Κατά το παλαιό πρότυπο του κάγκουρας vs emo, έναν πολιτισμικό πόλεμο που κράτησε αρκετά στα early 00’s (όπου κάγκουρας βάλε τον γκόμενο δυτικών προαστίων με την έλλειψη κουλτούρας και μουσικές επιλογές που περιλαμβάνουν μόνο κλαρίνο και μπουζούκι/ όπου emo βάλε εκείνη τη φράντζα πάνω σε ένα κεφάλι που περιφερόταν αγέλαστο, διάβαζε ποίηση και άκουγε HIM), τώρα στα 20’s η σλατίνα και η φασαία απασχολούν την καθημερινότητά μας.
Τι είναι, ρε παιδιά, η σλατίνα;
Όπως με ενημερώνει το slang Wiki, «πρόκειται για κορασίδες ετών 14-16. Ακούνε τραπ και συνήθως φέρουν ξώβυζο τοπάκι, ξέκωλο μαύρο σορτσάκι Nike Pro, σκουλαρίκι στον ομφαλό και εξωπραγματικού μήκους ψεύτικα πράσινα νύχια». Ο όρος αποδίδεται στον εκ Βουλγαρίας ορμώμενο (τ)ράπερ Thug Slime από το ακρωνύμιο Slime Love All The Time, αλλά παίζει και λογοπαίγνιο με τις λέξεις slut (πόρνη, τσουλάκι) και λατίνα. Γενικά ο ορισμός είναι λίγο μπλεγμένος. Δηλαδή, δεν αποκλείονται από τις σλατίνες και οι ενήλικες κοπέλες που φέρουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει αντίστοιχος αρσενικός όρος. Μεγάλη ποσότητα συγκεντρώνεται στα Δ.Π.
Φασαίος/α; Αυτό έχει ακουστεί πιο πολύ!
Έχεις δίκιο, αγαπητέ μπούμερ. Ο Φασαίος και η Φασαία απαντώνται σε συγκεκριμένα μαγαζιά-στέκια όπου συχνάζουν άλλα άτομα «της φάσης τους», έχουν συμβατά μουσικά ακούσματα με «τη φάση», πηγαίνουν διακοπές σε συγκεκριμένα μέρη. Δεν εμβαθύνουν γενικά, αλλά ακολουθούν τη «φάση». Ο φασαίος ζει, αναπνέει και τρέφεται μέσα από «τη φάση» και δε μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτή. Μεγάλες ποσότητες φασαίων συναντώνται σε συναυλίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου, γεγονός που έχει κάνει τον πολιτισμικό αυτόν πόλεμο να λάβει μεγαλύτερη αξία.