Η πόλη γεννά ιδέες στους ανθρώπους. Ενίοτε οι ιδέες δοκιμάζονται και μερικές φορές υλοποιούνται. Στη δική μας περίπτωση ευτυχήσαμε στις ιδέες, στους ανθρώπους και στην υλοποίηση. Όταν ξεκινούσαμε, πριν δέκα χρόνια, δε φανταζόμασταν πως θα φτάναμε ως εδώ.
Δεν μπορώ, αλλά και δε θέλω, να απαντήσω σοβαρά στην ερώτηση «Τι σκοπεύετε να κάνετε από δω και πέρα;» για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί δεν ξέρουμε, έτσι απλά! Αλήθεια, ποιος ξέρει τι θα επακολουθήσει τους επόμενους μήνες; Ο δεύτερος γιατί βρισκόμαστε υπό την επήρεια των δέκα χρόνων. Γιορτάζουμε! Τα πράγματα πρέπει να έχουν το χρόνο τους. Αυτή η εξωφρενική ταχύτητα ακυρώνει εκτός από το χθες και το σήμερα.
Στο σήμερα λοιπόν, που τόσο εκτιμώ, θέλω να ευχαριστήσω πραγματικά εκ βαθέων, τους ανθρώπους της Κοσμοϊατρικής, και ειδικά τη Γιώτα Τριανταφύλλου, που μου έδωσαν την ευκαιρία να προχωρήσω σ’ αυτή την έκδοση, χωρίς διαφημίσεις. Με την Κοσμοϊατρική συναντηθήκαμε την περίοδο της Πατησίων Ζει και από τότε διατηρούμε μία σχέση σταθερής συνεργασίας που ξεπερνά τα πλαίσια της τυπικής εμπορικής σχέσης.
Στις σελίδες που ακολουθούν, παρουσιάζονται με το δικό μας τρόπο αυτά τα δέκα χρόνια. Είθε ο καθένας και η καθεμία να βρει κάτι ενδιαφέρον, να αναγνωρίσει έστω και λίγο τον εαυτό του, να σκεφτεί πως κάτι τέτοιο έχει αισθανθεί κι αυτός-ή.
Η Πατησίων θα συνεχίσει τη ροή της, η Πόλη θα λαβωθεί και θα ιαθεί, οι άνθρωποι θα γεννιούνται και θα πεθαίνουν, η ζωή θα συνεχιστεί. Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, πως είμαστε στιγμές!
Θα προσπαθήσουμε να δημιουργούμε ενδιαφέροντα έντυπα, να γνωρίζουμε ενδιαφέροντες ανθρώπους και να δημιουργούμε ενδιαφέρουσες καταστάσεις.