Σύσσωμος σχεδόν ο Τύπος, τα κόμματα, διάφοροι «πολιτικοποιημένοι» και άλλα συμπαρομαρτούντα, καυτηρίασαν τους απέχοντες από τις τελευταίες ευρωεκλογές
Κοιτάνε την πάρτη τους, δεν έχουν συνείδηση, δεν τους αξίζει η δημοκρατία, είναι ζώα κ.λπ. κ.λπ. Στα σόσιαλ ειδικά υπήρχαν κριτικές του στυλ: «Έτσι στηρίζετε τον Μητσοτάκη και ανεβαίνει η ακροδεξιά» (σικ) και άλλα τρανά επιχειρήματα.
Αγαπητοί καταγγέλλοντες, κάντε ένα βήμα πίσω. Αν κάποιος δεν πείθεται από τα υπάρχοντα ψηφοδέλτια γιατί θα πρέπει να επιλέξει κάποιο με το στανιό; Για να πάρει και αυτός μέρος στη «γιορτή της Δημοκρατίας»; Δημοκρατία σημαίνει να έχω δικαίωμα ανά πάσα στιγμή να μπορώ να ελέγξω, να αναιρέσω την ψήφο μου αν κρίνω πως ο εκλεγμένος κάνει διαφορετικά απ’ όσα είχε δεσμευτεί. Τώρα το σύστημα μου δίνει το δικαίωμα να τον «τιμωρήσω» μετά από τέσσερα χρόνια, στις επόμενες εκλογές. Θεσμικά είμαι αδύναμος για το οτιδήποτε. Δημοκρατία σημαίνει η ηγεσία να παίρνει αφού πρώτα με ρωτήσει, υπόψιν της τη γνώμη μου ανάμεσα από εκλογές. Όσον αφορά τα μεγάλα ζητήματα που προκύπτουν. Αυτό που έχουμε δεν είναι Δημοκρατία είναι ένα σύστημα (κάποιος ακαδημαϊκός το ονομάζει, Συνταγματική Μοναρχία και έχει δίκιο).
Ο κόσμος δεν πείθεται από το υπάρχον πολιτικό σύστημα, από τις «διαφορετικές» εκδοχές διακυβέρνησης. Σίγουρα υπάρχει σε πολύ κόσμο η αδιαφορία και ο ατομισμός. Αυτά όμως υπάρχουν και σε αυτούς που ψηφίζουν.
Τέλος, το δεν συμμετέχω στις εκλογές δεν σημαίνει καθόλου πως δεν συμμετέχω στην κοινωνική ζωή της χώρας, πως δεν είμαι ενεργός, πως δεν έχω άποψη, πεποιθήσεις και ταυτότητα.
Υ.Γ. Όταν ο λαός κατεβαίνει σε συλλαλητήρια, σε πλατείες, διατρανώνει την άποψή του, τότε πολλοί (και από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος) υβρίζουν το πόπολο πότε ως εθνικιστές, πότε ως μπαχαλάκηδες και πότε ως χουλιγκάνους. Υποκρισία!
Αφιερωμένο…
Οι «Αέρα πατέρα» τραγουδούν στην πλατεία Συντάγματος, 15/6/2011.
