Οι οδοί υπάρχουν για να συνεννοούνται οι άνθρωποι…
Οι οδοί υπάρχουν για να συνεννοούνται οι άνθρωποι… Ναι, καλά, θα πω εγώ, και απόδειξη είναι κάποιες ονοματοδοσίες οι οποίες όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα πιο εύκολο αλλά ίσα ίσα δυσχεραίνουν την επικοινωνία τόσο που κάνουν τις εποχές που οι άνθρωποι επικοινωνούσαν με σήματα καπνού να φαντάζουν οάσεις. Είναι και γραμμένες με κεφαλαία οι ταμπέλες των οδών κι εκεί αρχίζει η κατάσταση να ξεφεύγει, να μοιάζει με γλωσσοδέτη, με κάποιο περίεργο παιχνίδι γνώσεων ή με μάθημα ορθοφωνίας. Μεγάλη τύχη να μη ζεις σε οδό με κάποιο από τα παρακάτω ονόματα… Σκέψου μόνο τι θα γινόταν στις παραγγελίες για σουβλάκια…
Παράξενα ονόματα οδών που με το που τα ακούς το μυαλό σου αρνείται να κάνει την οποιαδήποτε σύνδεση. Δε θυμίζουν τίποτα γνώριμο: ούτε όνομα, ούτε μέρος, δεν καταλαβαίνεις αν είναι μία λέξη ή δύο, αν είναι επιφώνημα, αν είναι παρατσούκλι, αν σου κάνει κάποιος πλάκα στην τελική. Παθαίνεις κοκομπλόκο. Άπειρα error περνάνε από την οθόνη του εγκεφάλου σου.
Το μόνο που καταφέρνεις να αναφωνήσεις είναι: «Πώς είπατε;…»
ΑΛΛΑ, πριν καείς εντελώς, θα σου πω εγώ από πού προήλθαν και ποια είναι η σωστή προφορά τους.
Οδός δεύτερη: ΜΑΘΙΟΥ ΜΑΚΚΑ
ΜΑΘΙΟΥ ΜΑΚΚΑ (Ερυθρός Σταυρός)
Ένα μικρό, τόσο δα στενάκι, που από τη μία πέφτει πάνω στην οδό Ερυθρού Σταυρού και από την άλλη στην οδό Πεζοπούλου. Όταν βρέθηκα στο σημείο και χρειάστηκε να πω για πρώτη φορά στο τηλέφωνο το περιεχόμενο της μπλε πινακίδας σε κάποιον, δίστασα. Ωπα, τι συμβαίνει εδώ; Όνομα είναι αυτό; Τίτλος επιτραπέζιου παιχνιδιού; Ή μάρκα καθαριστικού; Και αν είναι όνομα, είναι ανθρώπινο ή κάποιου γλυκούλικου γαϊδουράκου; Ομολογουμένως το όνομα Μαθιός δεν το συναντάμε συχνά σε άνθρωπο πλέον, και εκτός αυτού, η γενική «Μαθιού» έχει πολλή πλάκα. Και άντε, με την πρώτη λέξη ξεμπερδεύεις σχετικά εύκολα… Με τη δεύτερη τι γίνεται; Μάκκα ή Μακκά; Γιατί αν είναι μάρκα καθαριστικού, και το «μά(κ)κα» μια χαρά περνάει! Και εδώ, η παρήχηση ενός γράμματος, αυτή τη φορά του μι (στην περίπτωση της Πλατυπόδη Βάρδα ήτανε το δέλτα) κάνει ακόμη πιο αστεία, περίεργη αλλά και συνάμα εύηχη αυτή την οδό-γρίφο-γλωσσοδέτη.
Πάμε να λύσουμε το μυστήριο και αυτής της οδού!
Ο Μαθιός Μακκάς (Αθήνα, 1879 – Αθήνα, 1965) ήταν Έλληνας ιατρός (χειρουργός), συγγραφέας ιατρικών μελετών. Υπήρξε ο πρωτεργάτης της αιμοδοσίας στην Ελλάδα.
Το 1914 ανέλαβε τη διεύθυνση της χειρουργικής κλινικής του «Ευαγγελισμού». το 1930 μετακινήθηκε στον «Ερυθρό Σταυρό», ως διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου. Ο Μακκάς το 1935 ανάλαβε την πρωτοβουλία σύστασης αυτοτελούς υπηρεσίας αιμοδοσίας στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, στην Αθήνα, και στη συνέχεια εργάστηκε για τη λειτουργία παρόμοιων υπηρεσιών σε διάφορες επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας. Επιπρόσθετα, ασχολήθηκε επισταμένα με τη μάχη ενάντια στην εχινοκοκκίαση. Κατά τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου του 1940-41, ο Μαθιός Μακκάς επινόησε την κατασκευή μικρών ξύλινων ψυγείων μεταφοράς των φιαλών του αίματος (τα αποκαλούμενα «δώρα σωτηρίας»), με τα οποία αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα εφοδιασμού των χειρουργείων του αλβανικού μετώπου.
Ο Μαθιός Μακκάς υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας (1928), μέλος του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου της και διετέλεσε Πρόεδρος κατά την περίοδο 1931-32. Επίσης, ήταν μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Μαθιός Μακκάς, λοιπόν. Πολύ σημαντική προσωπικότητα και θα έλεγα ότι δεν της αξίζει ένα στενάκι μόλις 50 μέτρων. Καθόλου τυχαία η τοποθέτηση αυτής της οδού πλάι στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, του οποίου το τμήμα αιμοδοσίας λειτουργεί μέχρι σήμερα άψογα, με εξαιρετικό προσωπικό, και αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι καθότι αιμοδότρια στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.