Ποτέ μου δεν χώνεψα τα support που μπαίνουν στην φωτό των προφίλ στα social media. Καταλαβαίνω την ανάγκη δήλωσης της μίας ή της άλλης θέσης. Συνάμα όμως, καταλαβαίνω την διόγκωση της ψευδούς πραγματικότητας έναντι της πραγματικότητας. Και πως όλο και περισσότερο η ενεργητική στάση μετακομίζει από το χρονοβόρο “πραγματικό κόσμο” σε αυτόν της “εικόνας”.
Να μην κλείσουν τα βιβλιοπωλεία λοιπόν. Γιατί έχει αξία να αγοράσεις ένα καλό βιβλίο, να πας με τα πόδια σαν βόλτα στο γειτονικό μικρό βιβλιοπωλείο, να πεις μια κουβέντα με τον Κώστα, τον Μήτσο και την Ανδρονίκη. Και ναι, το βιβλίο είναι πολιτιστικό αγαθό που μπορείς να το αποκτήσεις χωρίς να συνωστίζεσαι.
Όμως πίσω από ένα support, κρύβονται ορισμένες αλήθειες.
Αλήθεια πρώτη. Όλο και περισσότερος κόσμος, τα βιβλία του τα αγοράζει από το διαδίκτυο και βέβαια προτιμά το e-book. Το ίδιο προτιμούν να επισκεφτούν τα θηριώδη μεγαθήρια στην πλατεία Συντάγματος-γιa να δουν και τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τα νέα smartphones. Και ας γίνεται το έλα να δεις από κόσμο, και ας είναι απρόσωπη η εξυπηρέτηση. Η μαγεία του μικρού βιβλιοπωλείου εξαφανίζεται εδώ και χρόνια και όχι λόγω κορωνοϊού. Όπως είναι δείκτης πολιτισμού το αν θα αγοράσεις ένα βιβλίο, άλλο τόσο δείκτης είναι και από που θα το αγοράσεις. Τραβηγμένη θέση; Ίσως…
Αλήθεια δεύτερη. Διάφοροι γνωστοί μου επιλέγουν να ψωνίσουν από εκεί που μπορούν να έχουν κάποιες εκπτώσεις. Και έτσι, ίσως κερδίζουν 3 ή 4 ευρώ. Και μέσα σε ένα χρόνο σαν σύνολο ίσως να εξοικονομήσουν κάνα πενηντάρικο. Και την ίδια στιγμή το κράτος, το σούπερ μάρκετ, η κινητή τηλεφωνία απομυζούν αυτό το ποσό εν ριπή οφθαλμού. Αλλά εκεί δεν κάνουμε κάτι. Στεκόμαστε σούζα. Ο οικονομισμός πρώτα από όλα βλάπτει το μυαλό.
Αλήθεια τρίτη. Πριν πολλά χρόνια, όταν κυκλοφορούσε το Η Πατησίων Ζει, είχαμε κάνει μία πρόταση σε πολλά βιβλιοπωλεία να στηρίξουν ένα δισέλιδο. Στην αριστερή σελίδα θα υπήρχε ένα κείμενο διαφορετικό κάθε φορά που θα καλλιεργούσε την αξία του μικρού-γειτονικού βιβλιοπωλείου. Και στην δεξιά σελίδα, θα έμπαιναν αναφορές για αυτά τα βιβλιοπωλεία. Το κόστος που είχαμε προτείνει ήταν 30 ευρώ τον μήνα. Μόλις 2 ανταποκρίθηκαν σε αυτήν την πρόταση και άρα δεν υλοποιήθηκε. Θα άλλαζε η κατάσταση; Μάλλον όχι, αλλά τουλάχιστον θα είχε επιχειρηθεί κάτι διαφορετικό.
