Κι αν έχουν δει τα μάτια μας, κι αν έχουν ακούσει τ’ αυτιά μας εδώ και έναν χρόνο. Μέτρα, μέτρα, μέτρα: απαγορεύσεις, μηνύματα, κλειστά μαγαζιά, μάσκες, αντισηπτικά, αποστάσεις. Κάποια από αυτά όντως βοηθήσανε αλλά είναι και κάποια που όσο και να το ψάχνεις δεν μπορείς να βρεις τη λογική τους.
Τελευταίο παράδειγμα το άνοιγμα της εστίασης με την συνεχιζόμενη απαγόρευση κυκλοφορίας. Κανένα απολύτως νόημα, καμία λογική, καμία προστασία. Ίσα-ίσα που τα προβλήματα που δημιουργούνται από αυτό το μέτρο είναι μεγαλύτερα από τα οφέλη.
ΦΑΟΥΛ 1: Θα ξεκινήσω από το γεγονός ότι όταν όλα τα μαγαζιά κλείνουν ταυτόχρονα, η κοσμοσυρροή που δημιουργείται στους δρόμους, ειδικά στις γειτονιές εκείνες που παραδοσιακά έχουν νυχτερινή ζωή, είναι πολλαπλάσια από αυτή που θα υπήρχε εάν το κάθε μαγαζί διατηρούσε το δικό του ωράριο και ο κάθε πελάτης αποφάσιζε ο ίδιος πότε θέλει να φύγει από το μαγαζί.
ΦΑΟΥΛ 2: Ακόμη μεγαλύτερος συνωστισμός παρατηρείται και στα ίδια τα μαγαζιά αφού εξ’ αιτίας του περιορισμένου χρόνου εξόδου, όλοι βγαίνουν την ίδια ώρα έξω και εξαντλούν τον χρόνο παραμονής τους σ’ αυτά, με αποτέλεσμα τα μαγαζιά της εστίασης να μοιάζουν με σφηκοφωλιές.
ΦΑΟΥΛ 3: Επίσης, η κίνηση των αυτοκινήτων έχει παρατηρηθεί ότι είναι πολύ αυξημένη σε μία πόλη που ήδη το κυκλοφοριακό πρόβλημα είναι μεγάλο ακόμη και τις νύχτες της Παρασκευής και του Σαββάτου αφού αυτές είναι οι μέρες που ο περισσότερος εργαζόμενος κόσμος μπορεί να βγει για να διασκεδάσει.
ΦΑΟΥΛ 4: Εντάξει, όχι ότι ποτέ τους ενδιέφερε ουσιαστικά ο εργαζόμενος άνθρωπος, αλλά η ταλαιπωρία των εργαζόμενων στην εστίαση, σε ένα επάγγελμα που ούτως ή άλλως κουβαλάει πολύ κούραση, είναι απερίγραπτη. Με αυτό το σούπερ έξυπνο μέτρο, όλοι οι πελάτες φεύγουν ταυτόχρονα από το μαγαζί με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να τρέχουν και να μην φτάνουν για να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Μετά από ένα τραγικά κουραστικό οχτάωρο, αφού όλοι ξεχυθήκαμε στα μαγαζιά με το σήμα του ανοίγματος, οι εργαζόμενοι έχουν για το κλείσιμο και έναν απίστευτο όγκο ποτηριών, πιάτων, τραπεζιών και κάθε λογής υπολοίπων που αφήνει πίσω του ο πελάτης, τα οποία πρέπει να μαζέψουν από όλα τα τραπέζια που φεύγουν ταυτόχρονα. Όσοι και όσες έχουμε δουλέψει στην εστίαση ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει «καλή ροή» για ένα μαγαζί και πόσο μπορεί να μειώσει την κούραση όταν ο κόσμος έρχεται και φεύγει σε διαφορετικούς χρόνους και δεν χρειάζεται να φτάσουν τα πόδια σου στην πλάτη και τα μυαλά σου στα κάγκελα.
ΦΑΟΥΛ 5: Με το κλείσιμο της εστίασης στις 00:30 προφανώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήταν έξω αλλά δεν «χόρτασαν» έξοδο, θα συνεχίσουν την βραδινή τους βόλτα σε πάρκα, πλατείες κλπ. Δηλαδή, «τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα».
Από επιτυχία σε επιτυχία το πάνε και μας βλέπω ξανά από Σεπτέμβρη να ατενίζουμε τη ζωή που χάνουμε μέσα από τους τέσσερεις τοίχους ή στην καλύτερη πίσω από ανοιχτά παράθυρα.