Στο γνωστό παραμύθι «Η Ωραία και το Τέρας», η Ωραία μεταμόρφωσε το Τέρας σε πανέμορφο πρίγκιπα, με μόνη της δύναμη την αγάπη. Η αγάπη είναι μια λέξη τόσο απλή όσο και μεγαλειώδης. Είναι ένα πανίσχυρο συναίσθημα που περικλείει την αυταπάρνηση, την ανιδιοτέλεια, την στοργή, την αφοσίωση, τη συμπόνια, ακόμα και τη θυσία. Είναι η κινητήριος δύναμη για την ίδια τη ζωή.

Ο Νίκος Καζαντζάκης το είπε σοφά: «Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι πάλι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται. Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ κι εσύ αφανίζονται. ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ».

Αυτός που αγαπά, το ξέρουμε, τα πάντα μπορεί! Η αγάπη είναι όπλο πανίσχυρο. Η αγάπη μαλακώνει τον άνθρωπο και τον κάνει καλύτερο. Γι’ αυτό και είναι το βαθύτερο νόημα της ζωής. Κι αν στην αρχή λοιπόν η Εσμεράλδα νιώθει αποτροπιασμό για τον δύσμορφο Κουασιμόδο, λίγο λίγο αρχίζει να τον βλέπει με τα μάτια της καρδιάς. Η αφοσίωση και η ανιδιοτελής αγάπη του, ανατρέπουν την αποκρουστική εικόνα του προσώπου και η ομορφιά της ψυχής του υπερισχύει της κακής εξωτερικής εμφάνισης.

Η ομορφιά και η γοητεία εκπέμπονται, κυρίως από τον εσωτερικό μας κόσμο. Έτσι, κάποιος που εξωτερικά είναι αντικειμενικά ελκυστικός μπορεί να μας απωθεί με τον στριφνό χαρακτήρα και την κακή του συμπεριφορά. Και το αντίστροφο. Πολλές φορές ο έρωτας μας τυφλώνει και μας κάνει να μη βλέπουμε καθόλου τα όποια αρνητικά εξωτερικά χαρακτηριστικά του αγαπημένου μας.

Ο θεός Ήφαιστος ως γνωστόν ήταν ακραία άσχημος. Ούτε η ίδια του η μάνα η Ήρα δεν τον ήθελε και όταν τον αντίκρισε για πρώτη φορά τρόμαξε τόσο από την ασχήμια του που τον πέταξε κάτω από τον Όλυμπο και κουτσάθηκε.
Κι όμως, αυτός ο πανάσχημος κουτσός θεός κατάφερε όχι μόνο να επιστρέψει στον Όλυμπο, αλλά και να πάρει γυναίκα του, το αντικείμενο του πόθου όλων, την πανέμορφη θεά του έρωτα, την ίδια την ενσάρκωση της σεξουαλικότητας, την φιλήδονη Αφροδίτη!

Υπάρχει εξάλλου με ωραία χιουμοριστική προσέγγιση και η σχετική κρητική μαντινάδα:

Είν’ όμορφη κι είμαι άσχημος
μικρή κι εγώ μεγάλος
και δεν με φτάνουν όλα αυτά,
μα ’ναι στη μέση κι άλλος…,

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να σκαρώσω κι εγώ ένα τραγουδάκι που το ηχογράφησα ήδη για τον επόμενο δίσκο μου:

Ο Κουασιμόδος

Μοιάζω λένε του Μανέλλη
κι εσύ στη Μπριζίτ Μπαρντό
μα όταν η καρδιά το θέλει
και στο κύμα περπατώ.
Δε γυρνάς να με κοιτάξεις
τώρα πριγκιπέσσα μου
μα τη γνώμη σου θ’ αλλάξεις
όταν δεις το μέσα μου.

Είμαι ένας Κουασιμόδος
κι είσαι μία καλλονή
μα έχω μέσα μου ψυχούλα
μην είσαι καρδιά ξινή.
Γύρνα λίγο να κοιτάξεις
τώρα πριγκιπέσσα μου
και τη γνώμη σου θ’ αλλάξεις
όταν δεις το μέσα μου.

Εξωτερικά σαν τράγο
με παρομοιάζουνε
αλλά κάτω από τον πάγο
τα αίματα μου βράζουνε.
Δε γυρνάς να με κοιτάξεις
τώρα πριγκιπέσσα μου
μα τη γνώμη σου θ’ αλλάξεις
όταν δεις το μέσα μου.