Όταν η Σοφία Λόρεν ψηφίστηκε η πιο ωραία γυναίκα στον κόσμο κανείς δεν ένιωσε έκπληξη. Σίγουρα θα έπαιρνε μια από τις υψηλότερες θέσεις. Πίσω της η Μονρόε, η Μπαρντό, τα top models των 90`s, κόσμος και κοσμάκης. Η έκπληξη ήρθε μετά, όταν η νικήτρια κλήθηκε να σχολιάσει την πρωτιά της και προβοκατόρικα ρωτήθηκε : «εσείς ποια πιστεύετε πως είναι η πιο όμορφη του κόσμου;»

Παρότι είχε στα χέρια της τον καθρέφτη της κακιάς βασίλισσας προτίμησε να μιλήσει σαν αυτό που ήταν πάντα, «η Παναγία» απάντησε. Πόσο Ναπολιτάνα, πόσο ατόφια, πόσο καθολική! Προκάλεσε έκπληξη όχι εκφράζοντας κάτι απροσδόκητο αλλά υπερβάλλοντας σε πιστότητα. Βασιλικότερη του εαυτού της.

Ασυνείδητα το κοινό περίμενε -τουλάχιστον παλιότερα- από τους stars να μην μετέχουν στη φθορά, να αποτελούν παιδιά ενός κόσμου άχρονου ,επικυρώνοντας έτσι τη μυθοποίησή τους. Η Λόρεν έγινε είδωλο τη δεκαετία του `50 όταν ακόμα οι απαιτήσεις ήταν εξωπραγματικές ˙ λίγο πριν ο ορισμός του star εξανθρωπιστεί. Παρέμεινε πιστή στο δόγμα έως σήμερα.

Έτσι τώρα, είναι η μόνη που γέρασε μέσα στο μύθο της. Στη δική της εικόνα και μόνο μέσα σ` αυτήν ˙ δίχως να την έχει απωλέσει στο ελάχιστο. Η Μπαρντό έγινε μια γραφική γριά με 50 σκυλιά και 100 γάτες ,ο Μάρλον Μπράντο είχε δεκαπλασιαστεί σε κιλά ήδη από τα 70`ς. Τη Λόρεν το παγκόσμιο κοινό δεν την έχασε καθόλου από τα μάτια του.

Τίποτα δεν παρείσφρησε το οποίο δεν ενυπήρχε. Έγινε σύζυγος (κανείς άντρας δεν την ¨κόλασε¨ από τον γάμο της και μετά), έγινε μητέρα (δήλωσε : «από τη στιγμή που γίνεσαι μάνα σκέφτεσαι δυο φορές, μια για τον εαυτό σου και μια για το παιδί σου»), δούλεψε λιγότερο, έκανε ρυτίδες, έκανε πλαστικές. Μεγάλωσε και φθάρθηκε σαν καθολική εκκλησία.

Οι Ιταλοί λένε : έχουμε το Κολοσσαίο, το Βατικανό, τη Φίατ, τη Λόρεν. Έννοιες ουσιαστικά αμετακίνητες (αν και για τη Φίατ δεν παίρνεις όρκο).

Και χτύπησε 2 Οscar δίχως ποτέ να γίνει παιδί των ΗΠΑ. Ακόμα πιο σημαντικό : δεν χρειάστηκε να τις σνομπάρει. Η απόστασή της από την Αμερική δεν έχει καμία σχέση με κείνη που κρατούν άλλες τεράστιες star της Ευρώπης, σ` αυτές υποψιάζεσαι καμουφλαρισμένο κόμπλεξ – βλέπε Ντενέβ : «όσα χρήματα κι αν μου δίνουν δεν κάνω ¨Χόλυγουντ¨». Η απόσταση της Λόρεν ήρθε μετά από κατάφαση, επιτρέπει δε μια πολιτιστική αναγωγή που δείχνει τη Ρώμη ως (τη μια) γενέτειρα του δυτικού θεάματος.