«Σπεύδε βραδέως»
Χείλων ο Λακεδαιμόνιος (600-520 π.Χ)
Σοφό αρχαίο ρητό που σημαίνει «κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς καθυστέρηση αλλά και με προσοχή, χωρίς να είσαι τόσο βιαστικός που θα κάνεις κάτι λάθος εξαιτίας της βιασύνης σου»
Εμπεριέχει δηλαδή τις δύο παροιμίες:
-Το γοργόν και χάριν έχει.
-Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Σήμερα βέβαια ισχύει το «τρέχω σαν τον Βέγγο για να τα προλάβω όλα». Ο εργαζόμενος άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή στην πόλη, ζει μέσα σ’ ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από έντονους και γρήγορους -για να μην πω φρενήρεις- ρυθμούς. Τρέχει συνεχώς να προλάβει την ουρά του, προκειμένου να ανταποκριθεί στις διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. Ολόκληρη η μέρα του -συχνά και η νύχτα- χαρακτηρίζεται από μια διαρκή και βιαστική κίνηση, στην δουλειά του, στις κοινωνικές του επαφές ακόμη και στις οικογενειακές του στιγμές.
Όλη αυτή η κατάσταση τον οδηγεί-τις περισσότερες φορές- να παίρνει λάθος αποφάσεις και να προβαίνει σε λανθασμένες ενέργειες. Το κυριότερο όμως να μην προλαβαίνει να απολαύσει τίποτα από τις μικρές καθημερινές χαρές της ζωής. Άρπα κόλλα και στο πόδι. Fast food και ξεπέτα. Στα μικρά και στα μεγάλα. Και η ζωή φεύγει μες στο άγχος…
Ας δούμε όμως τι θα συμβεί αν τα όνειρα πάρουν εκδίκηση! Αν μ’ ένα μαγικό ραβδάκι αύριο το πρωί απαγορευτούν τα αυτοκίνητα και πεζοδρομηθεί όλο το κέντρο:
• Οι άνθρωποι δεν θα φωνάζουν ή έστω θα φωνάζουν λιγότερο.
• Θα ακούς μόνο το τιτίβισμα των πουλιών και το θόρυβο από τα κουταλάκια που ανακατεύουν το καφέ τους κάτοικοι και επισκέπτες.
• Δεν θα γίνονται σχεδόν καθόλου ατυχήματα.
• Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι θα περπατάνε στην πόλη άφοβα.
• Δεν θα υπάρχει καυσαέριο.
• Θα πάρουν οι περισσότεροι επιτέλους ένα ποδήλατο και θα το χρησιμοποιούν καθημερινά.
• Ορχήστρες του δρόμου θα γεμίζουν την πόλη μουσικές και τραγούδια.
Η αλήθεια είναι ότι δεν το βλέπω να γίνεται σύντομα. Εύχομαι όμως να ‘ρθει κάποτε μια μέρα που οι άνθρωποι θα απορούν με το γεγονός ότι υπήρχαν αυτοκίνητα στις πόλεις…
Ας θυμηθούμε τώρα δυο σοφές λαϊκές παροιμίες:
– Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
– Η σκύλα από τη βιάση της, κάνει στραβά κουτάβια.
Κι ας κλείσουμε as usual μ’ ένα καινούργιο μου τραγουδάκι:
«ΑΡΓΑ ΒΑΔΙΖΩ, ΖΩΗ ΚΕΡΔΙΖΩ»
Ότι ‘ναι να ‘ρθει θε να ‘ρθει
αλλιώς θα προσπεράσει
κι όποιος βιαστεί για να το βρει
ποτέ δε θα το φτάσει.
Είν’ η ζωή ένα γυαλί
πρόσεχε μη σου σπάσει
αυτός που βιάζεται πολύ
το στόχο δε θα πιάσει.
Αργά βαδίζω, ζωή κερδίζω
ζωή κερδίζω και προχωρώ.
Αργά βαδίζω, ζωή κερδίζω
τι κάνουν όλοι, αδιαφορώ
τι λεν οι άλλοι, αδιαφορώ…
Στην κατηφόρα της ζωής
πάτα και λίγο φρένο
όσοι βιαστήκανε πολύ
το χάσανε το τρένο.
Τα πιο ωραία είν’ αυτά
που δεν τα εκβιάζεις
που έρχονται στο δρόμο σου
χωρίς να τα φωνάζεις.
Αργά βαδίζω, ζωή κερδίζω
ζωή κερδίζω και προχωρώ.
Αργά βαδίζω, ζωή κερδίζω
τι κάνουν όλοι, αδιαφορώ
τι λεν οι άλλοι, αδιαφορώ…
