Η κύρα-Φρόσω, και το (νέο) alter ego της
Η ζωή πολλές δεκαετίες πριν χαρακτηρίζονταν από συσκότιση στα μυαλά των ανθρώπων. Και μία παντελή άγνοια. Η “κυρά-Φρόσω” (με μεγάλη συμπάθεια στο όνομα και στον τύπο του ανθρώπου), αγνοούσε τι γινόταν πέρα από το νεκροταφείο του χωριού της που βρίσκονταν στα όρια (όχι τυχαία) του απομονωμένου χωριού.
Από εκεί και μετά δεν ήξερε τι υπήρχε και βαθιά μέσα της, δεν την ενδιέφερε και στην τελική. Ο απομονωμένος άνθρωπος, με τις περιορισμένες προσλαμβάνουσες δεν ήταν θέμα επιλογής αλλά αποτέλεσμα συνθηκών. Όταν μίλαγες μαζί της, απαντούσε “εγώ δεν ξέρω από αυτά” και πήγαινε παρακάτω… Έφτιαχνε όμως θεϊκό συκαλάκι γλυκό, έκοβε ξύλα με μία της ματιά, τραγούδαγε με πηγαία αυθεντικότητα.
Μπήκα στο youtube να δω το τρέιλερ μιας νέας ταινίας που θα έκανε πρεμιέρα 4 Δεκεμβρίου. Με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου διάβασα ένα σχόλιο που κάπως τσαντισμένα έγραφε (το παραφράζω για ευνόητους λόγους)… “Λέγανε πως θα κυκλοφορήσει στις 4 αλλά δεν βλέπω κανένα σινεμά να την παίζει!” (και δίπλα φατσούλα μάλλον θυμωμένη).
Ένας χριστιανός από κάτω του απαντάει με περίσσεια ευγένεια “Μα δες! Παίζεται εκεί και εκεί και εκεί”…. Ο πρώτος απαντάει με φοβερή απλοϊκότητα “Θενκς, κοίταζα μόνο στα village γιατί μόνο εκεί πάω”… Ξαναδιάβαζα την στιχομυθία. Έβλεπα τα νειμς και τις ηλικίες… Για τον νεαρό φίλο μας από την στιγμή που δεν το είδε στο village δεν το παίζει πουθενά. Σκέφτομαι πως στις μέρες μας, που οι προσλαμβάνουσες απλά δεν μετριούνται, μία νέα “Κυρά Φρόσω” εμφανίζεται στο προσκήνιο.
Δικτυωμένη, ξενόγλωσση, κοσμογυρισμένη. Το ίδιο απομονωμένη από την “πραγματική πραγματικότητα”. Πια το χωριό είναι νοητικό, το νεκροταφείο είναι η απουσία σκέψης κριτικής πέρα από τα όρια. Όπως η φίλη μας τότε, έτσι και ο φίλος μας τώρα δεν επιλέγουν την απομόνωση τους, την ζουν και μάλλον την απολαμβάνουν.
Έξω από το “χωριό”, πέρα από το “νεκροταφείο” αρχίζουν άλλες πόλεις! Εκεί η Κυρά Φρόσω σκουντάει τον νεαρό και τον ρωτά. “Γιόκα μου θα μου πεις το νόημα για δε το κατέχω!” Και ο νέος απαντά “Αμέ! Αλλά εσύ θα μου πεις πως φτιάχνεις το συκαλάκι…”
Καλή χρονιά!
