ΚΑΝΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

Περισσότερα ερωτηματικά, λιγότερα θαυμαστικά

Είναι τέτοια η πίεση που όλοι δεχόμαστε και αυτό εξηγεί (δεν δικαιολογεί) συμπεριφορές. Είναι επίσης και η ρωμαίικη υπερβολή που έχει σφηνωθεί στο dna μας. Και τέλος είναι και το διαδίκτυο που επιτρέπει την ανάπτυξη τόνων από λεκτική βία, κειμενάρες, παρόλες και ό,τι να ‘ναι. Ε, όλα αυτά μαζί περιμένουν την κρίσιμη στιγμή να εκσφενδονιστούν στα μούτρα όλων μας.

Πριν λίγο καιρό έγινε στις φωτιές στο Μάτι, τώρα με τον χαμό ενός νέου ανθρώπου. Στο site μας και στο fb γράψαμε την γνώμη μας από τις πρώτες ώρες, μπορείτε να την διαβάσετε εκεί. Από εκεί και μετά ισχύει δυστυχώς το εξής: Η διαχείριση ενός κακού είναι χειρότερη από το ίδιο το κακό. Και αυτό δείχνει την ωριμότητα της κοινωνίας μας. Και εξηγούμαστε…

1. Ο κοσμηματοπώλης δεν είναι ήρωας, δεν ήταν σε αυτοάμυνα, χρησιμοποίησε υπέρμετρη βία ενώ δεν χρειαζόταν. Όλα τα επιχειρήματα “ναι, αλλά αν μπει στο σπίτι σου και απειλεί το παιδί σου εσύ κέρνα τον καφέ” είναι γελοία γιατί μπερδεύει την αυτοάμυνα με την αυτοδικία. Θα μιλήσουμε για το συγκεκριμένο γεγονός και όχι για κάτι άλλο.

2. Ούτε ο νεαρός είναι ήρωας, ήταν ένα παιδί που υπό την επήρεια ουσιών (άρα άρρωστο) πήγε να ληστέψει (όπως όλα δείχνουν πράγμα που υποστήριξε και ο Βαλλιανάτος) και δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος. Όποιος ασχολείται με τις άλλες του ιδιότητες, είτε θετικά είτε αρνητικά κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε τοξικομανής ή και μη.

3. Η υστερία που τσουβαλιάζει τους ”νοικοκυραίους” που ψάχνουν να δολοφονήσουν ναρκομανείς και τα ”πρεζάκια” που δολοφονούν ανυπεράσπιστους αφήνει έξω πολλά πράγματα. Ότι μεγάλο πλήθος από “νοικοκυραίους” έχουν τα παιδιά τους μπλεγμένα, βοηθούν αυτούς τους ανθρώπους, τους συμπονούν. Και πολλά “παιδιά” σβήνουν χωρίς να πειράξουν κανέναν, έχουν ψυχή και προσπαθούν.

4. Το να αναζητά κανείς ασφάλεια φίλοι μου, τον καθιστά “νοικοκυραίο” και περίπου “εν δυνάμει δολοφόνο”; Το να είσαι υπό την επήρεια ναρκωτικών σε καθιστά εν δυνάμει δολοφόνο; Κανένας ήρωας δεν υπάρχει εδώ! Οι μόνοι ήρωες είναι αυτοί του πληκτρολογίου που βγάζουν την καφρίλα τους.

5. Περί αυτοδικίας και αυτοάμυνας πολλά γράφτηκαν. Κάθε φορά χρειάζεται να βλέπει κανείς το συγκεκριμένο. Ένας τύπος μπαίνει στο σπίτι σου. Προσπαθεί να ξεφύγει. Εσύ τραβάς ένα μάγκνουμ και τον σκοτώνεις… Ένας τύπος μπαίνει στο σπίτι σου. Εχει σκοτώσει το ένα σου παιδί και βασανίζει το άλλο για να του πει που βρίσκονται τα λεφτά. Εσύ τραβάς ένα μάγκνουμ και τον σκοτώνεις.
Πόσο εύκολα είναι αυτά τα θέματα για να βάζετε τόσα θαυμαστικά και ελάχιστα ερωτηματικά;

6. Στην προκειμένη περίπτωση, γιατί αυτή εξετάζουμε, δεν χρειαζόταν όλο αυτό το καουμποϊλίκι. Και τελικά το πιο σοβαρό! Αλήθεια τι θα κάνει το κράτος με όλο το κύκλωμα των ναρκωτικών; Πως θα στηριχτούν οι δομές; Πως θα γίνει ενημέρωση στους ναρκομανείς; Πως; Πως; Πως; Και η κοινωνία του διαδικτύου ας είναι λιγότερο αμετροεπής. Είναι και βαρετό και επικίνδυνο.

Ξέχασα, πρέπει να είμαι είτε με τους νοικοκυραίους, είτε με τα πρεζάκια ε;
Όχι σε έναν ακόμα επίπλαστο εμφύλιο.