Εάν δεν ήταν σοκαριστικό, θα ήταν διασκεδαστικό. Μιλώ για την ευκολία εναλλαγής ρόλων ανάμεσα στην εκάστοτε κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Με την ευκολία που ανταλλάσσουν επιχειρήματα, αναλόγως με την θέση που βρίσκονται κάθε φορά.
Με τη δύναμη που έχει η εξουσία να αλλάζει ανθρώπους και συνειδήσεις μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Με την αποδοχή της μοίρας μας, αυτούς έχουμε με αυτούς θα πορευθούμε. Έχεις κάτι άλλο να προτείνεις;
Με τους δημοσιογράφους που δεν μπορούν να κρύψουν την χαρά ή την λύπη τους από τα όποια αποτελέσματα.
Με τους αναλυτές που ταχυδακτυλουργικά μεταφράζουν τη βούληση του λαού, του εξηγούν τι, πως και γιατί ψήφισε το ένα ή το άλλο κόμμα.
Πέρα από αυτά όμως οι εκλογές είναι μία σημαντική στιγμή. Με τι εφόδια κατεβαίνει ο καθένας από εμάς είναι το ζήτημα. Και αυτά όσο περνά ο χρόνος μάλλον λιγοστεύουν, φθείρονται, εξαϋλώνονται.
Ίσως γεγονότα μεγάλης κλίμακας αφυπνίσουν μία κοινωνία που σύρεται αλλά και σέρνει το καράβι της καθημερινότητας. Συνήθως αυτά τα γεγονότα κρύβουν οδύνες.
Για το τέλος το αγαπημένο μου:
