Σαν να μη μας έφτανε η τραγική κατάσταση στην οποία έχουμε φέρει τον πλανήτη μας, το ‘χουμε βάλει αμέτι μουχαμέτι -που λεγε και η γιαγιά μου, να μεταφερθούμε στον Άρη και μαζί με εμάς να μεταφέρουμε και την απληστία μας.
Προφανώς αυτή δεν είναι μία επιθυμία της γιαγιάς μου, αλλά ούτε και του απλού κόσμου ο οποίος κοιτάει πώς θα τα φέρει βόλτα με τα κάθε είδους αδιέξοδα και την μοναξιά που καραδοκεί στο κλείσιμο της κάθε μέρας.
Για ακόμη μία φορά, ο Έλον Μάσκ, αυτός ο ζάμπλουτος , έβαλε το χεράκι του. Σε μία εποχή που οι θεοί φαίνεται να μας έχουν αφήσει στην ησυχία μας, με αποτέλεσμα κι εμείς να τους ξεχνάμε σιγά-σιγά, εμφανίζονται οι νέοι «σωτήρες» που με τη δύναμη που τους δίνουν τα δισεκατομμύριά τους, σχεδιάζουν τις μοίρες των ανθρώπων.
Ο Έλον, έχει δηλώσει ότι «η ζωή μπορεί να γίνει πολυ-πλανητική και μπορούμε να έχουμε μία αυτοσυντηρούμενη πόλη στον Άρη». Στα πλαίσια αυτής της επικίνδυνης εμμονής, εντάσσεται και η τελευταία απόπειρα εκτόξευσης του πυραύλου Starship, που κατάφερε να προσγειωθεί, αλλά τελικά εξερράγη λίγα λεπτά αργότερα. Για ακόμη μία φορά, τα σχέδιά του για τον νέο τύπο ανθρώπου, προσγειώθηκαν ανώμαλα. Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτός ο τύπος πετάει έναν τέτοιο πύραυλο κάθε μήνα. Μετά από κάθε αποτυχημένη απόπειρα, πεισμώνει σαν παιδάκι που του έπεσε το παγωτό-πύραυλος στο πεζοδρόμιο και ξεκινάει να
ονειρεύεται το παγωτό του επόμενου μήνα.
Να σημειώσουμε βέβαια, ότι ο Έλον Μάσκ είναι βασικός συνυπεύθυνος για την περιβαλλοντική κατάντια της Γης, αφού μόνο η εταιρεία ηλεκτροκίνησης, της οποίας είναι ιδιοκτήτης, έχει ήδη αποψιλώσει δασική έκταση 900 στρεμμάτων έξω από το Βερολίνο για την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου «Gigafactory» στην Ευρώπη, το οποίο σχεδιάστηκε να παραγάγει μισό εκατομμύριο ηλεκτρικά οχήματα ανά έτος.
Μήπως τελικά αυτό που χρειάζεται είναι να πάρει ο Έλον καμια εκατοστή δικούς του και να πάνε αυτοί να μετοικήσουνε στον Άρη; Και να αφήσουν εμάς στη Γη να τα βγάλουμε πέρα με τη φύση, τους ανθρώπους και τα λιωμένα παγωτά στα πεζοδρόμια.
