Πριν αρκετά χρόνια, καθώς έκανα βόλτα στην Πάτρα, δεν μπορούσα να μην περάσω και από τα διάσημα, χαρακτηριστικά σκαλάκια της πόλης. Με τη φίλη μου διαλέξαμε να κάτσουμε λίγο να δούμε την Πάτρα από ψηλά. Έπεσε το βλέμμα μου στο τσιμέντο και τότε είδα αυτό το σύνθημα.
Από τότε η φωτογραφία μεταφέρεται από συσκευή σε συσκευή. Γιατί; Γιατί με μία φράση, ο γράφων του συνθήματος δίνει λιτά και περιεκτικά τον παραλογισμό του ρατσισμού.
Δεν χρειάζονται επιπλέον λόγια. Τυχαία είμαστε αυτό που είμαστε. Τυχαία δεν είμαστε κάτι άλλο. Κι αν κάτι είναι ωραίο σε αυτήν την ανθρωπότητα είναι το διαφορετικό. Το πολύχρωμο. Το πολυποίκιλο. Το μωσαϊκό.
