Δεν υπάρχουν αυτονόητα σε μη αυτονόητες εποχές και καταστάσεις. Και όταν το όποιο αυτονόητο εμφανίζεται στις συζητήσεις (τσακωμούς) κακό κάνει και όχι καλό.
Σημείωση: Αυτό είναι ένα εξαιρετικά προσωπικό κείμενο, δεν απηχεί θέσεις του Η Πόλη Ζει. Επίσης μπορούμε να φιλοξενήσουμε οποιαδήποτε άλλη θέση αρκεί να μην είναι υβριστική.
Ορισμένες ερωτήσεις λοιπόν:
1. Φταίει η Δύση και βασικά οι ηγέτιδες δυνάμεις για την ερήμωση ολόκληρων περιοχών του κόσμου; Μέσα από πολέμους, στήριξη αντιδημοκρατικών καθεστώτων, οικονομικό στραγγαλισμό κλπ. Ναι ή όχι; Αν ναι, τότε οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που προσπαθούν να φύγουν από τις ρημαγμένους τόπους τους δεν το κάνουν για αναψυχή, αλλά για να βρουν μία κάποια ελπίδα.
2. Οι ίδιες ηγετικές δυνάμεις είναι αυτές που κρατούν ερμητικά χρόνια τώρα κλειστά τα σύνορά τους και προσπαθούν να φορτώσουν την ανθρώπινη μάζα δυστυχίας σε χώρες του νότου και μάλιστα κατά κύριο λόγο στη Ελλάδα; Και ταυτόχρονα συνεχίζουν να δημιουργούν αποσταθεροποίηση στις περιοχές και έτσι τα κύματα μεγαλώνουν όλο και περισσότερο;
3. Έχουμε έναν γείτονα με ηγεσία φασιστική-επιθετική-επεκτατική και όχι απλά μια κυβέρνηση με νεοφιλελεύθερη απόχρωση και πολιτική; Που μάλιστα χρησιμοποιεί την μάζα εξαθλιωμένων σαν πολιορκητικό κριό απέναντι τόσο στην Ευρώπη αλλά και άμεσα απέναντι στην χώρα μας; Που αμφισβητεί στην πράξη τα πάντα όλα; Και που διάφορες ηγέτιδες δυνάμεις τον χαϊδεύουν και του πουλάνε όπλα;
4. Έχουμε την επίθεση της εικόνας, των πρακτόρων, των κατασκευασμένων ειδήσεων, του ελέγχου της πληροφόρησης ή ζούμε σε έναν αγγελικό δημοκρατικό κόσμο της πληροφορίας και της εικόνας; Ποιος μπορεί να πιστέψει τα όσα λέγονται, διαρρέονται και έντεχνα προβάλλονται και αναπαράγονται από εκατοντάδες χιλιάδες με την μεγαλύτερη ευκολία εάν ταιριάζουν στο αφήγημά τους;
Πάμε και στα πιο δύσκολα τώρα…
5. Επικρατούν γενικεύσεις απέναντι στην διαφορετική άποψη χαρακτηρίζοντας συλλήβδην φασίστες τους Μυτηλινιούς, προδότες τους σκεπτικιστές, εθνίκια τους ακριτικούς πληθυσμούς κλπ κλπ; Και είναι αυτός τρόπος να συζητήσουμε σαν κοινωνία μεταξύ μας που μάλιστα πιέζεται από μεγάλης κλίμακας γεγονότα;
6. Μήπως τα κόμματα κάνουν σαματά για το εσωτερικό μέτωπο προσπαθώντας να χρεώσουν στον εσωτερικό αντίπαλο ανικανότητα, λάθη και παραλείψεις, ενώ αφήνουν στην απέξω τόσο τις ηγετικές δυνάμεις της Δύσης, αλλά και τον τραμπούκο Ερντογάν;
7. Μήπως κάποιοι ανοίγουν το στόμα τους και εκθέτουν την χώρα, την δημοκρατία και τον ανθρωπισμό; Οι βρισιές σε μανάδες με παιδιά, οι τραμπουκισμοί σε ”φτωχοδιάβολους”, οι πολεμικές ιαχές εάν υποθέσουμε πως είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους σε τι βοηθούν αλήθεια;
8. Μήπως κάποιοι ανοίγουν το στόμα τους (βγάζουν και ανακοινώσεις) και εκθέτουν την ίδια την αριστερά με τις παπάτζες που γράφουν και την ανετιά των συνθημάτων τους; Που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα με χειρότερους χαρακτηρισμούς από ό, τι χαρακτηρίζουν τον Ερντογάν, που αναμασούν τα επιχειρήματά του, που έχουν ταυτίσει την λέξη Έλληνας με βρισιά, φασισμό και ρατσισμό;
Επί του πρακτέου:
Τα σύνορα κάτω από αυτές τις συνθήκες πρέπει να μείνουν κλειστά.
Η πίεση πρέπει να μεταφερθεί στην Δύση, στους πραγματικούς υπεύθυνους
Οι ήδη υπάρχοντες μετανάστες-πρόσφυγες πρέπει να μοιραστούν σε όλη την Ελλάδα και τσιμουδιά σε όποια τοπική κοινωνία αρχίζει να υστεριάζει… Χρειάζεται να αποσυμπιεστούν τα νησιά άμεσα. Να μπει φραγμός στον αγριανθρωπισμό απέναντι σε δυστυχισμένους ανθρώπους
Να προετοιμαστούμε σαν κοινωνία, ψυχικά περισσότερο, και όχι με αγορά δεκάδων κιλών μακαρόνια, για πιο έντονες συγκρούσεις.
Να ενωθεί ό, τι μπορεί να ενωθεί απέναντι σε αυτό που μάλλον έρχεται.
Η ιστορία μάς έχει δείξει πράγματα.
υ.γ.1 . Υπάρχουν κι άλλα, κι άλλα- δεν είναι της στιγμής, αλλά υπάρχουν. Τα 5 ευρώ για το μπουκάλι του νερού στον μετανάστη στις ειρηνικές περιόδους. Αλλά και ότι ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους υπάρχουν εγκληματίες, τζιχαντιστές, πράκτορες και πρακτορίσκοι.
υ.γ. 2. Ζούμε την εποχή του τέλους των συνθημάτων και των γενικόλογων αληθειών. Αυτό είναι καλό. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο καλύτερα.
Την Πατησίων την αγαπώ, αλλά κάπου ανήκει, ανήκει στην Ελλάδα.