Μια μέρα σαν όλες, με soundtrack εναλλασσόμενο: το τρίξιμο μιας πόρτας, το μαρσάρισμα ενός αυτοκινήτου στην άσφαλτο, το κλάμα ενός μωρού, την σιωπή των σταχυών στην ύπαιθρο.
Μια μέρα μοναδική, με γεγονότα ανεπανάληπτα και σχεδόν απροσπέλαστα: η γέννηση ενός παιδιού, το άνοιγμα ενός μαγαζιού, το τέρμα μιας σχέσης, την συνάντηση δύο ανθρώπων που μόνο μαζί θα μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο.
Κι ένας παππούς ενενηντάρης, ένας Ιταλός μαέστρος, άφησε για πάντα αυτόν τον κόσμο. Αφού πρώτα τον κατέκτησε, αφού πρώτα έκανε τον κόσμο να γυρίζει αλλιώς, χάρη στις μουσικές του.
Πάνω από πεντακόσιες ταινίες έχουν την μουσική του-κι απόψε το βράδυ, ένα παιδί που θα γράψει μουσική για χίλιες ταινίες κάποτε, θα δει για πρώτη φορά μία από αυτές τις πεντακόσιες. Σχεδόν εβδομήντα από αυτές, βραβευμένες.
Βραβεία χρυσαφένια, οσκαρικά, βραβεία παγκόσμια. Βραβεία που η υλική τους αποτύπωση διαρκεί περισσότερο στον χρόνο από ό, τι αυτή του ανθρώπου που τα κέρδισε.
Κι όταν η μισή γη πάγωσε στο άκουσμα του θανάτου του, ήταν μόνο λίγοι οι άνθρωποι των οποίων η ζωή θα αλλάξει τώρα. Ο σύντροφος, ο συγγενής, ο παλιός εραστής, ο στενότερος συνεργάτης.
Και οι άλλοι έπονται: οι ακροατές, οι ηθοποιοί, ο κύκλος των ανθρώπων που κινήθηκαν γύρω του, οι μουσικοί της Ιταλίας και της οικουμένης.
Σήμερα, που δεν μοιραζόμαστε τον ουρανό μαζί με τον σπουδαίο, τον ακαταμάχητα «μεταξωτό» Ένιο Μορικόνε, η ζωή μοιάζει περισσότερο από άλλες μέρες γλυκόπικρη και νοσταλγική.