Tελικά αυτή η μητρότητα είναι σαν συνεχιζόμενες Πανελλήνιες με αξιολογητή τους περαστικούς. Η εμμονή μιας μάνας να συγκριθεί (και να ξεπεράσει) τις άλλες παίρνει διαστάσεις ομηρικές.
Το παιδί έπεσε στη παιδική χαρά -βλέμματα αποδοκιμασίας από τη γιαγιά στο παγκάκι. Το παιδί είναι όλη μέρα μέσα; Α, εμείς σήμερα πήγαμε βρεφικό μασάζ-παιδική γιόγκα- αφήγηση των έργων του Νίτσε για προνήπια και τώρα ετοιμαζόμαστε για σεμινάριο μαγειρικής. Μπαίνοντας αγχωμένη στη πλατεία σκανάρεις το πεδίο να βρεις το δικό σου πηγαδάκι με τα καρότσια, γιατί θα σε φάνε οι άλλες. Σου θυμίζει τίποτα;
Γιατί εγώ και στο λύκειο τα ίδια έκανα. Φρόντιζα να μην βγαίνω πολύ πέρα από το παρεάκι μου, γιατί άμα χωνόσουν εκεί που δεν είναι η θέση σου, έτρωγες πόρτα. Οπότε ωραία και ήσυχα, αφήναμε στους “ισχυρούς” το γηπεδάκι και αράζαμε κάπου απόμερα. Οι κοινωνικές κάστες ήταν ξεκάθαρα διαχωρισμένες. Μαθημένες και εμείς τις φορτωθήκαμε και τις κουβαλάμε μαζί μας.
Πόσο τρομακτικό είναι στα αλήθεια να μιλήσεις με μια άγνωστη; Χωρίς να κρίνεις (έστω και εσωτερικά) τις επιλογές της; Ακόμα χειρότερα, πόσο δύσκολο είναι να ανεχτείτε η μια την άλλη για μισή ώρα ακόμα και αν δεν συμφωνεί το τοπ 10 παιδικών βιβλίων σας; Μεταξύ μας- το πιο τρομακτικό είναι ότι και εσύ, όπως και εγώ, θα νιώθεις πάντα μια ανασφάλεια στο ρόλο του γονιού, αλλά – σσσσσσσσσσσς- μη το μάθει κανείς. Προσποιήσου καλύτερα ότι τα ξέρεις όλα και δίκασε τις ανήξερες.
Αν αναρωτιόμαστε από που τρυπώνει ο ρατσισμός και το bullying στα σχολεία, σίγουρα η απάντηση δεν βρίσκεται στις σελίδες των σχολικών βιβλίων. Τρυπώνει πολύ νωρίτερα, όταν κρίνουμε και καταδικάζουμε. Όταν δεν επιλέγουμε να γνωρίσουμε το καινούριο. Όταν συγκαλύπτουμε με μανία τις ανεπάρκειες. Κάπως έτσι το “ Θες να γίνουμε φίλες;” μετατρέπεται σε “Τι θες εσύ εδώ;”
Αν ακούγαμε τις ιστορίες η μια της άλλης, ίσως και να μη ζούσαμε σε τόση μοναξιά και περηφάνια. Ίσως είναι οκ να μην συμφωνούμε πόσες γλώσσες θα πρέπει να μάθει το παιδί. Ίσως η Μαρία που δουλεύει δεν είσαι σε τίποτα καλύτερη ή χειρότερη από την Νάνσυ που μένει στο σπίτι με τα παιδιά. Σταματήστε να περνάτε από κόσκινο τον εαυτό σας. Είστε υπέροχες. Σταματήστε να ξεκόβετε και τις άλλες. Και αυτές υπέροχες είναι.
Άντε τώρα, πάμε να παίξουμε όλες μαζί. Κερνάω κουβαδάκια και καφέδες.
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
