Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους — τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα. Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.
1953: It Came from Outer Space
(βαθμολογία IMDb: 6,5/10)
Ένα ΑΤΙΑ συντρίβεται στην Αριζόνα. Οι εξωγήινοι μοιάζουν με αηδιαστικές μέδουσες-κύκλωπες, αλλά μπορούν να γίνουν τάλε-κουάλε σαν και μας. Οι γήινοι θέλουν να τους εξοντώσουν, αλλά οι φουκαράδες οι εξωγήινοι το μόνο που θέλουν είναι λίγο χρόνο για να επισκευάσουν το σκάφος τους. Μια από τις ελάχιστες ταινίες των 1950s, όπου οι εξωγήινοι δεν έρχονται να μας φάνε/βιάσουν/βασανίσουν/εξολοθρεύσουν. Ίσα ίσα, προτού φύγουν, απελευθερώνουν και τους απαχθέντες ανθρώπους — και σιγά μην ξαναέρχονταν στη Γη. Δεν είναι τυχαίο ότι το σενάριο βασίστηκε σε μια ιστορία του περίφημου Ραίη Μπράντμπερυ και ότι είναι χαρακτηριστικό της κομμουνιστοξενοφοβίας που επικρατούσε στην Αμερική της εποχής. Στην ελληνική αφίσα «η οργή του Απείρου ξεσπά κατά βάθος και πλάτος στην ταλαίπωρη Γη!». Κράχτης είναι και η (απαραίτητη γλάστρα) «γοητευτική σειρήνα Κάθλην Χιουζ» (Αθηναϊκή, 31.5.1954)
1955: It Came from Beneath the Sea
(βαθμολογία IMDb: 6/10)
Ένα κολοσσιαίων διαστάσεων χταπόδι που έχει καταστεί ραδιενεργό, εξαιτίας των πυρηνικών δοκιμών στον Ειρηνικό, αναδύεται από τα βάθη της ωκεάνιας αβύσσου και (φυσικά) σκορπά τον όλεθρο. Οι προσπάθειες να το αναχαιτίσουν είναι άκαρπες. Στο τέλος, το χταπόδι τα παίρνει στο κρανίο και γκρεμίζει την περίφημη Γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ στο Σαν Φρανσίσκο, προτού η επιστήμη το νικήσει, αμολώντας του μια πυρηνική τορπίλα. Μια ακόμα από τις ταινίες των 1950s με μεταλλαγμένα τέρατα που έρχονταν από το διάστημα/τα έγκατα της γης/τον βυθό της θάλασσας. πολύ καλοφτιαγμένη, χάρη στα θαυμάσια stop motion animation εφέ του περίφημου Ρέι Χαρριχάουζεν. Μάλιστα, επειδή ο προϋπολογισμός του animation είχε ξεφύγει, ο Χαριχάουζεν αναγκάστηκε να «κόψει» δυο από τα πλοκάμια του χταποδιού — κι ο ίδιος το ονόμαζε «εξαπόδι». (Ακρόπολις 4.2.1956, Απογευματινή 6.2.1956).
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
«Φυλαχθήτε!». «Υπερέντασις! Συγκλονισμοί!», «Επιδρομή από το Άπειρο!» Ο συλλογικός φόβος για το πυρηνικό ολοκαύτωμα είναι πανταχού παρών και το κοινό τον εξορκίζει με τέρατα και απειλητικούς εξωγήινους: «Γέφυρες συντρίβονται! Ουρανοξύστες γκρεμίζονται! Τραίνα εξεσφενδονίζονται (SIC) στον αέρα! Χιλιάδες άτομα εξολοθρεύονται!». Τότε ο πυρηνικός πόλεμος δεν ήταν θέμα του «εάν» θα γίνει, αλλά του «πότε» θα γίνει. Σήμερα παίζουμε LARP (Live Action Role Playing), παριστάνοντας ότι ζούμε έναν «τρίτο παγκόσμιο» με αφορμή την κινέζικη γρίπη. Αλλά κάθε εποχή έχει τον «πυρηνικό πόλεμο» που της αξίζει…
