Θέλουμε κάθε καλοκαίρι να είναι ξεχωριστό. Ειδικά όμως αυτό. Μια δύσκολη χρονιά μπήκε, θα συνεχίσει να είναι ακόμη πιο δύσκολη, όμως όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Τι είναι άλλωστε το ελληνικό καλοκαίρι εκτός από διάλειμμα; Ξέρουμε ότι κρατάει λίγο, αλλά εκτιμάμε το κάθε λεπτό του. Σε αυτό το ξεχωριστό καλοκαίρι, νοσταλγούμε, ελπίζουμε, ονειρευόμαστε, μα πάνω απ’όλα, αγαπάμε! Καλές βουτιές, καλές διακοπές, καλό διάλειμμα!

Τη ζακέτα σου να πάρεις!

Το πιο ωραίο στο καλοκαίρι, ξέρουμε ποιο είναι: να έχει περάσει μία πυρωμένη μέρα, να καίνε τα πεζοδρόμια, η άσφαλτος, τα κυκλαδίτικα στενά και ξαφνικά να φυσάει ένα ελαφρό βοριαδάκι, από αυτά που σου δίνουν ανάσα και στεγνώνουν τον ιδρώτα από τα μαλλιά.

Κι αν βρεθείς στη θάλασσα, ακόμη καλύτερα. Μπορεί οι βράχοι, τα βότσαλα ή η άμμος, ακόμη να σε καίνε, όμως το μελτεμάκι που έχει και γεύση αλμυρή αρχίζει σιγά σιγά να σε κάνει να τρέμεις. Και τότε θυμάσαι τη μάνα σου, που πάντα έλεγε “ζακέτα να πάρεις” και ποτέ δεν την άκουγες γιατί “άσε μας ρε μάνα, καλοκαίρι είναι”.

Σίγουρα όμως, κάπου εκεί γύρω θα βρεθεί μια προνοητική φίλη/φίλος ή ο έρωτας που σε νοιάζεται και δεν θέλει να κρυώσεις και τυλίγει γύρω σου ένα λεπτό μπουφανάκι, μια πασμίνα, έστω μια πετσέτα θαλάσσης. Μοδάτο ή μη εσύ δέχεσαι το ύφασμα με ευχαρίστηση…

Τρέλα και κορδέλα

Μαγιώ, σανδάλι και καφτάνι είναι το ντύσιμο του καλοκαιριού. Χαλαρά, δροσερά, ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να εμποδίσεις τη δυσφορία της ζέστης. Γι’αυτό και η καλοκαιρινή βαλίτσα δεν γεμίζει μέχρι απάνω.

Λεπτά υφάσματα, χρώματα που δημιουργούν ουράνιο τόξο, αξεσουάρ που στόχο έχουν ένα πράγμα: τη βόλεψή σου, χωρίς πολύ σκέψη του τύπου “τι θα βάλω και πως θα φανώ”. Το προσωπικό αγαπημένο μου αξεσουάρ είναι οι κορδέλες. Όχι τόσο για το στυλ, αλλά γιατί τα πολύ μακριά μαλλιά μου, όσο κι αν τα αγαπώ, γίνονται βάσανο!

Έτσι, οι πολύχρωμες κορδέλες μου μαζεύουν από το μέτωπό μου μικρά τουφάκια, βοηθούν να φτιάξω έναν αξιοπρεπή κότσο, είναι μες στο θαλασσινό αλάτι, μα πάνω απ’όλα, μου θυμίζουν παιδική μου ηλικία. Τότε που η κορδέλα με έκανε (ως μικρό κοριτσάκι) να τρέχω να μαζεύω πέτρες και κοχύλια, να κάνω βόλτα με το ποδήλατο και να αισθάνομαι όμορφη και κοκέτα σαν τη μαμά μου.

Η κορδέλα πάντα θα παραμένει στα μαλλιά μου, ειδικά όταν ο υδράργυρος θα ανεβαίνει σε κόκκινα επίπεδα.

Surfing και Οφθαλμόλουτρα*

Το να “δαμάζεις τα κύματα” μάλλον υπήρχε από όταν οι άνθρωποι άρχισαν να κολυμπούν. Τώρα πια, το μοντέρνο Surfing είναι παντός καιρού, αν και το καλοκαίρι έχει την τιμητική του. Είναι σίγουρα άσκηση, αλλά κυρίως είναι τρόπος ζωής. Να βρίσκεσαι στη μέση του πελάγους, με συντροφιά τα κύματα και τον αέρα. Και τον εαυτό σου.

Πώς προσπαθεί να αντεπεξέλθει στα στοιχεία της φύσης. Η διάθεση των surfers είναι ακριβώς αυτή: δέχονται ό,τι έκτακτο προκύψει, αφού έχουν μάθει ότι όλα είναι μες τη ζωή. Και η φουρτούνα και η νηνεμία. Χαλαρή διάθεση, όλη μέρα με το μαγιώ ή τη στολή τους και την καλογυαλισμένη σανίδα τους βρίσκουν χαρά στο απέραντο ελληνικό γαλάζιο.

Από την άλλη πλευρά, είμαστε και εμείς, οι αγύμναστες και οι αγύμναστοι, που αράζουμε στα στέκια των surfers για το οφθαλμόλουτρο. Τα καλοσμιλεμένα κορμιά που τα χαζεύουμε (και λίγο τα ζηλεύουμε) τρώγοντας ένα club sandwich, πατατάκια, παγωτά και ό,τι άλλο μπορεί να βρεθεί μπροστά μας!

Ελπίζοντας κρυφά ότι ένας ή μια surfer θα έρθει, θα μας κλείσει το μάτι και θα μας πάρει μαζί του/της στα βαθιά!

*Η στάση πάνω σε αυτό που σήμερα ονομάζεται σανίδα του σερφ είναι μια σχετικά πρόσφατη καινοτομία που αναπτύχθηκε στις παραλίες της Πολυνησίας!

Αυλή, το facebook του ‘50

Οι γείτονες έβγαιναν στις κοινόχρηστες αυλές τη δεκαετία του ‘50 για να απλώσουν τα ασπρόρουχα, να πουν τα κουτσομπολιά της ημέρας, να ψιθυρίσουν κακίες για την αυλή τη διπλανή. Μαζεύονταν όλοι μαζί, οι φιλοφρονήσεις, τα “καλημέρα” και τα “καληνύχτα” έδιναν και έπαιρναν.

Τα social media μήπως ξεκίνησαν από αυτό το άτυπο, αστικό έθιμο; Μάλλον όχι. Απλά, αντέγραψαν τις ανθρώπινες ανάγκες. Όμως, τίποτα δεν αντικαθιστά αυτήν την επαφή της αυλής. Και ευτυχώς, στην πόλη, στα νησιά ή στα χωριά υπάρχουν ακόμη αυλές που οι άνθρωποι συναντιούνται και κοιτιούνται στα μάτια.

Άφθονο ποτό, καλή μουσική, ένα φιδάκι για τα κουνούπια, μπόλικες γλάστρες για τη δροσιά, ανεμιστήρας είναι τα απαραίτητα στοιχεία μιας μοντέρνας αυλής. Και πάνω απ’όλα, καλή παρέα, αληθινές κουβέντες, γέλια και κλάματα καλοκαιρινά.

Γιατί ο χειμώνας είναι πολύ μακριά για να μας απασχολήσει. Η ζέστη δεν επιτρέπει να σκεφτούμε τίποτα πέραν του παρόντος.