει να λειτουργήσει μόνο με 100 θεατές, που κάνει εμπορικά ασύμφορη τη λειτουργία του. Επίσης, μετά από 10 χρόνια κρίσης, ένα κράτος που θέλει να λέγεται σύγχρονο δεν επιτρέπεται να αφήσει τον πολιτισμό στην τύχη του. Ειδικότερα ο κινηματογράφος, για τον οποίο μέχρι στιγμής έχουν ληφθεί ελάχιστα και σίγουρα ελλιπή μέτρα στήριξης. Δύο είναι τα σοβαρότερα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν: το ΦΠΑ, ο οποίος στα εισιτήρια παραμένει στο 24% σε αντίθεση με το 6% που ισχύει σε συναυλίες και θέατρο… Το δεύτερο αφορά την ανεξέλεγκτη πειρατεία, η οποία μας έφτασε στη δεύτερη θέση παγκοσμίως με τα περισσότερα παράνομα κατεβάσματα αναλογικά σε σύνολο πληθυσμού.
Πόσο διαφορετικό είναι για σένα το φετινό άνοιγμα; Τι μέτρα θα πρέπει να παρθούν ώστε να τηρούνται οι αποστάσεις;
Αρκετά διαφορετικό αφού θα πρέπει εκτός της προετοιμασίας του χώρου μας και τον προγραμματισμό ταινιών μας, θα πρέπει να θέσουμε σε ισχύ όλα όσα μας πει το υπουργείο. Ζούμε κάτι πρωτόγνωρο σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας και ακόμα και όταν βγαίνουμε για να ξεσκάσουμε θα οφείλουμε να υπακούμε σε κανόνες. Σχετικά με τις αποστάσεις, οι θεατές θα πρέπει με αίσθημα ευθύνης να κρατούν την απαραίτητη απόσταση. Εμείς θα ορίσουμε τις αποστάσεις και θα ακολουθήσουμε όλα όσα μας πει το υπουργείο. Θεωρώ όμως, ότι από εδώ και πέρα, θα πρέπει ο καθένας από εμάς να κρατά τις συστάσεις και να τηρεί τους βασικούς κανόνες υγιεινής.
Πέρασες την καραντίνα σου με ταινίες; Κι αν ναι, με ποιες;
Δυστυχώς δεν υπήρχε αυτή η πολυτέλεια. Έχω 2 μικρά στο σπίτι… και όταν οι γονείς είναι στο σπίτι, τίποτα άλλο δε μετρά. Τα παιδιά θέλουν αποκλειστικότητα.
Τι είναι για σένα το Σινέ Λιλά;
Για εμένα το Σινέ Λιλά δεν είναι ένα απλό θερινό σινεμά. Δεν είναι άλλη μία «κοινωνική» μορφή διασκέδασης, ένας τρόπος απόδρασης από τη ζοφερή καθημερινότητα. Όντας εκπαιδευτικός – αυτή είναι η βασική μου ιδιότητα- το Σινέ Λιλά αποτελεί για εμένα το στήριγμα ποιοτικής κοινωνικής μου επαφής, ένα ακόμη εφόδιο για το πνεύμα και η σύνδεση που έχω ακόμα με τα παιδικά μου χρόνια.
Ποια ήταν η πρώτη φορά που πήγες σε θερινό σινεμά και ποια ταινία είδες;
Δεν πήγα, με πήγαν. Κυριολεκτικά γεννήθηκα μέσα σε αυτό. Γεννήθηκα Αύγουστο και θυμάμαι την μητέρα μου να μου λέει ότι η κούνια – κρεβατάκι μου βρισκόταν στο θερινό. Επίσης, οι καλοκαιρινές μου μνήμες είναι από θερινούς κινηματογράφους, αφού οι γονείς μου με έπαιρναν μαζί τους μη έχοντας κάποιον να με φροντίσει.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία για να παρακολουθείς σε θερινό σινεμά;
Σινεμά ο Παράδεισος και Το Απέραντο Γαλάζιο. Το καθένα για διαφορετικούς, προσωπικούς λόγους. Δεν μπορώ πω ποιο προτιμώ, αφού η καθεμία αποτελεί από μόνη της κάτι ξεχωριστό.
Έχετε διαμορφώσει το πρόγραμμα προβολών για το διάστημα μετά το άνοιγμα του χώρου;
Όχι. Οι εταιρείες διανομής δεν έχουν οριστικοποιήσει ακόμα ούτε τις ταινίες που θα κυκλοφορήσουν ούτε τις ημερομηνίες που αυτές θα κυκλοφορήσουν. Θα προσπαθήσουμε ωστόσο, για ακόμα μία χρονιά, να σεβαστούμε τον θεατή κάνοντας ποιοτικές επιλογές που θα τον «αναγκάσουν» να μας προτιμήσει.
Θεωρείς ότι το θερινό σινεμά είναι μια αστική συνήθεια που δύσκολα θα εγκαταλειφθεί;
Δε μου αρέσει η λέξη συνήθεια. Θα έλεγα ότι το θερινό σινεμά είναι τρόπος ζωής, τόπος συνάντησης και διασκέδασης. Και προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήθελα να δω τις αίθουσες να κινούνται φέτος το καλοκαίρι. Θα ήθελα να θερινά σινεμά να παραμείνουν αυτό που ήταν κάποτε: χώρος ψυχαγωγίας για όλους. Ένας πυρήνας ευχαρίστησης, ένα στέκι χαράς για ΌΛΟΥΣ.
Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον; Σε σχέση με τη δουλειά σου ή την κοινωνία;
Ελπίζω ότι σύντομα οι θεατές – πολίτες θα ξεπεράσουν τους φόβους τους και θα έρθουν σε εμάς όχι απλά για να δουν μία ταινία. Αλλά για να περάσουν καλά. Μαζί μας.
Νομίζετε ότι το κοινό θα επιστρέψει στις κινηματογραφικές αίθουσες;
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο κόσμος θα επιστρέψει στις αίθουσες. Αυτά μας λένε οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, οι γείτονες, γιατί το Έχουμε Όλοι Ανάγκη.
Καλό μας καλοκαίρι.