Στο εξώφυλλό μας αποτυπώνεται αυτό που ζούμε εδώ και χρόνια. Κάποιοι τίτλοι είναι πραγματικοί, κάποιοι ελαφρώς “πειραγμένοι” και άλλοι εντελώς φανταστικοί. Το φοβερό είναι πως δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τι είναι τι…
Τηλεόραση, sites, εφημερίδες, social media κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα κερδίσει τον χρήστη και τον αναγνώστη… Μία απίστευτη φασαρία και υπερ-παραπληροφόρηση γεμίζει ασφυκτικά τον εγκέφαλο του μέσου (ιντερνετικού) ανθρώπου.
Αν κάποιος πιστεύει ότι όλα αυτά απηχούν “περιθωριακές” εφημερίδες και “κουτσομπολίστικους ιστότοπους” κάνει λάθος. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που μία όμορφη και προκλητικά ντυμένη κοπέλα παρουσίαζε το μετεωρολογικό δελτίο της επόμενης σε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας. Για να μην μιλήσει κανείς για τα ριάλιτι ή για τις διαφημίσεις. Και για τα life style θέματα πρωτοπόρων ειδησεογραφικών site…
Και όλα αυτά κάπως ξεκίνησαν. Δεν βρεθήκαμε ξαφνικά από τον “Ταρατατά” στο “αίμα και σπέρμα” του σήμερα. Ανατρέξτε σε περιοδικά πολύ in, σε συνεντεύξεις, εκθέσεις και project που δήθεν κατακεραύνωναν τον συντηρητισμό… Μία ολόκληρη πορεία διανύθηκε για να φτάσουμε σε αυτό που ζούμε σήμερα.
Υπάρχουν και καλά νέα. Πληθαίνουν τα ερωτηματικά, οι ενστάσεις και οι αντιρρήσεις. Όλο και περισσότερος κόσμος δεν καλύπτεται αισθητικά-πολιτιστικά- κοινωνικά από όλα όσα πλασσάρονται και από πολλές πλευρές. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, να γυρίσουμε πίσω δεν γίνεται. Απλά με διάφορους τρόπους-κριτική σκέψη- θα ξαναεπιχειρηθεί να γίνουμε καλύτεροι.
Αν κάποιοι θίγονται από τίτλους του εξωφύλλου ζητούμε συγγνώμη, δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας.
«Προσοχή: Όταν ο κατηγορούμενος οδηγείται, ύστερα από επίμονη λαϊκή κατακραυγή, στα δεσμά, δεν δικαιώνονται, κατ’ αρχήν, μόνον οι φωνές των θυμάτων του, αλλά στα μάτια της κοινωνίας και όλοι εκείνοι που δεν σιώπησαν, όσο να έρθει η τιμωρία. Καταδικάζονται δε, αναπόδραστα, στα μάτια εκείνου που λέμε ευρύ κοινό όλοι όσοι, ισχυροί άρχοντες, επιχείρησαν να καλύψουν τον εκλεκτό τους, με άλλοθι “άγνοια”. Και, κατόπιν εορτής, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, που δεν αφορούν την ουσία του εγκλήματος, αλλά ουσιαστικά τη χειραγώγηση του κοινού αισθήματος, υπέρ τους».
Μαξ φον Κλάιστ, γερμανός επικοινωνιολόγος του 18ου αιώνα, ειδικός στο ζήτημα της χειραγώγησης του κοινού.
ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ‘’ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ’’ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ‘’ΠΕΦΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ’’. ΠΡΟΤΙΜΑ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΑΦΕΛΗΣ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΗΞΕΡΗ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ ΠΩΣ ΗΞΕΡΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΦΕΛΗΣ, ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΣΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. ΟΜΩΣ ΠΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΑΝ;
ΤΟ Α ΛΑ ΚΑΡΤ ΘΑ ΦΟΡΕΘΕΙ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΜΑ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΑΦΙ ΤΟΥ, ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΙΣ ΟΡΓΙΣΜΕΝΕΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ. Η ΠΟΛΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΑΝ(Τ)ΕΧΕΤΑΙ…
ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΡΩΝΟΪΟ, ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ ΚΛΠ. ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΗ; ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΘΕΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ. ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΨΗ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ…