Αναπάντεχες απαντήσεις από 17 δημιουργούς που πήραν μέρος στο σεμινάριο με τίτλο ΞΕΦΩΤΟ, στα πλαίσια του Μικρού Πολυτεχνείου, με οδηγό τον Νίκο Ζούδιαρη.
Αναπάντεχες και διαφορετικές. Όπως είναι οι άνθρωποι που γοητεύονται από τη γραφή, το χαρτί και το φευγιό του μυαλού.
Σας ακολουθούμε!
Μασαζάκι στην ψυχή
Τον χειμώνα του 2023 γράφουμε ποίηση με πάθος, προσπαθώντας να δώσουμε χρώμα στις γκρίζες μέρες.
Γράφουμε για να νιώσουμε ελεύθεροι από όλα αυτά που μας καταπιέζουν.
Κυρίως, όμως, γράφουμε για να γαληνέψουμε τη μονίμως ανήσυχη και απαιτητική ψυχή μ
Θρασύβουλος Αγγελόπουλος
Φτου ξελεφτερία
Με την ποίηση ξορκίζω το μαύρο του χειμώνα, χρωματίζω τα όνειρά μου.
Λέω «φτου ξελεφτερία» στον καταπιεσμένο εαυτό μου, παίρνω φόρα και βγαίνω στο φως…
Κέλλυ Αλεφάντου
«Μήποτε απολείπειν…»
Γράφω για να μην ξεχνώ.
Γράφω για να μοιραστώ όσα δεν τολμώ να πω.
Γράφω ανασύροντας από τη μνήμη την αίσθηση απελευθέρωσης, που ένιωσα έφηβη στην πρώτη
επαφή με την ποίηση.
Γράφοντας, μου υπενθυμίζω ότι κι αν «αφέθηκα να ενδίδω», έστω για λίγες στιγμές «αξιώθηκα
μια τέτοια πόλι».
Βάλια Βαμβακάρη
Παίζοντας με τις λέξεις… για μια ζωή!
Ξεκινάμε τη ζωή, ένα γλυκό μετάξι
Μα η σκέψη μας φτιάχνει άλλη μια
μ’ ένα άγνωστο μετά
Κι η ζωή μοιράζεται
ανάμεσα στο τώρα και στο έπειτα
Όπως το παιχνίδι των παιδιών
αναπαριστά τη ζωή των μεγάλων
γιατί θέλουν να ενηλικιωθούν
έτσι και οι λέξεις των ποιητών
ντύνουν το άγνωστο με γλυκό μετάξι
γιατί θέλουν να ξαναζήσουν
Δημήτριος Γ. Δεριζιώτης
Μετρό
— Έχεις δέκα δευτερόλεπτα ν’ αποφασίσεις
— Θα κατέβω μαζί σου
Την τάισε στο στόμα
της έπιασε το χέρι κι ανηφόρισαν στον Δεκέμβρη
Κατοίκησε μέσα της κάτω απ’ τα φώτα της πλατείας
Τυλίχτηκε πάνω της και ταξίδεψε
Απόμεινε να φυλά την ανάσα του
και γίναν οι χειμώνες τους μνήμες
Ντένα Δημητρακοπούλου
Με ένα μολύβι
Εκεί που η πραγματικότητα δεν σε περιλαμβάνει, γράφεις και φτιάχνεις έναν κόσμο που να σε χωράει. Με ένα χαρτί και ένα μολύβι. Αρκούν.
Κωνσταντίνα Παπαδόπουλου Κορμανού
Μάχη αέναη
Όταν μελώσει το συναίσθημα και το ποτήρι ξεχειλίσει, στρατιωτάκια οι λέξεις μπαίνουν στους αρμούς με μια χαοτική αρμονία. Πόλεμος είναι η ποίηση και οι εκρήξεις εκτυφλωτικές, καθώς το απολλώνιο φως και η διονυσιακή μέθη συγκρούονται, στην προσπάθεια να αναλύσουν και να συνθέσουν εκ νέου την πραγματικότητα, που αλλιώς φαντάζει κάθε που οι καιροί αλλάζουν.
Πρόδρομος Κοσμίδης
Περί ξέφωτου
Θεωρώ ότι η ποίηση είναι το ξέφωτο της ψυχής μας. Γράφουμε –ή τουλάχιστον εγώ γράφω– ποίηση όταν η ψυχή θέλει να «ξεφορτώσει» τα εσωτερικά ή εξωτερικά προσλαμβάνοντα ερεθίσματα. Εξάλλου, αυτά δεν μας
εγκαταλείπουν ποτέ, είτε είμαστε στο έτος 2023, είτε προγενέστερα, είτε προσεχώς.
Όταν συναντώ την «τρελοπαρέα» του «Ξέφωτου», είναι για μένα μυσταγωγία. Πιστεύω ότι τέτοιες παρέες είναι ευλογία για να συναντηθεί κανείς με την ποίηση.
Βίβιαν Ματσούκα
Δύσκολα «πώς» και εύκολα «γιατί» φέτος…
Δύσκολα …
συνήθως ξυπνώντας κάθιδρος με έναν ζωντανό εφιάλτη στο στόμα,
άλλοτε αγκαλιά με μια απέραντη μοναξιά στους δρόμους της πόλης,
κάποιες φορές κρεμασμένος ανάποδα από τη σβηστή λάμπα του δωματίου.
ξεκινάς από ένα παράλογο γεγονός
-άφθονα τριγύρω και μέσα μας-
και καταλήγεις σε ένα ακόμη παραλογότερο!…
Γιατί έτσι!
Πέτροc Μεϊδάνης
Γράφω
Γράφω γιατί το σώμα μου συνομιλεί με τον αέρα βγαίνουν οι λέξεις από το κενό και κατοικούν στη μέρα γράφω γιατί το αγαπώ με φόντο την αγάπη έχει ο κόσμος ουρανό το ξέφωτο δικό του μονοπάτι
Μαρία Σαπφώ Μπούχλα
Ένωση
Ποίηση είναι η ένωση, η σκέψη που δεν κλέβει τίποτα, η σύνδεση του βλέμματος με το όραμα. Ο ποιητής ήταν πάντα και θα είναι η παρουσία που προσπαθεί ν’ αγγίξει την απουσία, ο χώρος που προσπαθεί να μετασχηματιστεί στην άβυσσο, ο χρόνος που προσπαθεί να ταυτιστεί με την αιωνιότητα.
Δημήτρης Νικολάου
Κατάματα
Αν το… παρατηρήσει κανείς…
Δεν κοιτάμε ο ένας τον άλλον πια!
Μιλάμε & κοιτάμε κάτω· ψηλά· αόριστα· το τίποτα & τα πάντα·
Στα μάτια όμως, όχι πια!
Ντρεπόμαστε; Κουραστήκαμε; Δεν εμπιστευόμαστε «τι βλέπουμε»;
Παρά τις δυσκολίες της, η Αλήθεια μας δεν είναι Ντροπή!
Είναι Τροπή!
Πίστη θέλει
& να μιλήσουμε Κατάματα!
Ελευθερία Παναγάκου
Ποίηση στην εποχή της 5G
Με μολύβι; Όχι πάντα. Περισσότερο με μετάγγιση αίματος. Να μπαίνει στις φλέβες μπας και φτάσει στα εγκεφαλικά κύτταρα. Να ταξιδεύει με 5G ταχύτητα. Nα αντικρούει F16. Σε ανισόρροπους καιρούς η επανάσταση είναι να κρατάς ισορροπία. Να μην κοιτάμε τόσο το γύρω. Να βρούμε οπτική ίνα
για το μέσα.
Ειρήνη Παπαδοπούλου
Ένα ασφαλές ερωτηματικό
Είναι αλήθεια θέμα εποχής;
Ο ποιητής γράφει μένοντας πιστός στη μούσα του, αφήνοντας το χρόνο και το δρόμο ανοιχτό και το χέρι του διαθέσιμο.
Μάγια-Σμαράγδα Πατεράκη
Για να παραμείνουν ζωντανά το συναίσθημα και η ευαισθησία
Ο ιδανικός τρόπος για να γράψει κανείς ποίηση σήμερα είναι να σπάσει τις φόρμες που θεωρούνται δεδομένες και να εκφράσει ευθύβολα τη δική του αλήθεια. Ο λόγος που γράφω είναι γιατί θέλω να συνδράμω στο να παραμείνουν ζωντανά το συναίσθημα και η ευαισθησία σε έναν κόσμο που τείνει να τα ισοπεδώσει.
Σάντυ Πιττή
Στιγμιότυπο
Τον χειμώνα είναι φορές που την ποίηση δεν την γράφουμε εμείς
Την γράφει η πόλη
Την γράφει ο δρόμος
Την γράφει μία πολύχρωμη ομπρέλα όταν ανοίγει δίπλα σε έναν ποδηλάτη που περνάει ντυμένος με μαύρες σακούλες
Το καλοκαίρι τα πράγματα είναι αλλιώς
Ο κόσμος πάει στη θάλασσα.
Παναγιώτης Στράκαρης
Στον έρωτα και στην ποίηση ομολογείς και παραδίνεσαι. Τι εποχή είναι δεν έχει καμία σημασία.
Βίκυ Τζελέπη
