Επιτέλους ήρθε σιγά σιγά η δροσιά και η φθινοπωρινή ατμόσφαιρα έχει αρχίσει να μας τυλίγει. Είπα να μας χρυσώσω το χάπι και να γίνω λίγο ποιητική, γιατί μαζί με το φθινόπωρο κοντοζυγώνει και ο λογαριασμός φυσικού αερίου, οπότε ας μη μαυρίσουμε τις ψυχές μας! Ας πάμε στις βόλτες στην πόλη που κρύβουν μικρές ή μεγαλύτερες εκπλήξεις και σίγουρα, βοηθούν στο να μην μας πιάσει η θλίψη του χειμώνα.
Αφού η εβδομάδα που πέρασε μας επεφύλαξε κρύα και βροχές, βρέθηκα σε μια ταβερνά με νοστιμιές, καλή καρδιά και ζωντανή ορχήστρα. Το όνομά της Πόρτο Κάγιο και βρίσκεται στην Αγία Παρασκευή. Μανιάτικη κουζίνα, όλα χειροποίητα και καλές τιμές σε ένα χώρο που τιμάει τον τίτλο της ταβέρνας: ζεστασιά, οικειότητα, όλοι μια παρέα, ελληνική διασκέδαση, παραδοσιακές νότες, με την ορχήστρα να περιβάλλει τους χορευτές που αυθόρμητα σηκώθηκαν από τις καρέκλες τους. Resolution of the year: να πηγαίνω πιο συχνά σε τέτοια αυθεντικά, αθηναϊκά στέκια.
Με έπιασε βέβαια και μια εσωστρεφής ανάγκη να μείνω σπίτι (Θου, Κύριε-είχα ορκιστεί να μην ξαναπώ ποτέ αυτή τη φράση) και χάζεψα λίγο Netflix με τη νέα άφιξη The Jeffrey Dahmer Story που ομολογώ ότι δεν ξέρω αν θα αντέξω να τη δω ολόκληρη. Βέβαια, αυτό είναι σημάδι ότι πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή σειρά που μπαίνει βαθιά στο μυαλό του serial killer που σκότωσε 17 άτομα από το 1978 έως το 1991 στην Αμερική.
Όσο για θέατρα το Σαββατοκύριακο ειλικρινά δεν ξέρω πού να πρωτοπάω: Φεστιβάλ Κολωνού, Διεθνές Φεστιβάλ Αναλόγιο συν τα Φεστιβάλ των Δήμων και της Περιφέρειας, ειλικρινά δεν ξέρω τι να διαλέξω. Προτείνω και για μένα και για εσάς «Το Χρονικό των Δέκα Ημερών» σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου, «Η Δέσποινα… του Κανενού» σε σκηνοθεσία Νικολέτας Βλαβιανού και «Στην απέναντι όχθη» σε σκηνοθεσία Αγγελικής Κοντού με τη Μίνα Χειμώνα στον πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς είμαι και ένθερμη υποστηρίκτρια του girl power.
Βέβαια το Σαββατόβραδο είναι λίγο μονόδρομος που οδηγεί στο Καλλιμάρμαρο, με τους Madrugada να έρχονται να ταράξουν τόσο τα μάρμαρα, όσο και τις εφηβικές μας αναμνήσεις. Επειδή όμως η φάση πάει για sold out, θα κάνω την ανατροπή και θα προτείνω βιβλιαράκι που συνδυάζει Αθήνα, νοσταλγία και την απαραίτητα βραδινή κουλτούρα για μοναχικούς σπιτόγατους: Έζησα την Αθήνα της Μπελ Εποκ του Μίλτου Λιδωρίκη από τις εκδόσεις Polaris. Ο αξιαγάπητος… Μερτιάδης των κατοίκων του Λιδωρικίου, έζησε, γεύτηκε και λάτρεψε την αντιφατική Αθήνα της Μπελ Επόκ μεταφέροντας κατά τον Άγγελο Τερζάκη παντού ένα ξεχείλισμα ζωής, μια φλόγα, έναν ενθουσιασμό όλο ειάτα. Αυτή η ατμόσφαιρα διαποτίζει το παρόν οδοιπορικό, που αποτελεί ένα μοναδικό χρονικό ζωής αλλά και μια πολύτιμη μαρτυρία της μεταμόρφωσης της Αθήνας σε μεγαλούπολη.
Αν πάλι θέλεις ποτάκι, θα κάνω πάλι την έκπληξη και θα σε στείλω βόρεια στην Πεύκη, για χαλαρό ποτάκι μες στη φύση, κοκτέιλ παιχνιδιάρικο και πίτσα για να σου κοπεί η πείνα στο Salto Mortale.
Εδώ που τα λέμε βέβαια, ανεξαρτήτως από το τι λέω εγώ και τι προτείνω, η πόλη είναι γεμάτη κρυμμένες γωνιές και πολλές επιλογές για όλα τα γούστα. Μην κάθεστε, ξεκινήστε για την απαραίτητη δόση ξεσκάσματος που αποζητά η ίδια η καθημερινότητα.
