Λένε πως αυτό που ξεχωρίζει τη Generation Me από τις προηγούμενες είναι πως δεν είναι ερωτευμένη με τον εαυτό της αλλά με την περσόνα της. Συνεπώς τα περιθώρια διαχείρισης είναι στενότερα. Διότι τον εαυτό σου πιθανόν και να τον βιώνεις ως σκυλί που σέρνεται (αρκεί αυτό να το ξέρεις μόνο εσύ). Η περσόνα σου από την άλλη δε ζει στους 4 τοίχους του δωματίου σου – είτε το θέλεις είτε όχι υπάρχει στο φως της ημέρας.
Καμιά φορά οι καλλιτέχνες φλερτάρουν με το παράλογο : επιδιώκουν να υπερνικήσουν τo διαχωρισμό και να σύρουν τον εαυτό ως επισυναπτόμενο αρχείο πάνω στην περσόνα. Κάπως έτσι ο υπερ-ταλαντούχος Kanye West θέλησε να βάλει στο εξώφυλλο του album του τον πλαστικό χειρούργο που έστειλε τη μάνα του στον άλλο κόσμο. «Είναι ένα album για τη συγχώρεση», αυτή ήταν η δικαιολογία. Σα να λέμε πως αν ο mega star της μουσικής συγχωρέσει, τότε θα λυτρώσει και τον άνθρωπο που έχασε τη μητέρα του από ιατρικό λάθος. Ο εαυτός θα ακολουθήσει την περσόνα.
Βέβαια ο Kanye πάσχει από διπολική διαταραχή και, αν πιστέψουμε τον ίδιο, εδώ και καιρό δεν παίρνει τα χάπια του. Πέταξε στη μούρη της Αμερικής -μιας χώρας που λατρεύει τόσο τα αχρείαστα όσο και τα απαραίτητα φάρμακα- πως η αγωγή τον κάνει λιγότερο δημιουργικό. Δεν ήταν η μοναδική πρόκληση, ούτε η μεγαλύτερη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο φάουλ στον κόσμο που κινείται ο Kanye West από το να στηρίξεις τον Πρόεδρο Τραμπ και ο αφροα-αμερικανός καλλιτέχνης το διέπραξε δίχως τον παραμικρό ενδοιασμό. Το Hollywood και η μουσική βιομηχανία είναι ταυτισμένοι με τους Δημοκρατκούς – η εικόνα του Kanye West με το καπελάκι MAGA (Make America Great Again : το σύνθημα του Τραμπ) δημιούργησε απέραντη δυσαρέσκεια αλλά ,ευτυχώς για τον ίδιο, και κάποια ανησυχία.
Η Αμερική δεν είναι έτοιμη ακόμα να αποκαθηλώσει το τρομερό της παιδί. Προτιμά να το αναλύει, να το νουθετεί, να το επιπλήττει. Η Madonna έχει ορκιστεί πως θα παραμείνει κολλητός της όσες μ*** κι αν κάνει. Εξωφρενικές ατάκες του τύπου «η δουλεία ίσως ήταν επιλογή» καταλογίζονται στη διπολική διαταραχή τη στιγμή που άλλους καλλιτέχνες θα τους έστελναν γραμμή στον Καιάδα. Το ευάλωτο κωλόπαιδο έχει αρκετό ταλέντο ώστε να μη μπορείς να το διώξεις απ` το πάρτι κι επιπλέον ο αμερικάνικος ηθικισμός μπορεί να κάνει -επιτέλους- μια εξαίρεση αναγνωρίζοντας πόσο ειδική είναι η περίπτωση West αφού σ` αυτή ο ¨πετυχημένος λευκός ετεροφυλόφιλος¨ είναι μέλος της μαύρης κοινότητας.
Σίγουρα κάποιες πόρτες κλείνουν. Σίγουρα κάποιοι βρίσκουν πάτημα να φανούν (η Lana Del Rey τον κάλεσε δημοσίως να εγκαταλείψει τον ναρκισσισμό του) ή να υπενθυμίσουν την ορθότητα (η αμερικάνικη ψυχιατρική ένωση απάντησε επίσημα στη θεωρία της διακοπής των φαρμάκων) αλλά -σε γενικές γραμμές- ο Kanye παραμένει στο παιχνίδι. Όπως τόσοι φτωχοί στη Βραζιλία που ψήφισαν Bolsonaro ή όπως διάσημοι ομοφυλόφιλοι (ο Elton John λ.χ.) που δηλώνουν γοητευμένοι από τον Πρόεδρο Putin, o West γίνεται απλώς αντικείμενο ανάλυσης και άξιο απορίας ˙ έναυσμα για να δούμε «τι φταίει» σ` αυτόν τον κόσμο που γέρνει επικίνδυνα προς την άβυσσο.