τα περιτυλίγματα από τα σοκολατάκια πεταμένα πίσω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να μην τα βρει η μαμά

η γιορτή του θείου μου του Χρήστου και το τραπέζι που ακολουθεί

δεν ήμουν έτοιμος γι’ αυτό, δεν έχω στολίσει καν σκέψου

ψιλοαδιάφορα μπροστά στο Πάσχα

κρύο (ή ζέστη, τώρα πια κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει)

πολλά λαμπάκια, το ρεύμα καίει κι έχει ανέβει πάρα πολύ

κάστανα

μία προσπάθεια με τραγούδια, φωτάκια και γλυκά να φωτίσουμε τη σκοτεινότερη περίοδο του χρόνου

μελομακάρονα

το κατέβασμα των χαλιών

φαγητό με φίλες/φίλους

έρωτας δίπλα στο τζάκι (που δεν έχω)

φουφού

κουραμπιέδες

το καψαλισμένο ψωμί

επεισόδιο χριστουγεννιάτικο από Παπακαλιάτη

η ρόμπα

χουχουλιάρικα πουλόβερ με μοτίβο γκι ή ελάφια

σοκολάτα ζεστή σε αφύσικα μεγάλη κούπα

καφές αναγκαστικός με συμμαθητές στην επαρχία, που χαίρεσαι και λίγο

ψητό χοιρινό με σέλινο και πατάτες στο φούρνο

Φρανκ Σινάτρα

φωτισμένο Σύνταγμα

βόλτα στα χιόνια

γυαλί ηλίου την επόμενη και πρωινό καφεδάκι

μπουφάν και γυαλί ηλίου

ρακόμελα

τσουκαλόκαφτο

το δώρο που θα πάρω στον Αντώνη

περισσότερα βραδινά φώτα

μπιρίμπα με τα ξαδέρφια

ουβέρτα για τρεις στον καναπέ και πόδια σε σκαμπουδάκι

κουλουράκια πλεξούδες

η Χαρά που περιμένει ακόμα τη μέρα που θα κατέβει το δέντρο απ’ το πατάρι

τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν

λαμπιόνια, παιδιά… όχι λαμπάκια

ένας ζεστός σκέτος καφές και λίγα κάστανα καθαρισμένα

να βρίσκομαι κουκουλωμένη με τις πιτζάμες μου και δύο ζευγάρια κάλτσες στα πόδια

το τζάκι να μου καίει τις πατούσες και η φαντασία μου να ταξιδεύει

αυτολύπηση

καφές, κάστανα, τζάκι και λίγη φαντασία

το πιατάκι με τα ψιλά για τα κάλαντα

τα στολίδια μέσα σε κουτιά παπουτσιών

τα έλατα στο πεδίον του Άρεως που θα πεταχτούν σε ένα μήνα

να δίνεις χαρά παίρνοντας χαρά κάτω από φώτα που αναβοσβήνουν και μπάλες που λαμπυρίζουν

σπιτικά αρώματα που εναλλάσσονται και γεύσεις που δεν ξεχνιούνται

η οικογένεια, οι φίλοι, τα πρόσωπα που χαμογελούν στριμωγμένα στο γιορτινό τραπέζι

η αγάπη που ζεσταίνει την ατμόσφαιρα, όταν ─ιδανικά─ έξω χιονίζει

οι άνθρωποί μου

οι βόλτες

τα δώρα

οι παιδικές αναμνήσεις κάτω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο

η μαγεία των στιγμών

η αθωότητα χωρίς ημερομηνία λήξης

διακοπές

αυτοκριτική

παραμύθι

το πρώτο κουδούνι στις εφτάμιση για τα κάλαντα

χρυσόσκονη στα χαλιά

χριστουγεννιάτικα τραγούδια μπακ του μπακ

ένα μεγάλο κασκόλ για δύο ή και για τρεις

μια πόλη που αναβοσβήνει

κιτς

ζεσταμένο κρύο

η τρομαγμένη φάτσα του Μακόλεϊ Κάλκιν από το Μόνος στο σπίτι

οι ενοχές για το φαγητό

το κλισέ κουραμπιές vs μελομακάρονο

απλά μια μέρα

η Βανδή στους δρόμους του Λονδίνου

η χριστουγεννιάτικη κατάθλιψη που αντικαθιστά για λίγο την κανονική

όλοι λίγο πιο χαμογελαστοί, για λίγο

τα εποχιακά καταστήματα

τα Jumbo που κάθε χρόνο με χειρότερο πρόμο μετρούν μέρες αντίστροφα

Δεληβοριάς το ομώνυμο ─ όσα χρόνια και αν περάσουν

φυσικά Βανδή και πάλι το ομώνυμο

εκείνο το διπλό CD ─του οποίου η τύχη αγνοείται─ που ακούγαμε κάθε χρόνο όταν κατέβαινε το δέντρο απ’ το πατάρι

ζεστασιά

θλίψη

το χριστουγεννιάτικο δέντρο που κάποτε μου φαινόταν τεράστιο, τώρα μικρό

λαμπάκια μπαλκονιών που αντικατοπτρίζουν τους κατοίκους τους

«τον άι-Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά κι είναι ένας πρώην Έλλην αριστερός ένας θνητός με τ’ όνειρό του δίχως στέγη καμιά»

Άγιος Βασίλης, αν πιστέψεις στην ύπαρξή του πολύ, εμφανίζεται, σαν την αγάπη ένα πράγμα

μοναξιά

καίγεται το δέντρο

η πλατεία φωτίζεται

Χριστούγεννα γαμώ το Χριστό μου

παραμονές και ανήμερα μ’ ένα δίσκο στο χέρι, σιχτιρίζοντας με αυτοματοποιημένο χαμόγελο και μεγάλη άνεση στο χώρο

χιόνι, θα έρθεις;

βοηθός κουραμπιέ

2010, τι παρτάρα ρε Κωστάκη μου

άμα σου λείπει η αγάπη, μένει μόνο ο καπιταλισμός

το πτώμα που φύτεψες στον κήπο σου πολλά Χριστούγεννα πριν, θα λουλουδίσει άραγε φέτος;

ανταλλαγές δώρων με 5 ευρώ

αντίστροφη μέτρηση

το τηλεφώνημα της Μαριλένας που θα με ξυπνήσει πρωί πρωί για να μου πει τα κάλαντα, μια δεκαετία τώρα, και ελπίζω μέχρι τα βαθιά γεράματα

παγέτες

πασπαλισμένοι με ζάχαρη άχνη

βασιλόπιτα τύπου κέικ με γλάσο

πάντα ένα κομμάτι για το Φτωχό και ποτέ για Χριστοπαναγίες

φλουρί… τώρα νιώθεις τυχερός;

κρασί κόκκινο

ουίσκι απ’ τα ακριβά

το πρώτο χιόνι που είδα

δαντελοβελούδο

κόκκινο βρακί την Πρωτοχρονιά

κάρτες με ευχές που υπενθυμίζουν να κλαις και από ευτυχία

δώρα κάτω απ’ το δέντρο

δώρα κρυμμένα στην πάνω ντουλάπα που θα ξαπλώσουν τελευταία στιγμή κάτω απ’ το δέντρο

ημερολόγιο νέου έτους

ψητό φούρνου με τις σωστές πατατούλες με μέλι και πορτοκάλι | οι καλές πιατέλες που περιμένουν να στολιστούν κι αυτές

αναβοσβήνουμε

ευκαιρία για να σπάσεις τη ζυγαριά

μάτια που καίνε θολωμένα, αναβοσβήνουν κι αυτά

βεγγαλικά πάνω απ’ το ΟΑΚΑ

ιπτάμενοι φοίνικες εκρήγνυνται χρωματιστοί πάνω απ’ τα κεφάλια μας

ελπίδα για μια ματαίωση λιγότερη

τα δάκρυα με το που μπαίνει ο νέος χρόνος

πέρασε άλλος ένας χρόνος

γλυκά που ψήνονται στο φούρνο

είμαι πολύ ψηλή για να μ’ αφήσουν να μπω στο παιδικό πατινάζ, γαμώτο

πολύ κλάμα μέσα σε μια ολόσωμη πιτζάμα-λαγό

λίστες

επαναπροσδιορισμοί

επαναλήψεις

τρας πάρτυ

κατασκευασμένες ελπίδες για θαύματα, απαραίτητες

όλα τα στολίδια έχουν ίδια δικαιώματα: κάθε χρόνο εναλλάξ τα μπρος στολίδια πίσω

δέντρο που αντί για αστέρι έχει στην κορυφή εσένα