Απόλυτα αγαπημένα ή απόλυτα μισητά, τα Χριστούγεννα κάτι προκαλούν στον καθένα μας. Άλλοι τα περιμένουν με ανυπομονησία παιδική κι άλλοι τ αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι. Είναι εκείνοι που ζουν μέσα σε αυτά το δικό τους παραμύθι κι εκείνοι που σπάνε τη δίαιτα Atkins για χάρη τους. Όπου κι αν ανήκετε, να φάτε καλά και να περάσετε καλύτερα!
H ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ
Είναι η φιγούρα εκείνη που κυριολεκτικά παθαίνει αλλεργία σε οτιδήποτε το χριστουγεννοειδές. Τα πρώτα συμπτώματα της αλλεργίας της αρχίζουν με το που θα δει το –πάντα τραβηγμένο από τα μαλλιά όσο δεν πάει– tv spot των αγαπημένων σ’ όλους Jumbo. Και τότε αρχίζει ο τρόμος για τον αλλεργικό τύπο.
Οι κοντινοί του συζητούν όλο και πιο συχνά για τα προσεχή σιχαμένα Χριστούγεννα, κι αυτός ψάχνει τρύπα να κρυφτεί και να ξεμυτίσει, αν γίνεται, κατά τις 10 του Γενάρη. Δωράκια, δεντράκια, λαμπάκια κι όλα τ’ άλλα κοκκινοπράσινα τσιτσιμπλίκια ούτε να τ’ ακουμπήσει δεν θέλει. Για κουραμπιέδες, μελομακάρονα κι όλα τα συναφή, ΟΥΤΕ λόγος. Αυτή η φιγούρα δεν βρίσκει τίποτα το παραμυθένιο και το χαρούμενο στα Χριστούγεννα.
Αντιθέτως, γι’ αυτήν έχει περισσότερη σημασία το countdown για να φύγουν τα Χριστούγεννα, παρά για να έρθουν.
Η ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ
Άλλη αρρώστια από εδώ. Όχι, αλλεργία δεν είναι, αλλά βαριά χριστουγεννιάτικη κατάθλιψη τη λες.
Εντάξει, ο καταθλιπτικός δεν αρχίζει την κλάψα εξαιτίας των Jumbo, αλλά όσο πλησιάζουν οι επίμαχες μέρες, η διάθεσή του πέφτει στα τάρταρα με ταχύτητα ελεύθερης πτώσης. Τον πιάνουν τα ψυχοπονιάρικα του, αρχίζει να νοιάζεται για τους πονεμένους ετούτου του κόσμου, λες και αγνοούσε την ύπαρξή τους νωρίτερα, και γενικά το δάκρυ για τη χρονιά που φεύγει το φοράει σαν σκουλαρίκι.
Ο καταθλιπτικός, πριν καλά-καλά τελειώσουν οι γιορτές, μελαγχολεί και
βιάζεται να κάνει τον απολογισμό της χρονιάς. Και μη νομίζει…
Τους υπόλοιπους μήνες μια χαρά φυσιολογικότατος και «προσχρότατος» είναι. Μόνο τον Δεκέμβρη τον πιάνουντα «εσωτερικά» του.
Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ
Ε, ρε, χαρές και πανηγύρια που έχουμε εδώ. Όπως λέει και ο τίτλος… Πιο Χριστούγεννα, πεθαίνεις. Ο τύπος αυτός των Χριστουγέννων κατεβάζει από το πατάρι δέντρο, στολίδια και γιρλάντες από αρχές Νοέμβρη (μία που γίνεται η παρέλαση, μία που αρχίζει η χριστουγεννο-προετοιμασία).
Δεν πάει να έχει 20+ βαθμούς στην τροπική μας Ελλάδα, αυτός εκεί, κατά τις 20 του Νοέμβρη θα διοργανώσει τον 2ήμερο στολισμό του σπιτιού. Τα γλυκά θα κάνουν κι αυτά σιγά-σιγά την εμφάνισή τους, ενώ το Christmas Playlist είναι κυριολεκτικά nonstop. Στο πρόγραμμα μπαίνουν και τα σχετικά events και bazaars.
Σε αυτή την κατηγορία, μην μπερδευτείτε, δεν ανήκουν μόνον αυτοί με μονοψήφιο αριθμό ηλικίας, αλλά όλοι, μα ΟΛΟΙ. Κι όταν πάει 20 Δεκέμβρη, εκεί τα δίνουν όλα. Σε φαγητό, σε πάρτι, σε δώρα, θα τους ζεις να τα ζουν τα Χριστούγεννα τους δίχως αύριο.
Η ΦΑΓΑΝΗ
Τελευταίος και… χορτασμένος. Ο φαγάς αγαπάει τα Χριστούγεννα για έναν και μοναδικό λόγο. Γιατί είναι το καλύτερο άλλοθι γι’ αυτόν να φάει ποσότητες φαγητού και γλυκών, που στέλνουν σε νοσοκομείο και αθλητή Sumo.
Σπάνια τον συγκινούν όλα τ’ άλλα τα χριστουγεννιάτικα έθιμα. Το μόνο που τον απασχολεί είναι το κυνήγι για την εύρεση του καλύτερου μελομακάρονου. Θα κάνει την απαραίτητη γευσιγνωσία σε όλους τους κοντινούς του φούρνους και θα εντοπίσει το ιδανικό γλύκισμα για τα στάνταρ του. Αφού τα βρει, λοιπόν, θα αρχίσει να τρώει όπως τρώμε τις Trident. To αγαπημένο του event αυτές τις μέρες είναι τα οικογενειακά τσιμπούσια, όπου τα καλύτερα και τα πιο γιορτινά θα παρελάσουν από μπροστά του, και προφανώς θα τα δοκιμάσει όλα.
Αυτός ο τύπος θα πάρει σίγουρα αυτά τα γνωστά κιλά των εορτών, αλλά δε βαριέσαι, «μια φορά είναι Χριστούγεννα», θα σκεφτεί.