Κάθε τόσο, άνθρωποι της Τέχνης, της διανόησης και λιγότερο της επιστήμης κάνουν δηλώσεις που προκαλούν. Και μετά τρέχουν να τις ανασκευάσουν, να αμυνθούν και να κατηγορήσουν πως τάχα τους παρερμήνευσαν. Κάποιες φορές η αλήθεια είναι πως ο δημοσιογράφος ή ο μοντερ έχει κάνει μαγικά (κοινώς παγαποντιές) μόνο και μόνο για να προκαλέσει ντόρο, να φέρει κλικ στο site που δουλεύει. Τις πιο πολλές φορές όμως, ας είμαστε δίκαιοι, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όπως και στην περίπτωση του κυρίου Τσόκλη.
Πριν πάμε όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση ας επισημανθεί πως ελάχιστες φορές, δεν θυμάμαι εύκολα κάποια τέτοια, κάποιος έχει ζητήσει συγγνώμη. Μία απλή συγγνώμη, ξέφυγα. Όπως εκατοντάδες χιλιάδες από μας έχουν μάθει να ζητούν όταν ξεφεύγουν. Η Ελίτ… δε ζητάει συγνώμη διαπράττοντας ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος από το πρώτο, μιας και θέλει εγωιστικά να μας βγάλει χαζούς, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την ουσία των λόγων του.
Ο εικαστικός λοιπόν έχασε την μπάλα και είπε εντελώς χαζά πράγματα. Δηλαδή, ένα μωρό παιδί το θεωρούμε άξιο για να ζήσει, αλλά δεν ξέρουμε αν είναι βόδι όρθιο ή είναι άνθρωπος που έχει μια αξία.
Γλώσσα λανθάνουσα: ένα μωρό παιδί μπορεί να γίνει ένα βόδι ή και μια διάνοια. Ένα μωρό παιδί είναι ένα μωρό, παιδί προικισμένο με διάφορες δυνατότητες που μια κοινωνία είτε τις απογειώνει είτε τις συνθλίβει. Ενίοτε ένα παιδί μπορεί να εξελιχτεί σε έναν πολύ ικανό άνθρωπο, αλλά στο διάβα της ζωής να καταλήξει να είναι βόδι. Ο κύριος Τσόκλης θα μπορούσε να μιλήσει για τον ρατσισμό απέναντι στους ηλικιωμένους, χωρίς να αναπαράξει άλλους τόσους ρατσισμούς με βόδια, κυρά-Μαρίες κλπ.
Και εδώ είναι το ζητούμενο.
Το ‘κανε επίτηδες για να κερδίσει ακόμα λίγα λεπτά, έστω και αρνητικής προβολής; Βυθισμένος στο αυτάρεσκο εγώ του; Ή απλά έχει χάσει το μέτρο και πανικοβλήθηκε; Ποιος ξέρει; Και γιατί να ξέρει άλλωστε. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα άστοχη, αμετροεπή δήλωση που προκαλεί. διασπά και τσαντίζει.
Κύριε Τσόκλη, έχετε μιλήσει με ανάλογο τρόπο και για άλλα ζητήματα. Για την αγάπη των ώριμων αντρών προς τους μη ενήλικες, για τον βιαστή και την κοπέλα που προκαλεί κλπ.
Κάπου κύριε Τσόκλη, κουράσατε.
Υ.Γ. Πάντως καθόλου σίγουρος δεν είμαι για το τι θα απαντούσε ο Πικάσο αν τον ρωτούσαν ποιον θα επέλεγε να σώσει. Τον εαυτό του ή ένα νεογέννητο μωρό; Τη δική σας απάντηση την έχετε δώσει ήδη.