1. Ο καταναλωτής

Είναι αυτός που τον λέμε – ευγενικά – ενθουσιώδη με το θέμα των Χριστουγέννων. Αγοράζει κάθε χρόνο ολοκαίνουργια στολίδια, φωτάκια και κάλε λογής μπλιμπλόνια με σκοπό να φορτώσει το σπίτι ακόμη πιο πολύ από πέρσι. Γιατί ξέρετε, αυτός δεν πετάει τίποτα. Απλά προσθέτει στη συλλογή με αποτέλεσμα το σπίτι να μην έχει μία γωνίτσα άδεια.

2. Ο γκρινιάρης

Τα Χριστούγεννα τα σιχαίνεται. Μα γιατί έχει κάποιο παιδικό τραύμα; Μα γιατί σνομπάρει όλο το κλίμα; Μα γιατί δεν έχει γκόμενο/α και νιώθει ατέλειωτη μοναξιά; Δεν έχει μεγάλη σημασία ο λόγος. Κυκλοφορεί με ξινισμένα μούτρα, δεν στολίζει, δεν συμμερίζεται τη χαρά των άλλων και γενικά ξενερώνει τους πάντες με τη μίρλα του.

3. Ο θρησκευάμενος

Δεν δίνει μεγάλη σημασία στο στόλισμα, αλλά στα έθιμα. Πάει στη λειτουργία του από το πρωί (και κάθεται σε όλη τη λειτουργία, όχι καμιά ωρίτσα για το καλό!) , φτιάχνει όλα τα αρτοσκευάσματα που έχουν σχέση με κάποια χριστιανική παράδοση, δίνει κεράσματα στα κάλαντα αντί για χρήματα, ενώ προτιμάει να στολίζει καράβι.

4. Ο λυσσάρης

Το άλλο άκρο του θρησκευάμενου, διατηρεί μόνο τα έθιμα που θεωρούν ότι θα τον βοηθήσουν να βελτιώσει τις σεξουαλικές του επιδόσεις τόσο ποιοτικά, όσο και ποσοτικά. Έτσι, την Πρωτοχρονιά θα τον δείτε πάντα με κόκκινο βρακί να επιπλήττει όσους δεν έβαλαν, ενώ στο ρεβεγιόν την έχει στημένη κάτω από το γκι για να φιλήσει καμιά όμορφη να του πάει καλά η χρονιά.