Την Κυριακή 2/4, ήταν άτυπα η μέρα του σινεμά για την Αθήνα.
Σε μια προσπάθεια διαμαρτυρίας απέναντι στις επικείμενες αλλαγές χρήσης των αιθουσών Ιντεάλ και ΑΣΤΟΡ, οι οποίες στεγάζονται σε κτίρια με μακρά ιστορία, ο κόσμος συγκεντρώθηκε για να συζητήσει, για να ακούσει απόψεις επί του θέματος και για να παρακολουθήσει ξανά, ή για πρώτη φορά, αγαπημένες ταινίες. Η συγκέντρωση του κόσμου ήταν αθρόα, καθώς πολλοί ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα στήριξης των αιθουσών.
Ο κίνδυνος αλλαγής χρήσης προέρχεται αφενός από τις κινήσεις του ΕΦΚΑ, οι οποίες προωθούν επιχειρηματικά συμφέροντα δημιουργίας μερικών ακόμα κρίκων σε αλυσίδα ξενοδοχείων και αφετέρου του άρθρου 296 που ορίζει την κατάργηση της αυτοτελούς νομικής προσωπικότητας της Πανεπιστημιακής Λέσχης του ΕΚΠΑ, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει άλλη μια αίθουσα που λειτουργεί ως κινηματοθέατρο.
Ποιος δεν θα ήθελε άλλωστε να συγκεντρωθεί με αφορμή μία ουσιαστική δράση, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα με αυτό τον τρόπο τον άκρως συλλογικό χαρακτήρα του κινηματογράφου; Οι προβολές στο ΑΣΤΟΡ περιλάμβαναν το Aftersun της Charlotte Wells, μια προβολή του «Νύχτες Πρεμιέρας – Athens International Film Festival», Brutalia: Μέρες Εργάσιμες, του Μανώλη Μαυρή, από τη «Cinematek», Cannibal Tours, του Ντένις Ο’Ρουρκ, από το «Ethnofest», Final Cut!, του Μισέλ Χαζιναβίσιους, από το «Festival du Film Francophone de Grèce» και Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα, του Νίκου Νικολαϊδη, από τη «Χαμένη Λεωφόρο του Ελληνικού Σινεμά» σε εξωτερική εγκατάσταση στην πλατεία Κοραή.
Το πρωινό μου ξεκίνησε σε ένα από τα διαδραστικά σεμινάρια που αποφάσισα να παρακολουθήσω στο κινηματοθέατρο ΙΡΙΔΑ. Ο κινηματογραφικός τομέας του Πολιτιστικού Ομίλου Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών μετρά αρκετές δεκαετίες δράσεων και ανάδειξης κινηματογραφικών έργων προς συζήτηση. Μαζί με τον φωτογραφικό, θεατρικό και χορευτικό τομέα συνεχίζουν τις προσπάθειες διασφάλισης της χρήσης του χώρου για θέματα που προάγουν τον πολιτισμό, δωρεάν για φοιτητές και μη. Μια από τις πιο πρόσφατες δράσεις αποτελεί και το «ΙΡΙΔΑ Visions» όπου πραγματοποιούνται προβολές ταινιών παρουσία του σκηνοθέτη με Q&A’s από το κοινό και εποικοδομητικές συζητήσεις. Χθες, το πρόγραμμα ταινιών διαμορφώθηκε με την προβολή των ταινιών Η Χρονιά με τα 13 Φεγγάρια, του Rainer Werner Fassbinder και Ποίηση Χωρίς Τέλος, του Alejandro Jodorowsky.
Προς το απόγευμα και το βράδυ η προσοχή μου στράφηκε στην πλατεία Κοραή. Εκεί είχε μεγάλο ενδιαφέρον η ανταπόκριση του κόσμου. Μάλιστα, προς το βράδυ άρχισε εκείνη η ενοχλητική ψιχάλα, που δεν βρέχει ακριβώς, αλλά αρκεί για να σε εκνευρίσει. Όσοι τυχεροί είχαν κουκούλες τις έβαλαν, ενώ άνοιξαν κι αρκετές χρωματιστές ομπρέλες, πάντα με σεβασμό για να βλέπουν την οθόνη και οι πιο πίσω. Η προβολή ξεκίνησε με μια ομπρελίτσα πάνω από τον προτζέκτορα. Ο κόσμος παρέμεινε στις θέσεις του και παρακολούθησε το πρώτο μέρος της τελευταίας ταινίας του προγράμματος προβολών O Χαμένος τα Παίρνει Όλα. Κάποια στιγμή βέβαια, ενώ δυνάμωνε η βροχή, η προβολή διακόπηκε.
Ο κόσμος δεν το έβαλε κάτω. Εγώ κινήθηκα προς τον κινηματογράφο ΙΝΤΕΑΛ, μια βόλτα για να δω κι από εκεί τι παίζει. Οι εικόνες δεν απογοήτευαν. Η παρουσία του κόσμου ήταν και εκεί αισθητή, περιμένοντας να δει Το Μπλε Καφτάνι, της Μαριάμ Τουζάνι.
Την ίδια στιγμή στην κατάληψη του ΡΕΞ…
Ας μην δώσουμε σημασία στις μηδενιστικές εκείνες φωνές που προάγουν την ενδόρρηξη της κοινωνίας, ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για αυτό που αγαπάμε. Ας σώσουμε τις αγαπημένες μας αίθουσες.