Οι οδοί υπάρχουν για να συνεννοούνται οι άνθρωποι…
Οι οδοί υπάρχουν για να συνεννοούνται οι άνθρωποι… Ναι καλά, θα πω εγώ, και απόδειξη είναι κάποιες ονοματοδοσίες οι οποίες όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα πιο εύκολο αλλά ίσα ίσα δυσχεραίνουν την επικοινωνία τόσο που κάνουν τις εποχές που οι άνθρωποι επικοινωνούσαν με σήματα καπνού να φαντάζουν οάσεις. Είναι και γραμμένες με κεφαλαία οι ταμπέλες των οδών κι εκεί αρχίζει η κατάσταση να ξεφεύγει, να μοιάζει με γλωσσοδέτη, με κάποιο περίεργο παιχνίδι γνώσεων ή με μάθημα ορθοφωνίας. Μεγάλη τύχη να μη ζεις σε οδό με κάποιο από τα παρακάτω ονόματα… Σκέψου μόνο τι θα γινόταν στις παραγγελίες για σουβλάκια…
Παράξενα ονόματα οδών που με το που τα ακούς το μυαλό σου αρνείται να κάνει την οποιαδήποτε σύνδεση. Δε θυμίζουν τίποτα γνώριμο: ούτε όνομα, ούτε μέρος, δεν καταλαβαίνεις αν είναι μία λέξη ή δύο, αν είναι επιφώνημα, αν είναι παρατσούκλι, αν σου κάνει κάποιος πλάκα στην τελική. Παθαίνεις κοκομπλόκο. Άπειρα error περνάνε από την οθόνη του εγκεφάλου σου.
Το μόνο που καταφέρνεις να αναφωνήσεις είναι: «Πώς είπατε;…»
ΑΛΛΑ, πριν καείς εντελώς, θα σου πω εγώ από πού προήλθαν και ποια είναι η σωστή προφορά τους.
Οδός τέταρτη: ΑΨΟΥ
ΑΨΟΥ (Σεπόλια)
Αψού. Γείτσες! Μόνο έτσι μπορεί να αντιδράσει κανείς στη θέα αυτής της οδού. Βγαίνει αυτόματα, χωρίς σκέψη, χωρίς καν να έχεις περιπαικτική διάθεση, ούτε όρεξη να προσβάλεις τον όμορφο κατά τ’ άλλα αυτόν δρόμο των Σεπολιών, με το πολύ πράσινο και τα εναπομείναντα χαμηλόροφα σπιτάκια – όπως και τόσοι άλλοι στα Σεπόλια. Το μπέρδεμα με αυτή την οδό είναι δεδομένο. Τέσσερα γραμματάκια όλα κι όλα, που στη σειρά δημιουργούν αυτή την τόσο αστεία συνθήκη.
Να σημειώσω ότι αυτή την οδό μου την έμαθε η μαμά μου και ήταν πολύ περήφανη που αρχικά την είχε εντοπίσει και στη συνέχεια ήξερε να μου την προτείνει για τούτη δω τη στήλη με τα παράξενα ονόματα οδών – πιάσαν τόπο οι γύρες της στην Αθήνα με το μηχανάκι. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η οδός επιστρέφει με έναν ακόμη τρόπο στη μαμά μου, η οποία όταν ήμασταν μικρές με την αδερφή μου μας διάβαζε πολύ Τριβιζά. Ε λοιπόν, αυτή η οδός, θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε κάποιο από τα παραμύθια του και να είναι ο δρόμος στον οποίο όλοι και όλες φτερνίζονται αδιάκοπα μέχρι να λυθούν τα μάγια που έχει κάνει η μάγισσα Φτερνίστρα και να επιστρέψει η υγεία (και ο ήλιος) στην περιοχή.
Ας αφήσουμε όμως τα παραμύθια και ας δούμε από πού πήρε το όνομά της αυτή η χαριτωμένη οδός…
Ποταμός Άψος
Ο Άψος ή Οσούμ (αλβανικά: Osum, αρχαία ελληνικά: Ἄψος, λατινικά: Apsus) είναι ποταμός στη νότια Αλβανία, ένας από τους πηγαίους ποταμούς του Σεμάν. Έχει μήκος 161 χλμ. και η λεκάνη απορροής του καλύπτει περιοχή 2.073 χλμ2. Η μέση εκροή του είναι 32,5 μ3/δ. Η πηγή του βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Κορυτσάς, κοντά στο χωριό Βιθκούκ σε υψόμετρο 1.050 μ. Ρέει αρχικά νότια προς τον δήμο Κολόνειας, και στη συνέχεια δυτικά προς το Τσεπάν και βορειοδυτικά μέσω της Τσοροβόντα όπου περνά από το γνωστό Φαράγγι του Άψου, το Πολιτσάν, το Μπεράτ και την Ούρα Βατζγκουρόρε. Συμβάλει με τον ποταμό Δεβόλης κοντά στην Κούτσοβα όπου σχηματίζεται ο Σεμάν. Η κοιλάδα του αποτελούσε φυσικό πέρασμα μεταξύ της δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου προς την Αδριατική και για αυτό είχε σημαντική στρατιωτική σημασία από τους Ιλλυρικούς πολέμους έως τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο.
Ποταμός λοιπόν βρίσκεται πίσω από την μπλε ταμπέλα και για να είμαστε σωστοί και δίκαιοι απέναντί του, ο σωστός τονισμός της οδού είναι Άψου. Οπότε τσάμπα η καζούρα με τα φτερνίσματα και τα παραμύθια του Τριβιζά… Από την άλλη βέβαια… Τίποτα δεν είναι ικανό να σταματήσει τη φαντασία μας από το να καλπάζει, ακόμη και μέσα στους δρόμους της Αθήνας. Άλλωστε πρόκειται για νερό, το κατ’ εξοχήν στοιχείο που δεν μπορείς εύκολα να εμποδίσεις να κυλάει…
ΞΕΝΑΓΗΣΟΥ ΣΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΟΔΟΥΣ
