Έχει έρθει από την Σενεγάλη και προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του στην Ελλάδα κάνοντας ό,τι δουλειά του προσφέρουν σε αντάλλαγμα με ένα μίζερο μεροκάματο, που σπάνια ξεπερνά τα είκοσι ευρώ την ημέρα… μαύρα και αμφίβολα, εφόσον πολλές φορές πέφτει θύμα εκμετάλλευσης και δεν πληρώνεται καν για την δουλειά που του έχουν αναθέσει.

Έχει κάνει τα πάντα. Έχει ανοίξει δρόμους, έχει βάψει σιδερένιες μάντρες, έχει μαζέψει κρεμμύδια, έχει χτίσει σπίτια, έχει κάνει τον ντελιβερά…. με τα πόδια… σε χωριό της επαρχίας. Ανήκει πια στον μύθο η προσπάθεια του να παραδώσει μια πίτσα σπέσιαλ που προοριζόταν για τον Κοσμά, τον ηλεκτρολόγο του χωριού. Δυστυχώς ήταν η ογδοντάχρονη μάνα που άνοιξε την πόρτα και πότε είδε μαύρο να φέρνει την πίτσα έκανε τρεις φορές τον σταυρό της με μεγάλες κινήσεις των χεριών και, λογικά, αρνήθηκε να την παραλάβει. Άδικες οι διαμαρτυρίες του Παπέ: “Κυρία εγκώ όκι μαγκιρέβω, μόνο φέρω πίτσα. Πίτσα μαγκιρέβει άλλο…. άσπρος…!”
Είχαμε την συνήθεια να μαζευόμαστε τις νύχτες σε ένα μεζεδοπωλείο δίπλα στην πιτσαρία και ο Παπέ κάθονταν μαζί μας και ξεκουράζονταν πίνοντας λεμονίτα και λέγοντας ιστορίες σε εκείνη την αφρο-ελληνική γλώσσα που ήταν ταυτόχρονα αστεία και γοητευτική. Μας έλεγε για την Σενεγάλη, που νόμιζε ότι ήταν νησί και για τα ψάρια που εκεί ήταν τεράστια και χρωματιστά, μας έλεγε για τις γιορτές και τους ακροβατικούς χορούς, μας έλεγε για τις παραδόσεις τους και για την κουζίνα τους. Ήταν προβληματισμένος για την γενική κατεύθυνση των πραγμάτων: “γυναίκες απατάνε άντρες και σκέφτονται μόνο δουλειά, παιδιά δεν θέλουνε δουλειά αλλά μόνο μπύρα και ναρκωτικά, άντρες που πάνε με άντρες, γυναίκες που πάνε με γυναίκες…… το τέλος του κόσμου είναι κοντά!!! Το είπε ο μεγάλος προφήτης μας ο Μουσά”.
Βρίσκαμε όλοι πολύ ενδιαφέρουσες τις συζητήσεις και ζητούσαμε λεπτομέρειες πάνω στο Μουσά. Ποιος είναι, τι είπε, πότε, γιατί….;!
Ο Παπέ, χρησιμοποιώντας το δικό του “pidgin”, άρχιζε να μας εξηγεί ότι ο Μουσά είχε ζήσει πριν πολλά χρόνια και ήταν ο αγαπημένος προφήτης του Θεού. Μπερδεύοντας πιθανόν τους πρωταγωνιστές από τα βιβλικά γεγονότα (Μωυσή και Νώε), μας εξήγησε ότι ήδη πριν 6000 χρόνια οι άνθρωποι είχαν χάσει τον ίσιο δρόμο και φέρονταν ανήθικα και απαράδεκτα. Είχαν χτίσει κάτι αγάλματα και είχαν αρχίσει να τα λατρεύουν. Άδικα ο Μουσά προειδοποιούσε ότι η τιμωρία του Θεού θα ήταν σύντομη και σφοδρή. Άδικα ο Μουσά προσπαθούσε να βάλει μυαλό στους χαμένους. Απογοητευμένος από την συμπεριφορά του λαού και από την αδιαφορία κάλεσε τον Θεό να τιμωρήσει τους άδειους ανθρώπους και ο Θεός του είπε να κατασκευάσει ένα τεράστιο καράβι και να φορτώσει όλα τα οικογενειακά του πρόσωπα και όλα τα είδη ζώων σε μορφή ζευγαριών ώστε να σωθούν από την τρομερή πλημμύρα που σύντομα θα εξαφάνιζε όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα και ό,τι υπήρχε ζωντανό. Μόνο ένας κανόνας, βασικός και απαραβίαστος, κανένας, ούτε άνθρωπος ούτε ζώο, δεν θα έπρεπε να συνουσιαστεί στην διάρκεια του ταξιδιού. Όλα θα πήγαιναν καλά αν δεν ήταν η σκύλα που ύπουλη και καβλωμένη, ήδη την πρώτη νύχτα πλησίασε τον σκύλο και τον έπεισε να ζευγαρώσει μαζί της. Ο Μουσά δεν είχε καταλάβει τίποτα, αλλά η γάτα, πάντα ζηλιάρα και πονηρή, τους πήρε πρέφα και τους έδωσε στεγνά και αλύπητα στον Μουσά: “για αυτό σκύλο και γάτα όκι πιά παρέα….. από τότε σκύλο μισεί γάτα και γάτα τσακωμένη με σκύλο!!!”.
Κλαίγαμε από τα γέλια.
Πόσο απλά και πόσο naif μας φάνηκε ο Παπέ. Πόσο γραφικά ήταν όλα αυτά τα θρησκευτικά παραμύθια και αυτή η λαϊκή κουλτούρα;; Ενώ εμείς, που ανήκουμε σε χώρες “πολιτισμένες” αναπτύξαμε ένα άλλο επίπεδο φιλοσοφικό. Εμείς που ανήκουμε σε χώρες που πουλάνε πούπουλα αγγέλου, νύχια από αγίους, εμείς που φτύνουμε στα βαφτίσια για να φύγει ο διάβολος και κάνουμε φανουρόπιτες για να βρεθούν τα κλειδιά του αυτοκινήτου που έχουν χαθεί, εμείς που παίρνουμε βράδυ την θεία Βαγγελίτσα για να μας ξεματιάσει, που κάνουμε τον σταυρό κάθε φορά που περνάμε μπροστά από μια εκκλησία, εμείς που νηστεύουμε την μεγάλη εβδομάδα και κυκλοφορούμε με ένα σκόρδο στην τσέπη ή με ένα “μάτι” στον λαιμό, εμείς που δεν κυκλοφορούμε Παρασκευή και δεκατρείς, εμείς που κατανοούμε ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να μπαίνουν στα μοναστήρια με παντελόνια……..
Εμείς ξέρουμε τι είναι αλήθεια και τι είναι παραμύθι! Εμείς ξέρουμε ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σε εφτά ημέρες και μετά ξεκουράστηκε. Ξέρουμε ότι είμαστε όλοι απόγονοι του Αβραάμ και της Σάρας που έμεινε έγκυος από τον Ισαάκ στην εκπληκτική ηλικία των ενενήντα χρόνων και προσκυνάμε τα λείψανα του Ιωάννη του Βαπτιστή που βρίσκονται σκορπισμένα σε διάφορα μέρη του κόσμου: 1) Το κεφάλι στη Ρώμη, στην εκκλησία S. Silvestro in Capite, άλλα κεφάλια (;;) βρίσκονται στο παλάτι του Τοπκαπί στην Κωνσταντινούπολη, στο Μόναχο της Βαυαρίας, στην Δαμασκό και στην Αμιένς της Γαλλίας 2) Ένα μπράτσο βρίσκεται στην εκκλησία της Santa Maria Assunta στην Siena 3) Το πηγούνι βρίσκεται στο Museo del Colle του Duomo του Viterbo 4) Το πιάτο που δέχτηκε το κεφάλι του βρίσκεται στην Γένοβα στην εκκλησία San Lorenzo 5) Ένα δάχτυλο βρίσκεται στο Museo dell’ Opera στο Duomo της Φλωρεντίας 6) Οι στάχτες βρίσκονται στην Γένοβα στην εκκλησία  San Lorenzo 7) Άλλες στάχτες βρίσκονται στην εκκλησία των Disciplinati Bianchi στο Loano 8) Τρία δάχτυλα βρίσκονται στην εκκλησία Saint- Jean -de- Maurienne στην  Savoia 9) Μερικά κοκαλάκια βρίσκονται στην Chiaramonti Gulfi στην Sicilia 10) Ένα χέρι στο Μαυροβούνιο και το άλλο στην Ιταλία στο Rapagnano…..
Εμείς ξέρουμε ότι εκείνο το καράβι, πριν 6000 χρόνια το κατασκεύασε ο Νώε και όχι ο Μουσά. Και ξέρουμε ότι ήταν τριώροφο, και στον κάτω όροφο ήταν όλα τα ζώα σε μορφή ζευγαριών, στον μεσαίο όροφο ήταν ο Νώε και τα οικογενειακά του πρόσωπα, και στον πάνω όροφο ήταν όλα τα πουλιά. Εμείς ξέρουμε ότι η Ιερά Σενδόνη στο Τορίνο είναι κάτι πλαστό, αλλά δεν παύει να δέχεται την επίσκεψη από περίπου δύο εκατομμύρια άτομα τον χρόνο.
Εμείς γελάμε με τον Μουσά, με τον Παπέ, με την Σενεγάλη και με όλες τις “υποκουλτούρες” τις “τριτοκοσμικές” χώρες. Εμείς έχουμε άλλους προφήτες, ανώτερους, φιλοσοφημένους. Εμείς έχουμε άτομα φωτισμένα, φιλοσόφους ψαγμένους, μητροπολίτες που ξέρουν την αλήθεια και μας καθοδηγούν. Ξέρουν ότι οι φονικές φωτιές, οι σεισμοί, οι φυσικές καταστροφές, η εγκληματικότητα, η πείνα, οι επιδημίες, οι αρρώστιες, κ.τ.λ. δεν είναι τίποτε άλλο παρά η τίμια και σωστή τιμωρία για τις ανήθικες πράξεις ενός πρωθυπουργού που κατάργησε τις εικόνες του Χριστού και των Αγίων από τα σχολεία και από τις δημόσιες υπηρεσίες, που νομιμοποίησε το γάμο των ομοφυλοφίλων, που παρέλασε με τους gays, που συζεί “αστεφάνωτος” με την φιλενάδα του, που θέλει ακόμη και να καταργήσει τις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις!!!
Αναρωτιέμαι μήπως δεν ήταν η γάτα που κάρφωσε το σκυλί και το έδωσε στον Μουσά αλλά ένας άξιος πρόγονος του πρωθυπουργού;