Η επιτυχία δεν είναι οριστική, η αποτυχία δεν είναι μοιραία. Βασικό θεμέλιο πάλι από την άλλη της επιτυχίας εν καιρώ, είναι η παρελθοντική και η παροντική αποτυχία. Προσωπικό μου βίωμα είναι πως αυτοί που τολμούν να αποτύχουν παταγωδώς, μπορούν και να επιτύχουν μεγαλειωδώς. Πάντα των άκρων και μια ζωή μαύρο – άσπρο, τίποτα στο ενδιάμεσο. Ακούς τους περισσότερους να λένε: «όλα με μέτρο», τους αρχαίους: «παν μέτρον άριστον» αλλά… η μετριότητα είναι κύριο χαρακτηριστικό του μέτρου. Βέβαια είναι και το τι θέλει να ζει κανείς και πόσα μπορεί να αντέξει. Κάποιοι επιλέγουν το ρόλο του αδύναμου ας πούμε και να ζουν με αυτό. Δεν τους αγγίζει και δεν τους αγχώνει κανενός είδους εξέταση. Έχουν βαθμολογήσει προκαταβολικά με μάξιμουμ την μετριότητα στον εαυτό τους και χαλαρουίτα φάση. Είναι πολύ βολικό, πολύ ξένοιαστο, πολύ τραγικό…
Η εξετάσεις δεν έχουν τελειωμό. Σε βουτάνε οι γιατροί το πρώτο δευτερόλεπτο που θα έρθεις σε αυτόν το κόσμο και σε εξετάζουν να δουν αν είσαι καλά, ώστε να πάρεις το πράσινο φως και να ξεκινήσεις τον αγώνα. Σε εξετάζουν ακόμη και τη στιγμή που πεθαίνεις, για να εξακριβώσουν την αιτία θανάτου και δεν έχει σημασία αν είναι γνωστή, η εξέταση επιβάλλεται να γίνει. Πιο βαθιά τολμώ να πω πως εξετάζεσαι ακόμα και πριν την γονιμοποίηση, δηλαδή αναλύεται εις βάθος το σπερματοζωάριο και το ωάριο. Αλλά και όντας ζωντανός πλέον οργανισμός στην μήτρα, εξετάζεται το θέμα από τους μελλοντικούς σου γονείς και παππούδες. Απρόσμενες εγκυμοσύνες οι λεγόμενες όπου μπαίνει στην ψηφοφορία ο ερχομός σου στη ζωή. Είμαστε έτοιμοι για ένα παιδί; αναρωτιούνται. Είσαστε έτοιμοι για ένα παιδί; Τους ρωτούν. Εσένα κανείς. Δικάζεσαι ή αθωώνεσαι ερήμην…
Let΄s start! «Τίνος μοιάζει βρε γυναίκα το παιδί». Εξονυχιστική εξέταση χαρακτηριστικών προσώπου. Κάθε τόσο εξετάσεις και εμβόλια σε γιατρούς, ύψος, βάρος. Πες μαμά, μπαμπά, πες ρρρρρρ, περπάτα, κάνε ποδήλατο. Για να δω, ξέρεις να δένεις τα κορδόνια σου, για να δω ξέρεις να κολυμπάς; Βου και α, του και ο, 2 και 5 τι μας κάνουν; Και ακόμη δυσκολότερη είναι η φάση του να έχεις μεγαλύτερο αδέρφι. Δηλαδή ο Γιωργάκης μας είπε μαμά 10 μηνών και περπάτησε 9 μηνών για να δούμε εσύ;
Αγιασμός στο σχολείο ένα πρωινό του Σεπτέμβρη μετά από τις διακοπές και σου περνούν μια σάκα στην πλάτη η οποία κάθε Σεπτέμβρη γίνεται και πιο βαριά, γεμίζει με περισσότερα βιβλία. Από το παγουρίνο και το τάπερ με το κολατσιό σε μαθηματικά κατεύθυνσης και αρχαία. Δεν είναι μόνο οι καλοί βαθμοί, είναι και η ησυχία στην τάξη, είναι και το πόσο δημοφιλής είσαι, το πόσους ψήφους πήρες στις σχολικές εκλογές, το πόσες κατακτήσεις έχεις στο σχολικό περιβάλλον για να μπεις στους top τύπους, το απουσιολόγιο και οι κοπάνες. Είναι το πόσο καλά μιλάς τις ξένες γλώσσες και πόσες ξένες γλώσσες ξέρεις, πιστοποιημένα πάντοτε. Τα πλήκτρα του πιάνου, οι χορδές των έγχορδων, οι δοξαριές, οι ανάσες στα πνευστά και η χροιά της φωνής σου. Μπαλέτο, καράτε, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, ουφ! δεν έχουν τέλος και έρχεται το μεγάλο βήμα των πανελλαδικών εξετάσεων. Ανταγωνισμός σκέτος, βαθμοί, μόρια για μια θέση στα αμφιθέατρα της ανώτερης εκπαίδευσης. Ανταγωνισμός είπα. Μμμ. Θυμάμαι στο δημοτικό όλες οι μανάδες να μας ρωτούν:
-Πόσο πήρες στην μελέτη περιβάλλοντος;
-9 μαμά
-Πόσο ήταν το μεγαλύτερο;
-10
-Κακώς.
-Πόσο πήρες στη γλώσσα;
-7, αλλά ήταν ο μεγαλύτερος, σπεύδαμε να συμπληρώσουμε, έχοντας μπει στο νόημα.
– Μπράβο το παιδί μου.
– Κενό.

Ρε παιδιά θυμάμαι είχα παχύνει υπερβολικά στις πανελλαδικές, έτρωγα όλη την ώρα, έκανα μπάνιο και εξέταζα τον εαυτό μου σε διάφορα σημεία της ιστορίας. Πότε έγινε το κίνημα στο Γουδί, ποιο είναι απαρέμφατο παρακειμένου της μέσης φωνής του ρήματος πράττω; Η βασίλισσα τα ρόδα αγαπά και cartago civitas delenda est, Ovidius poeta in terra Pontica exulat, ο.μι.τζι Λατινικά, ούτε να τα θυμάμαι δεν μπορώ. Παράκρουση οι πανελλαδικές, για το μάθε τέχνη κι άστηνε βασικά γιατί πλέον εδώ στην Ελλάδα όποιος ασχολείται με αυτό που έχει σπουδάσει θεωρείται ήρωας και εξαίρεση μέγιστη στον κανόνα. Τι να κάνουμε. Μεγάλη και ατέλειωτη η γνωστική εξέταση και ίσως ποτέ να μη μας φέρει κέρδη ή να μην γίνει ποτέ απόσβεση στα τόσα χρήματα που διέθεσαν οι γονείς μας. Να μην μας φέρει κέρδη οικονομικά εννοώ αλλιώς σε όοοολους τους άλλους τομείς είμαστε κερδισμένοι. Την γνώση την κατακτήσαμε, κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει. Παρ’ όλα αυτά την προσπάθεια την κάνουμε και ο ρόλος του εξεταζόμενου συνεχίζει να μας ντύνει στις αμέτρητες συνεντεύξεις για εύρεση εργασίας. Εκεί πάλι πας το φουλ βιογραφικό και αυτοί μπορεί να εξετάσουν το πως ντύνεσαι, πόσο επικοινωνιακός είσαι, πόσο διαθέσιμος, πόση ανάγκη έχεις, τι παζάρι μπορούν να σου κάνουν. Άντε και την πήρες την δουλειά εξετάζεσαι από τους παλαιότερους συναδέλφους για να μπεις στον κύκλο. Πάντα οι μεγαλύτεροι-παλιότεροι σε εξετάζουν, λόγω πείρας, λόγω παλαιότητας, θέλω να πω όχι απαραίτητα λόγω ανωτερότητας πνευματικής η κοινωνικής. Οι παλιοί στο στρατό περνούν από ένα σωρό εξετάσεις και μάλιστα καψόνια του νέους- ψάρακες.
Δυο όψεις το κάθε νόμισμα. Δεν εξετάζεται μόνο ο εξεταζόμενος από τον εξεταστή αλλά και ο εξεταστής από τον εξεταζόμενο και μάλιστα τα κριτήρια είναι αυστηρά. Είναι μεγάλη αποτυχία να διορθώσει ή να καλύψει ο εξεταζόμενος τον εξεταστή. Καθημερινά οι γονείς εξετάζονται από τα παιδιά τους ή για να τεθεί σωστά το θέμα καθημερινά οι γονείς νομίζουν πως εξετάζονται από τα παιδιά τους. Η ψυχολογία φωνάζει κάθε λεπτό, πως για κάθε παιδί οι γονείς του είναι τέλειοι, είναι τα πρότυπά του, είναι τα είδωλα του και τους δίνει τον καλύτερο και τον μεγαλύτερο βαθμό. Υπάρχουν παιδιά κακοποιημένα από τους γονείς τους, άκουσα κάποια στιγμή μια φίλη μου ψυχολόγο να λέει που τους έχουν στα ύψη και καμαρώνουν για αυτούς. Υπάρχουν και μικρά ποσοστά γονέων που μένουν παμψηφεί μετεξεταστέοι. Δυστυχώς, αλλά υπάρχουν.
Οι χειρότερες όλων είναι οι ιατρικές εξετάσεις. Η χειρότερη αναμονή είναι στους θαλάμους των νοσοκομείων, στις πολυθρόνες των ιατρείων. Κρέμεσαι από τα χείλη των γιατρών και από το χαρτί της διάγνωσης. Οκ εκεί όμως δεν εξετάζεσαι πάντα εσύ, δηλαδή δεν είναι στο χέρι σου. Στο χέρι σου είναι ο χειρισμός των αποτελεσμάτων, η δύναμη που θα δείξεις σε τυχόν κακή αναγγελία. Εξετάσεις αντοχής και ψυχικού σθένους λέγονται αυτές.
Εξετάζουμε οτιδήποτε δούμε-γνωρίσουμε-ακούσουμε για πρώτη φορά και μετά εξεταζόμαστε για το πόσο καλά το είδαμε-γνωρίσαμε-αντιληφθήκαμε. Γινόμαστε εξεταστής και εξεταζόμενος σε κάθε είδους ανθρώπινη σχέση.
Το όνειρο και ο στόχος γεννά μια εξέταση, γεννά άγχος, γεννά στρες, πίεση, φόβο. Γεννά αποτυχίες, δάκρυ, απογοήτευση. Γεννά χαρά, γέλιο, επιτυχία, γιορτή, αυτοπεποίθηση, καταξίωση, δύναμη και ζωή πάνω από όλα. Ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη, δίνει φτερά στα πόδια, 1000 στροφές στο μυαλό το δευτερόλεπτο και ταχυπαλμία. Πόσο φοβάμαι αλήθεια τη μέρα που δε θα με περιμένουν εξετάσεις, δηλαδή τη μέρα που δε θα έχω στόχους, όνειρα, ελπίδες. Φοβάμαι πολύ, το άδειο πρόγραμμα. Ο δρόμος προς την επιτυχία είναι τίγκα στις εξετάσεις, είναι γεμάτος όμως και με δελεαστικές θέσεις πάρκινγκ. Οδήγησε προσεκτικά με ανοικτά παράθυρα να παίρνεις αέρα, σταμάτα στα κόκκινα φανάρια, έλεγχε τα STOP, κόψε ταχύτητα όταν πρέπει και πάτα γκάζι όπου παίρνει…