Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στις διάφορες αποκαλύψεις στα social media. Έτσι, προσπαθούμε να τσεκάρουμε κάτι πριν το δημοσιεύσουμε ή να το χρησιμοποιήσουμε σε κάποιο άρθρο. Επειδή διάφορα έχουν γραφτεί για την Σουηδία, στείλαμε ένα ερώτημα στην πρεσβεία στην Αθήνα. Δεν έχουμε λάβει καμιά απάντηση, ούτε και τηλεφωνικά μπορέσαμε να έρθουμε σε επαφή. Δημοσιεύουμε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάρτηση από την Έλενα Μηλιώτη. Κανένα σχόλιο δεν χρειάζεται από την μεριά μας. Μόνο περισυλλογή…
“H Σουηδή δημοσιογράφος Καταρίνα Αρνσταντ έγραψε αυτό το κείμενο στην εφημερίδα όπου εργάζεται.
Το είδα στον τοίχο της κ. Eva Avgerinou, η οποία μένει στη Σουηδία και ζήτησα από τον κ. Nikos Servetas την μετάφραση στα ελληνικά την οποία παραθέτω:
«Το τηλεφώνημα που δέχθηκε αυτές τις μέρες ο πατέρας μου, Λέιφ 85 ετών, από τον γιατρό του τον σόκαρε. «Η θεραπεία που θα σου παρασχεθεί αν κολλήσεις covid-19 δεν θα ‘ναι για να σου σώσει τη ζωή».
Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι κατέρρευσε.
«Αμφισβητώ έντονα τον τρόπο με τον οποίον ανακοινώνονται, τέτοιου είδους τελεσίδικες αποφάσεις. Αφορούν ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που τους είναι δύσκολο να ενημερωθούν με άλλους τρόπους. Δημιουργούν μεγάλη ανησυχία. Θα ήταν καλύτερο να απευθυνθεί ο γιατρός σε ένα από τα παιδιά μου τα οποία θα μπορούσαν να το συζητήσουν μαζί μου» ήταν η αντίδρασή του.
Ως ο πλησιέστερος συγγενής του, έγινα έξαλλη με τον τρόπο τους. Είναι πραγματικά τόσο κυνικός ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο κόσμος στους ηλικιωμένους την περίοδο του κορονοϊού;
Καταλήγω στο συμπέρασμα να πω πως «ναι», αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιούν στα ιδιωτικά ιατρεία και θεραπευτήρια στο Ängelholm (Ένγκεχολμ) εκεί όπου ζει ο πατέρας τα τελευταία χρόνια, σε έναν Οίκο Ευγηρίας.
Καθώς είμαι κόρη του – και δημοσιογράφος – άρχισα να τηλεφωνώ στους διάφορους υπεύθυνους και να τους θέτω την ίδια ερώτηση: «Θεωρείτε ότι είναι ανθρώπινη προσέγγιση να ανακοινώνετε τηλεφωνικά τους περιορισμούς που υπάρχουν στην αντιμετώπιση;»
Η Μαρί Μπλάντ, υπεύθυνη λειτουργίας του Κέντρου Υγείας Laxens, στο οποίο ανήκει ο πατέρας μου, ζήτησε συγνώμη για τον τρόπο που ήρθαν σε επαφή μαζί του, ο οποίος δεν ήταν και τόσο καλός. «Λυπάμαι πολύ για αυτό που συνέβη και θεωρώ επίσης ότι παρόμοιες συνομιλίες δεν θα πρέπει να γίνονται από το τηλέφωνο. Υπό κανονικές συνθήκες συνηθίζουμε τα θέματα αυτά να τα συζητάμε με την φυσική παρουσία των ανθρώπων αλλά λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση που επικρατεί και τον κίνδυνο εξάπλωσης της νόσου, γι’ αυτό ανέθεσα στους γιατρούς μας να έρθουν με αυτόν τον τρόπο σε επαφή με τους ασθενείς μας» είπε.
Έγραψα στο Fecebook για την τρομερή συνομιλία που είχε ο μπαμπάς.
Τα επικριτικά σχόλια έπεφταν βροχή. Ακόμα και ορισμένοι γιατροί έθεσαν υπό αμφισβήτηση αν είναι ηθικά σωστό τέτοια κρίσιμα για τη ζωή θέματα να συζητούνται στο τηλέφωνο.
«Οι διαγνώσεις πρέπει να είναι εξατομικευμένες και να βασίζονται σε ιατρικά κριτήρια. Έτσι πρέπει. Εκτός αν γίνονται έτσι όπως έγραψε η Katarina Arnstad (σ.μ Καταρίνα Άρνσταντ, δημοσιογράφος).Είναι φρικτό» αναφέρεται στο σχόλιο ενός γιατρού.
«Υπό κανονικές συνθήκες αυτό που συνέβη δεν συνάδει με τους ηθικούς κανόνες, την τακτική και τις υπάρχουσες κατευθύνσεις που έχουμε αναφορικά με παρόμοια θέματα. Κάθε είδους επαφή μεταξύ γιατρού και ασθενούς θα οικοδομείται σε πνεύμα εμπιστοσύνης και κατανόησης. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές είναι η βάση της δουλειάς μας και αυτό προβλέπεται στη σχετική νομοθεσία» αναφέρει ο Jan Blecket (Γιάν Μπλέκετ) αρχίατρος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας της Δυτικής Σκόνε (σ.μ περιφέρεια στη Ν. Σουηδία)
Μετά το τηλεφώνημα που δέχθηκε έπιασαν τον πατέρα μου αϋπνίες. Είναι τρομοκρατημένος και φοβάται μην αρρωστήσει. Λέει «πιάνω συνεχώς τον λαιμό μου να δω μήπως πονάει. Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι σαν να έχω καταδικαστεί σε θάνατο».
Να προσθέσω εδώ ότι ο πατέρας μου ο οποίος πέρασε πριν λίγο καιρό ελαφρύ εγκεφαλικό καθώς και καρκίνο του προστάτη είναι ένας ευδιάθετος παππούλης που κάνει κάθε μέρα με το ποδήλατο καμιά εικοσαριά χιλιόμετρα.
«Δεν νοιώθω ότι είμαι στα τελευταία μου» λέει
Και εγώ συμφωνώ. Ο γεμάτος ζωντάνια πατέρας μου δεν θα πρέπει να φοβάται ότι θα πεθάνει αν αρχίσει να τον πονάει ο λαιμός του”
